“คนที่สมควรต้องโกรธเกลียดคือเดือนนะคะ เด็กนั่นทำให้พี่ดาว ต้องตาย” นับเดือนพูดอย่างแค้นเคืองเหมือนคนระงับอารมณ์ไม่อยู่ แท้ที่จริงไม่ใช่ว่าเธอโกรธที่น้ำเพชรมีส่วนทำให้พี่สาวคนเดียวต้องตาย แต่เพราะ เกลียดที่กำจัดนางพี่สาวออกไปจากชีวิตของปราชญ์แล้ว แต่นางเด็กเหลือขอน้ำเพชรยังคงอยู่เป็นเสี้ยนหนามตำใจเธออยู่จนถึงทุกวันนี้
เธออยากฆ่านางเด็กนั่นให้ตาย แต่ไม่มีโอกาส เพราะปราชญ์นั่นแหละ เขาเกลียดน้ำเพชร แสดงออกแบบนั้น แต่ก็ไม่เคยให้คลาดสายตา แล้วเธอ จะไปฆ่ามันได้ตอนไหน ถ้าเขาปล่อยปละละเลยน้ำเพชรบ้าง เธอคงมีโอกาสจัดการได้ไปนานแล้ว
“พี่ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เดือนรู้สึกไม่ดี”
“อย่าถือสาเดือนเลยค่ะ แค่เครียดๆ เรื่องน้ำเพชรเท่านั้นเอง” เธอรีบ ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ้มแย้มเหมือนเดิม
“พี่คิดว่าการไปเที่ยวในครั้งนี้ คงทำให้สุขภาพใจของทุกคนดีขึ้น”
ปราชญ์ตัดบท นับเดือนยิ้มให้อีกฝ่าย
ไปเก
