ตอนที่ 19

1179 Words

“อ้อ! บ่ายสามโมงเจอกันที่ลานจอดรถนะน้องสาว” พลอยไพลินมองค้อนบานประตูที่เพิ่งปิดลง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่ใช่เธอไม่อยากไปไร่ภูอิงฟ้า แต่เพราะรู้ว่าถ้าไปแล้วจะต้องเจอกับใครต่างหาก เธอจึงไม่อยากไป เธอรู้ว่าใครคนนั้นต้องไปแน่ๆ เพราะเขาถามเธอเรื่องไปไร่ภูอิงฟ้าตอนอยู่บนรถขากลับจากเมืองกาญจน์ เธออุตส่าห์ยกเอางานสังสรรค์กับเพื่อนๆมาอ้าง มาทวงรางวัลที่งานสำเร็จแล้ว แต่พี่ชายผู้ใจดีกับสาวน้อยทุกคนบนโลกยกเว้นน้องสาวตัวเองกลับไม่ยอมปล่อยเธอ “พี่ต่ายไม่เข้าใจน้อง” คนที่ไม่ได้ดั่งใจบ่นเบาๆ ยิ่งนึกถึงใบหน้าคนนั้นแล้ว เธอก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ และเผลอใช้ปลายนิ้วไล้ริมฝีปากเบาๆอย่างลืมตัว “อย่าลืมนะ พี่ให้เวลาถึงก่อนตะวันตกดินวันอาทิตย์เท่านั้น ไม่อย่างนั้น...” เพชรนิลกดเสียงต่ำ ทำท่าใช้นิ้วชี้ปาดคอตัวเอง ชายหนุ่มเบ้ปากทำตาเหลือกให้ดูสมจริงขึ้นอีกนิด “รู้แล้วน่า ขับรถดีๆนะคะ” พลอยไพลินโบกมือให้พ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD