บทที่4.อยากลองของก็เข้ามา...

1612 Words

“ไม่มีทาง!! ป๊ารักเมย่าที่สุด อย่ามาพูดให้เมย่าใจเสียเลย ไม่เชื่อหรอก” ชายหนุ่มยิ้มกว้าง เขาหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับเมยานีตรงๆ “ผู้ชาย ร้อยทั้งร้อย ชอบคนเอาใจ ไอ้อย่างดื้อหัวชนฝานี่ไม่มีใครชอบหรอก ถ้าทน ก็ทนได้ไม่นาน” “ป๊า...ทน...ได้...ป๊า ไม่มีทางคิดแบบคุณหรอกคาลิกซ์!! ป๊าไม่ใช่คนเจ้าชู้ ป๊ารักหมามี้ของเมย่าคนเดียว และตลอดไปด้วย!! ถึงแม้ท่านจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วก็ตาม” หญิงสาวกัดฟันพูด น้ำตาร้อนๆ เออคลอขังในดวงตา เธอเชื่อมั่นแบบนี้มาตลอด และปักใจเชื่อเช่นนั้น ไม่มีผู้ชายคนไหน? ในโลกดีเท่ากับเมฆา บิดาของเธอเป็นต้นแบบผู้ชายที่รักเดียวใจเดียว คำพูดของคาลิกซ์โต้ ไม่สามารถคลอนแคลนความเชื่อมั่นของเธอได้ เมื่อเขาเป็นผู้ชายประเภทที่เธอเกลียด!! เขาเจ้าชู้ และสำส่อน… “สมัยก่อน เฮียก็ไม่ต่างจากฉันหรอกเมย่า...แต่เมื่อเจอแม่ของเธอ เขาถึงเลิก ผู้ชายคนหนึ่งมีรักเดียวทุกคนแหละ มันขึ้นอยู่กับว่า เขาเจอคนๆ นั้นหรือยัง...และฉันยังไม่เจอ...ก็เลยยังสนุกกับชีวิตโสดเต็มที่ แปลกหรือไงก็คนมันหล่อ มีสาวๆ ชอบเยอะ...และฉันก็เป็นคนใจอ่อนเสียด้วย ขี้สงสารหากพวกหล่อนจะผิดหวังเพราะความเฉยเมยของตัวเอง” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ผู้ชายเป็นเหมือนกันหมดนั่นแหละ ชอบสิ่งสวยงาม และชอบที่จะมีคนรุมล้อม “ไม่จริง!! ป๊าไม่ใช่คนแบบคุณ คาลิกซ์อย่ามาพูดให้เมย่า เห็นภาพแบบคุณในตัวป๊า เมย่าไม่เชื่อ!!” “หึๆ...ฉันไม่ได้โกหกเมย่า...เฮียเป็นไอดอลฉัน... ในทุกๆ เรื่อง!! ไม่ใช่แค่เรื่องการทำงานหรอกน่า...รวมถึงเรื่องปรมาจารย์เชิงจีบสาวด้วยแหละ” “โกหก!!” “ฉันจะโกหกทำไม? ไร้สาระ เรื่องจริงทั้งนั้นนี่นา” “ไม่เชื่อร้อย ไม่เชื่อพัน ไม่เชื่อๆ ป๊าไม่ใช่ผู้ชายในแบบที่คุณพูดคาลิกซ์ เมย่าเกลียดคนเจ้าชู้ เกลียดๆ” หญิงสาวแทบจะตะโกน เธอเกลียดผู้ชายเหล่านั้น จนไม่สามารถยอมรับว่าครั้งหนึ่งบิดาที่ตัวเองเคารพรักเคยมีนิสัยเช่นนั้นเหมือนกัน “เกลียดอะไร? มักจะได้แบบนั้นนะเมย่า...ผู้ชายเจ้าชู้ไม่ได้เป็นฆาตกรนะคะ...เขาก็มีหัวใจเหมือนกันนา” “หัวใจสำส่อน เมย่าไม่ต้องการ สกปรก!!” หญิงสาวตอบเสียงเคร่ง ริมฝีปากบิดเบี้ยว เธอกระแทกตัวนั่ง หันหน้าออกไปมองถนน ไม่อยากต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มให้อารมณ์ขึ้น คาลิกซ์โต้อมยิ้ม อะไรทำให้เมยานีฝังใจเกี่ยวกับเรื่องนิสัยที่เป็นพื้นฐานของผู้ชายน่ะ เขาอยากรู้? อารมณ์ขุ่นมัวคลี่คลายลงเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง เธอถลาวิ่งลงไปจากรถยนต์ มีชายหนุ่มเดินตามไปห่าง เมยานีมัวแต่เซลฟี่ เธอจึงหมดความสนใจคาลิกซ์โต้ไปโดยปริยาย หญิงสาวเอียงซ้ายเอียงขวา ถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์ส่วนตัวรัวๆ กับรูปปั้นที่เป็นเอกลักษณ์ของมาดริด มีผู้คนที่เดินผ่านไป ผ่านมาหันมายิ้มให้ด้วยความสนใจ หนึ่งหญิงสาวสวยสะคราญ หนึ่งบุรุษหนุ่มที่หล่อเหลาและเข้มแข็ง เป็นความลงตัวที่หาดูไม่ได้ง่ายๆ พวกเขาจึงให้ความสนใจและคอยจับตามอง “มาฉันถ่ายให้ เธอจะได้โพสท่าได้เต็มที่ เอาไหมเมย่า?” ชายหนุ่มอาสาด้วยความเต็มใจ ถ่ายเซลฟี่เองก็ได้แค่รูปครึ่งตัว ไม่ได้วิวสวยติดมาด้วย เขาเลยยื่นข้อเสนอและคิดว่าหญิงสาวต้องยินดีตอบรับ... เมยานีชะงัก เธอหันหน้ามามองคาลิกซ์โต้ ก่อนจะพยักใบหน้าอย่างเห็นด้วย จะโกรธจะเคืองอะไรก็พักเอาไว้ก่อน ตอนนี้เธอต้องการความช่วยเหลือ “อะ...ถ่ายสวยๆ ด้วยล่ะ เมย่าจะเอาไว้อวดป๊า” พูดตอบอย่างเสียไม่ได้ ขนาดยื่นโทรศัพท์ให้ยังอดไม่ได้ที่จะกระแทกกระทั้น “คนสวย ถ่ายรูปยังไงก็สวยค่ะ...ไม่ได้ชมนะ พูดความจริง” ชายหนุ่มพูดเสียงนุ่ม เขายิ้มแป้นเมื่อหญิงสาวสะบัดค้อนให้ แม้ใบหน้าจะหงิกงอ แต่พวงแก้มกลับขึ้นสีระเรื่อ...มันน่ารักน่าฟัดเสียนี่กะไร?... ‘ชิ!! ไม่ต้องมายกยอ ปอปั้น เมย่ารู้ตัวดีค่ะ ว่าตัวเองไม่ได้ขี้เหร่ อย่ามาขายขนมจีบให้เมย่า ไม่สนหร๊อก... คนแก่ ไม่นิยม’ หญิงสาวคิดในใจ เธอไม่ได้ปริปากพูดออกไป เพราะมันจะเป็นการยั่วยุทำให้อีกฝ่ายอยากเอาชนะ เมยานียิ้มแย้มสดใส ดวงตาเป็นประกายเหมือนหมู่ดาวที่จรัสแสงยามค่ำคืน เธอวิ่งถลาไปทางนั้นที ทางนี้ที ลืมความเคืองขุ่นที่เคยเกิดขึ้น เพราะสนุกสนานกับการเก็บภาพสวยๆ ไปฝากบิดา... สายตาวาววับมองตามทั้งสองคนไป มือเรียวบางกำแน่น เธอแอบติดตามมาเพราะอยากรู้ อยากเห็นด้วยสองตาตัวเอง มัสลินคิดว่าตัวเองกำลังขึ้นหม้อ เธอเป็นที่โปรดปรานของคาลิกซ์โต้ ไม่คิดว่าจู่ๆ จะถูกหน่ายแหนงไวนัก เพราะผู้หญิงคนใหม่ที่เข้ามาแบบปุบปับ!! ไม่เห็นมีอาการฉันท์ชู้สาว และเด็กนั่นยังอ่อนเยาว์ อายุอานามน่าจะห่างกันพอสมควร มารยาร้อยเล่มเกวียนก็ไม่เห็นมี เธอเห็นแค่กริยาตะบึงตะบอนที่เจ้าหล่อนทำใส่คาลิกซ์โต้ นอกนั้นไม่เห็นมีปฏิกิริยาอื่นๆ จึงเดินตามไปห่างๆ เมยานีสังเกตเห็นหญิงสาวนางหนึ่ง เธอเห็นบ่อยเกินจนอดไม่ได้ที่จะสงสัย หล่อนตามติดมาตั้งแต่ Gate of the Sun ระยะทางจาก Gate of the Sunจนถึง Puerta del Sol ไม่ใช่ใกล้ๆ แต่เธอก็ยังเห็นเจ้าหล่อนผ่านเข้ามาในสายตาตลอด จนอดคิดไม่ได้ว่าเธออาจจะเป็นหนึ่งในบรรดาคู่ขาของคาลิกซ์โต้ก็ได้ มาถึงบางอ้อก็เมื่อเดินผ่านร้านขายหนังสือแมกกาซีนเจ้าหนึ่ง ที่หน้าปกโพสหัวข่าวซุบซิบเกี่ยวกับคาลิกซ์โต้โดยเฉพาะ และผู้หญิงหนึ่งเดียวที่อยู่ข้างกายเขา คือผู้หญิงปริศนาคนนี้นี่เอง... เธอยกยิ้มมุมปาก ความคิดในหัวระเบิดพร่างพราย นึกสนุกที่จะปั่นหัวชายหนุ่มเล่น มันจะดีขนาดไหน? หากเธอสามารถย้อนเกร็ดเอาคืนเขาได้บ้าง ผู้ชายเจ้าชู้สมควรโดน...อยากเห็นจังเลยว่า ชายหนุ่มจะแก้ปัญหานี้อย่างไร? ...อยากลองก็เข้ามาค่ะ เดี๋ยวเมย่าจัดให้... มัสลินยังไม่รู้ว่าเมยานีรู้ตัวแล้วว่าเธอแอบตามมา หญิงสาวยังเดินตามไปห่างๆ คอยหลบสายตาของคาลิกซ์โต้ ไม่อยากให้เขารู้สึกรำคาญ แต่ก็อยากติดตามความเคลื่อนไหวของชายหนุ่ม พร้อมที่จะแสดงตัวหากเกิดอาการเกินเลยระหว่างเขากับผู้หญิงคนใหม่ เมื่อตัวเองมั่นใจว่า สำคัญพอตัว!! เมยานีเปลี่ยนทีท่า จากที่ยิ้มแย้มปรกติ เธอหยอดความหวานซึ้งเข้าไปอีกหน่อย และรู้ว่าคาลิกซ์โต้เองก็จับสัญญาณได้ เขาตาเยิ้มขนาดนั้น คงคิดว่าเธออ่อยล่ะสิ!! หญิงสาวข่มอารมณ์โกรธแทบแย่ เธอฝืนยิ้มให้หวานที่สุดเท่าที่ทำได้ รอดูปฏิกิริยาของสาวแปลกหน้า แต่คนที่เธอไม่คาดคิด กลับเกิดปฏิกิริยามากกว่าเสียอีก ดวงตาคู่คมของชายหนุ่ม บัดนี้มันขุ่นคลักและเต็มไปด้วยความหวานเยิ้ม นัยน์ตาหวานของผู้ชายเป็นแบบนี้นี่เอง เธอรู้สึกหวิวๆ ไปเหมือนกัน ก็นัยน์ตาคู่นั้นมองมาที่ตัวเองนี่ “เหนื่อยไหม? เมย่า แวะพักทานน้ำไหมคะ” เสียงคาลิกซ์โต้หวานฉ่ำจนเธอขนลุก...อี๋!! อีตาบ้านี่คิดอะไรแน่ๆ เลย เธอไม่ได้อ่อยเขา แค่อยากยั่วให้คู่ขาของเขาโกรธ เธออยากเห็นเขาปวดหัวตาย... “ก็ดีค่ะ...เริ่มเหนื่อยแล้วเหมือนกัน แวะทานร้านนั้นก็ดีคะ บรรยากาศดูหวานๆ ดี” หญิงสาวพูดเสียงหวาน เธอเอียงตัวเข้าหา แถมยื่นมือไปเกาะแกะที่แขนแข็งแรงเสียด้วย จากหางตา เธอมองเห็นผู้หญิงคนนั้นยืนตัวแข็ง สองมือกำแน่น ดวงตาเบิกโพลง โป๊ะเชะ!! เหยื่อติดกับ!! ที่เหลือก็แค่ รอดูผลงาน เมยานีช้อนสายตาขึ้นมองชายหนุ่ม เธอกระพริบเปลือกตาถี่ๆ ทำเหมือนเวลาที่ออดอ้อนบิดา และคิดว่ามันควรจะได้ผล “ปล่อยเขานะ อีผู้หญิงหน้าด้าน!!” เสียงแหลมปรี๊ด!! ดังขึ้นใกล้ๆ พร้อมกับไหล่ซ้ายถูกกระชากแรงๆ “โอ๊ะ!!” ขนาดระวังตัวไว้อย่างดี เธอยังเสียหลัก เพราะแรงกระชากนั่นเลย แสดงว่าหล่อนกำลังโมโหเต็มที่ สนุกล่ะ!! “หยุดนะ มัสลิน!!” คาลิกซ์โต้ตวาดลั่น เขาผวาเข้าช่วยพยุงเมยานี วงแขนแข็งแรง รวบกอดเธอไว้แน่น เอาร่างกายสูงใหญ่เป็นกำแพงคอยปกป้องเธอเป็นอย่างดี ดวงตาคมดุเขียวปัด กัดกรามจนขึ้นเป็นสัน ริมฝีปากหนาหยักเม้มแน่น หากไม่ได้อยู่กลางสาธารณะชน ผู้หญิงคนนี้จะต้องได้รับบทเรียนแน่ๆ “คุณ!! ปกป้องหล่อน ทำไมคะ?” มัสลินพูดเสียงสั่น เธอถูกผลักจนกระเด็นหวือ ไม่คิดว่าคาลิกซ์โต้จะเลือกผู้หญิงคนนั้นแทนเธอ “ทำไม? คืออะไร?!! เมย่าเป็นคนสำคัญของฉัน...หากเทียบกับเธอนะมัสลิน” เสียงตวาดก้อง ยังไม่ทำให้เธอเจ็บจนน้ำตาร่วง เท่ากับคำพูดของเขาที่ตอกย้ำจนเธอเจ็บแปลบๆ เขาเลือกแม่นั่น แทนที่จะเป็นเธอ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more