ช่วงเย็นของโรงพยาบาลที่ตอนนี้มีผู้คนเริ่มบางเบาลงไปมากแต่ก็ยังคงมีผู้คนและบุคลากรทางการแพทย์เดินกันให้ควัก ยิปโซที่เดินถือถุงขนมติดมือมาด้วยเดินเข้าไปยังห้องล้างแผลของโรงพยาบาล
วันนี้ยิปโซมาล้างแผลแต่กลับไม่เจอหมอรามจึงให้พยาบาลเป็นคนล้างให้ เธอดินออกมาจากห้องทำแผลดวงตากลมโตกวาดมองรอบ ๆ โรงพยาบาลเพื่อมองหาหมอรามแต่กลับไม่พบจึงตัดสินใจเดินถือถุงขนมไปฝากพี่พยาบาลให้กับหมอราม เพราะต้องรีบกลับมหาลัยไปทำกิจกรรม
“เฮ้ย!!ไอ้รามทำไมวันนี้ดูไม่สดชื่นเลยวะ” หมออิฐเอ่ยทักหมอรามที่กำลังรีบเดินไปห้องฉุกเฉินด้วยใบหน้าอิดโรย
“นอนไม่พอ”
“ไปทำอะไรมาวะ เมื่อวานก็ออกเวรเร็วนิ” ไม่มีคำตอบจากหมอราม เมื่อเขาเดินใกล้จะถึงกับห้องฉุกเฉินต้องชะงักเมื่อเจอเข้ากับคนไข้ตัวเล็กที่มาล้างแผล เธอจึงรีบเดินมาดักหน้าของหมอรามเอาไว้
“หมอรามคะ โซฝากขนมเอาไว้ที่พี่พยาบาลนะ” เสียงหวานพูดกับหมอรามที่ยืนนิ่งกับใบหน้าเรียบเฉยต
