หลังกดออดประตูไม่นานเกินรอ ร่างบางในชุดเดรสสีดำสนิทรัดรูปมองดูยั่วยวนก็เปิดประตูออกกว้าง ใบหน้ารูปไข่นั้นประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ชายใดได้เห็นเป็นอันต้องหลงใหล เธอโผกอดธาวินทันควันด้วยความคิดถึง
“รอนานมั้ยคะคุณภีม แนนนี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็เลยเปิดประตูช้า ไม่โกรธกันใช่มั้ยคะ” น้ำเสียงหวานแกมอ้อนนั้นเอ่ยเย้ายวนทำให้ธาวินเหลือบมอง ก่อนเธอจะผละออกห่างเล็กน้อยพลางไล้มือลูบบ่าแกร่งของชายหนุ่มอย่างเชิญชวน
“เข้าห้องเถอะ ผมไม่อยากเสียเวลา” ธาวินเอ่ยตัดบทแล้วดันร่างหญิงสาวเข้าไปในห้อง แนนนี่หน้าเสียไปชั่วแว็บแต่ก็ปั้นหน้ากลับมาเป็นรอยยิ้มหวานหยดดังเดิม
“ได้เลยค่ะคุณภีม” ว่าเสียงหวานใสก่อนจะสอดมือควงแขนของชายหนุ่มพาเข้าห้องที่ธาวินซื้อไว้ให้อยู่อาศัยเป็นการชั่วคราว ประตูห้องปิดลงพร้อมกับสองร่างที่พัวพันนัวเนียมุ่งตรงไปทางห้องนอน
ริมฝีปากร้อนผ่าวของธาวินกดจูบไปบนลำคอของนางแบบสาวอย่างหื่นกระหาย โดยที่ส
