Prolog
284 Words
"m-mama.. P-p-please ma.. Mama!"
Halos mabingi na siya sa lakas ng sigaw niya habang pilit niyang inaaninag ang kababuyang ginagawa sa kanyang ina.
"Yeisha.. Anak.. I love you.. Live your life the way you wanted.. Promise me baby" garalgal ang tinig ng mama niya habang unti unti itong nawawalan ng malay.. In her mind, kahit anong mangyari, susundin niya ang lahat ng gusto nito.. Mabuhay lang ito at kapiling niya.
She cried when she heard a loud sound of gunshots.. "mama!. Pumainlanlang kasama ng mga putok ng baril ang kanyang boses.
" Lord please.. Help us.. Please.. Kahit ngayon lang.. Parang awa mo na! " impit siyang humagulgol.. Alam niyang sa sitwasyon ngayon, mahirap ang umasa.
But God is God right? He will do every miracle right? She was about to crawl when someone grab her on her waist and she felt her body hanging from the floor.
Pilit niyang inaaninag ang mukha nito but she cannot. His face was full of paints.. Militar.
Napangiti siya sa naisip. But then, her mind is with her mother. She needs her. Her mother needs her. Nagpumiglas siya subalit tila bakal ang isang kamay nito na nakabitbit sa kanya. Hindi man niya nakita ngunit alam niyang hawak ng isa nitong kamay ang baril nito.
She was in dazed. But she can't help to admire the man.
Panaka nakang nagpapa putok ito. Nang makalabas na sila sa lumang bahay na pinag dalhan sa kanila ng mama niya, basta na lang siya nito inilapag sa kung saan. She's about to pass out.. Feeling niya, any moment, she can be drown into Deep hole.
"f**k this!" bulong ng lalake.. Last time she remember. A soft lips touched hers!
- Writer
