ตอนที่ 14 ความรู้สึกของกัวหลี่หนิง
"ท่านแม่เจ้าคะ เหตุใดพระราชโองการของฮ่องเต้องค์ก่อนจึงไม่มาเสียที เช่นนี้แล้วเมื่อไหร่ข้าจะได้เป็นไท่จื่อเฟยกัน ข้าทนรอที่จะอยู่เหนือซุนฮวาไม่ไหวแล้ว อุตส่าห์วางยาให้มันได้กับพี่ฉงซานข้าเสียสละมากเพียงใด ท่านแม่ท่านต้องช่วยข้านะ" หลิวฮุ้ยจิ้งโบกมือไล่บ่าวรับใช้ออกไปจากห้อง
สาวรับใช้รีบย่อกายทำความเคารพก่อนจะพากันออกไป เมื่อเสียงปิดประตูดังขึ้น หลิวฮุ้ยจิ้งจึงหันมาถลึงตาใส่บุตรสาวตนเอง
"หนิงเอ๋อร์แม่บอกเจ้าแล้วอย่างไร อย่าได้แสดงกิริยาเช่นนี้ หากท่านพ่อของเจ้ามาได้ยินเข้าเราสองแม่ลูกจะเดือดร้อนกันได้" กัวหลี่หนิงกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจ นางเดินสะบัดหน้าไปนั่งลงบนเก้าอี้อย่างแรง
"ไยต้องกลัวเจ้าคะ ท่านพ่อกลัวท่านแม่ถึงเพียงนี้ อีกอย่างท่านพ่อก็หาได้รักใคร่นางไม่ มิใช่ท่านแม่เคยบอกข้าหรอกหรือว่าท่านพ่อเกลียดมันเพราะมันเป็นต้นเหตุให้มารดามันต้องตาย" หลิวฮุ้
