Mr. Cruel ร้ายรัก

“อยู่ที่ไหน” “บ้าน” “บ้าน?” “อือ” “เปิดผับที่บ้านเหรอวะ” “ยุ่ง!” ยุ่งเท่ากับเสือก! “เดินมา” “อะไร?” ฉันแกล้งถามเหมือนไม่เข้าใจแต่ใจกำลังเต้น ไม่ได้เต้นเพราะดีใจแต่มัน...เซ็ง “เดินมา” “เดินไปไหนอะไรของนาย” “โต๊ะเดิม” “โต๊ะเดิมบ้าอะไรประสาท” “หรือจะให้เดินไป” “...” “ถ้าฉันไปเอง...ฉันจูบเธอโชว์คนทั้งผับ” “นายไม่กล้าหรอก” ฉันตอบออกไปทันควันเพราะคนอย่างเขาไม่มีทางกล้าทำเรื่องแบบนั้นหรอก ไอ้จูบผู้หญิงโชว์คนน่ะใช่แต่ให้เดินมาจูบผู้หญิงเองไม่มีทาง “หึ ๆๆ” ติ๊ด! “ฮัลโหล ฮัลโหล ลูคัส ลู...” หมับ! ว้าย! ฉันโดนจับมือที่จับโทรศัพท์แนบหูเลยตกใจแล้วพอหันไปก็ตกใจยิ่งกว่าเพราะคนที่ท้าทายกันเมื่อกี้มาถึงตัวแล้ว “ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!” ฉันแหวใส่แต่สิ่งที่ได้คือรอยยิ้มชั่วร้ายจากเขาและมือที่ล็อกคอฉันในเวลารวดเร็ว “อยู่บ้านเหรอ?” “...” “ท้าทายเหรอ?” “ยะ อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะลูคัส” ฉันบอกเขาเสียงสั่นแล้วก็เอนตัวไปข้างหลังถึงมันจะยากลำบากและเอนได้นิดเดียวก็ตามระหว่างนี้ก็รู้ดีว่ามีสาตาหลายสิบคู่มองมาที่เราสองคน “หึ!” “อื้อ!!!” ฉันห้ามใจก็แอบหวังว่าเขาแค่แกล้งให้กลัว พยายามคิดว่าเขาจะไม่ทำอย่างที่ขู่หรอกแต่สุดท้ายก็เปล่าประโยชน์ตอนนี้ฉันกำลังโดนผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกชายของเจ้าสัวที่รวยติดหนึ่งในห้าของเมืองไทยจูบในผับที่อัดคนไว้ในนี้หลายร้อยคน เขาสอดลิ้นเข้ามาในปากแล้วจูบด้วยความเร่าร้อน ฉันอยากขัดขืนนะแต่สมองตอนนี้บอกให้ยอม ไม่ว่ายังไงก็ต้องยอมเพราะถ้าไม่ยอมเขาจะยิ่งทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะให้ได้ ฉันปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเอง อายก็อายแต่ก็ต้องปล่อยให้เขาจูบเพราะมันเป็นทางเดียวที่เขาจะยอมปล่อยง่าย ๆ  “อืม~” เสียงเพลงในผับดังแต่ฉันกลับได้ยินเสียงจากเขาแล้วไม่นานแต่จะว่าไปก็นานอยู่พักหนึ่งเลยล่ะคนที่ทำให้ฉันอายคนก็ถอนจูบออก “...” ฉันสบตากับเขาด้วยความโกรธ โกรธจนอยากคว้าขวดเหล้ามาทุบให้เป็นปากฉลามแล้วแทงเข้าไปกระซวกไส้เขาให้ได้ “กลับ” เขาพูดแค่นั้นแล้วจับข้อมือฉันให้ลุกขึ้นเดินตามซึ่งฉันก็ต้องเดินตามไง แต่ถึงเขาไม่ลากกลับฉันก็จะกลับอยู่แล้วล่ะ ไม่อยู่ต่อแล้วอยู่ไปก็ไม่สนุก! “ปล่อยสักที” เดินมาถึงรถฉันก็สะบัดมือออกซึ่งเขาก็ยอมปล่อยแล้วก็เดินไปขึ้นรถ ไม่ต้องให้นายนี่บอกฉันก็เดินไปขึ้นรถของเขาด้วยตัวเอง  บรื๊น~ เสียงดังของรถหรูที่ขับไปทางไหนใครก็มองแต่ฉันกลับรำคาญดังขึ้นแล้วรถก็ขับออกมาจากผับด้วยความเร็วทันที “ใครสั่งให้มา” เสียงเขาดังขึ้นระหว่างที่กำลังขับรถ น้ำเสียงหาเรื่องที่ทำฉันแอบกรอกตามองบน “แล้วทำไมจะมาไม่ได้” “มาได้สิ แต่มาแล้วโกหกมันหมายความว่ายังไง” “ก็ไม่อยากให้ยุ่งไง มีสิทธิ์อะไรมายุ่ง?” ฉันหันไปถามเขาที่กำลังขับรถอยู่ก็หันมามองหน้าฉันทันที “ทำไมจะไม่มีสิทธิ์อย่าลืมว่าพ่อเธอโกงเงิน... / พ่อเลี้ยง” ฉันพูดแทรกเพื่อให้ไอ้บ้านี่พูดให้ตรง พูดผิดความหมายผิดฉันไม่ชอบ “นั่นมันเรื่องของเธอ” หึ! มันก็จริง เรื่องของฉันเขาก็เลยไม่แคร์ไง เขาจะแคร์อะไรล่ะถ้าเขาแคร์เขาแยกแยะไปนานแล้วว่าไอ้แก่หัวงูที่โกงเงินเขาไม่ได้เป็นอะไรกับฉันเลยนอกจากเป็นผัวใหม่ของแม่ “ถ้างั้นมันก็เรื่องของนายกับผัวแม่ฉันเหมือนกัน” เขาหันมามองหน้าฉันทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉัน “จะเบี้ยว?” “...” “ว่าไง เธอพูดแบบนี้คิดจะเบี้ยวรึไง” “แล้วได้ไหมล่ะ” “หึ ๆๆ ได้สิ แต่ถ้าเป็นฉันฉันคงไม่โง่เบี้ยวว่ะ ตัดดอกให้พ่อเลี้ยงกับแม่มาตั้งขนาดนี้แล้วถ้าเบี้ยวก็เท่ากับ เธอโดนเอาฟรี”