ตอนที่สอง คำสารภาพของคนแอบรัก 2
1387 Words
ศรัญญ์ชัยเป็นรักแรกและรักเดียวมาจนหกปีแล้ว แต่กันย์ธาราก็ได้แต่เฝ้ามองพี่ชายใจดีอยู่ห่างๆ โดยที่ตัวเองไม่ได้อยู่แม้แต่ในเสี้ยวความทรงจำของชายหนุ่มเลย แต่กันย์ธาราก็ยอมรับว่าเธอมีความสุขกับการที่เป็นแบบนี้...
“โธ่เอ๋ย ฉันอยากตายจริงๆ ”
สายไหมร้องเสียงดังแถมตีอกชกหัวตัวเอง ทีแรกก็กะแค่จะให้กันย์ธาราสารภาพว่ากรี๊ดดาราเป็นเหมือนกับชาวบ้านชาวช่องเขาแต่กลับกลายเป็นว่ารักแท้มีจริง ทำไมเพื่อนรักเธอไม่บอกก่อนหน้านี้นะ ป่านนี้กามเทพสายไหมแผลงศรให้ไปเรียบร้อยแล้ว
“ไอ้ส้มซ่าส์นะไอ้ส้มซ่าส์ ใกล้เกลือกินด่างแท้ๆ ”
“แกเป็นอะไร หรือว่าแกแอบชอบฉัน” กันย์ธาราแกล้งถามเมื่อเห็นเพื่อนทำท่าแบบนั้น
“บ้า ฉันแค่อยากจะบอกว่า แกรักเขาขนาดนั้นแกทำไมไม่บอกฉันบ้างมันก็หลายปีมาแล้วด้วยเนี่ย น่าเสียดาย”
“ก็ฉันอาย”
“แกก็จัดการเผด็จศึกเขาเลยสิ” สายไหมบอก
“แกนั่นแหล่ะบ้า ฉันจะทำได้ไงเล่า” กันย์ธาราหน้าแดงแค่คิดก็เขินแล้ว เพื่อนเธอพูดมาได้อย่างไรกันเนี่ย
“ฉันล้อเล่นย่ะ ฉันมีวิธีที่ดีกว่านี้มากมาย แต่ฉันมีข้อแลกเปลี่ยน” สายไหมเสนอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ คนเป็นเพื่อนเริ่มมองกลับอย่างไม่ไว้ใจ... เพราะข้อแลกเปลี่ยนของสายไหมนั้น เธออาจจะทำไมได้เพราะเจ้าตัวชอบทำอะไรที่ห่ามๆ จนบางครั้งเธอระอาไม่เห็นด้วย ตอนเรียนปีสี่เธอแพ้พนันสายไหมว่าใครจะได้เป็นเดือนมหาวิทยาลัย ข้อแม้ที่คนแพ้ต้องทำนั้นสายไหมเป็นคนคิด และมันทำให้เธอต้องเดินชนเดือนคนนั้นให้ล้มทับกองขี้หมาให้ได้อีก กว่าเธอจะทำได้เหนื่อยแทบตาย ตอนนั้นกันย์ธาราเคยหลวมตัวทำมาแล้ว และถ้ามีอะไรที่แผลงๆ อีกกันย์ธาราไม่ยอมหลวมตัวทำอีกเป็นแน่
“อะไร”
“แกต้องสัญญากับฉันก่อนว่า แกจะต้องให้ฉันอยู่บ้านแกด้วยเพื่อลี้ภัยยัยน้องเลสเบี้ยนมหาประลัยนั่นสักเดือน ฉันจะหาทางให้แกได้ใกล้ชิดกับเฮียปู่ชนิดที่แกเบื่อไปเลย”
“ใกล้ชิดเลยเหรอ ดีมากเลย” กันย์ธารากรี๊ดดีใจ แต่สักพักพอนึกอะไรได้ก็ห่อเหี่ยวลงมาอีกรอบทันที “แต่ไม่ได้หรอกแค่เขายืนใกล้ฉันก็จะเป็นลมแล้ว ใจเต้นเหมือนตอนกินย***าเลย ฉันกลัวฉันหัวใจวายตายก่อนน่ะ”
“แกเคยกินย***าเหรอ” สายไหมถาม
“เปล่า”
“แกก็ มันไม่ตายหรอก เอาสิ แกไม่สนใจก็ได้แต่แกจะทนได้ไหมถ้าวันหนึ่งเฮียเขาจะโดนสุนัขคาบไปรับประทานโดยที่แกรักเขาขนาดนี้แต่แกก็ได้แค่มอง”
“โธ่ เรื่องแบบนี้มันก็ทนไม่ได้หรอก แต่มันจะดีเหรอ”
“ดีสิ แกได้เฮียปู่ไป อย่างน้อยถึงจะไม่ได้คบกันหรืออะไรกัน แต่แกก็จะได้เห็นได้ใกล้หรือไม่ก็ได้บอกความในใจจะได้ไม่ต้องเก็บไว้จนตายไปเปล่าๆ แล้วฉันได้ที่หลบยัยเลสนั่นด้วยไงล่ะ” สายไหมบอกอย่างอ้อนวอนเต็มที่ เพราะต้องรีบหาที่ซุกหัวนอนอย่างเร่งด่วนไม่งั้นคงโดนผู้หญิงด้วยกันข่มขืนให้ฟ้าผ่าตายแน่
“เฮ้ย ฉันไม่ได้อยากได้เขาแบบนั้น แค่ขอให้ได้ใกล้ชิดให้ได้ชื่นใจเฉยๆ ก็พอ” กันย์ธาราแก้ตัวเสียงหลง
“เออ นั่นแหล่ะ ตกลงมั้ย”
“ก็ได้ แต่ว่า แกอยู่บ้านต้องแอบพี่ชายฉันนะไม่อย่างนั้นอาจจะมีปัญหา” กันย์ธารารีบบอกเพราะไม่อยากหาเรื่องทะเลาะกับพี่ชายเปล่าๆ ไหนๆ กันตชัยก็แทบจะไม่ได้อยู่บ้านแล้ว คงไม่ต้องขออนุญาต เพราะกันย์ธาราขี้เกียจมาแจงถึงเรื่องเพื่อนว่ารู้จักกันดีพอไหมไหม ไว้ใจได้รึเปล่ากับพี่ชายให้เสียเวลา
“ได้ๆ ถึงแกบอกให้เจอฉันก็ไม่อยากเจอหรอกย่ะ ฉันกลัวมาเป็นแม่อีกคน” สายไหมทำท่าขนลุก เธอพอจะรู้บ้างว่า กันตชัยไม่ค่อยอยู่บ้านโอกาสที่จะจ๊ะเอ๋กันนั้นมีน้อยมากเธอถึงได้เลือกบ้านของกันย์ธาราเป็นแหล่งพักพิง
“แกก็ว่าไป พี่ชายฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นซักหน่อย”
“แต่เป็นมากกว่านั้น” สายไหมเถียง นึกในใจว่าทำไม กันตชัยถึงไม่ยอมปล่อยให้น้องโตสักที ทั้งๆ ที่กันย์ธาราเองก็น่าจะดูแลตัวเองได้แล้ว
“ช่างเถอะ แต่แก จะทำให้ฉันได้ไกล้ชิดพี่ปู่ยังไง” กันย์ธาราถามอย่างสนใจ อยากรู้เหมือนกันว่า เพื่อนจะใช้วิธีไหน ในแผนใกล้ชิดชายในฝันครั้งนี้
“ฉันจะให้แกเป็นเลขาเฮียปู่”
“เฮ้ย จะบ้าเหรอ ฉันเรียนวิศวะเคมีมานะ จะไปเป็นเลขาได้ไง อีกอย่างจะเข้าทำงานได้ไงล่ะ ฉันนึกว่าแกจะไปจับพี่เค้ามาอยู่เกาะร้างกับฉันสองคนซักเดือนซะอีก”
“บ้าไม่ใช่ละครนะยะ ฉันน่ะเป็นเลขาน้องสาวเฮียปู่ และตอนนี้เฮียเค้าต้องการเลขาคนใหม่อยู่พอดี ก็คนเก่าเพิ่งโดนไล่ออก เพราะพยายามจะปล้ำเฮียเค้า” สายไหมเล่าขำๆ เกินจริงไปหน่อย ที่จริงคนเก่าเขาลาออกไปเป็นแม่บ้านให้สามีชาวต่างชาติ ที่เจอกันตอนที่มาทำธุรกิจกับศรัญญ์ชัยนั่นเอง
“โห ถ้าอย่างนั้น ฉันคงโดนไล่ออกอีกคนอ่ะนะ เพราะถ้าฉันอยู่กับพี่ปู่สองต่อสอง ฉันคงอดใจไม่ไหวเหมือนกัน” กันย์ธาราบอก “แต่อีกอย่าง งานเลขามันไม่ง่ายเลยนะไอ้ไหม ฉันไม่ได้เรียนมาเหมือนแกนะ”
“เอาเถอะน่า เลขาจริงๆ เขาก็มีตำแหน่งนี้เอาไว้แค่ทำเอกสารเล็กน้อย ชงกาแฟให้ และก็ต้อนรับแขกชาวต่างชาติอะไรอย่างนี้น่ะ ทำไม่ได้ก็โง่แล้ว” สายไหมว่า
“อย่างนั้นเหรอ... ถ้างั้นซักสามเดือนนี่ฉันก็น่าจะอิ่มเอมแล้วล่ะ พอดีโกหกพี่กายไว้ว่าจะจบโทอีกสามเดือนข้างหน้า แต่ตอนนี้ฉันเรียนจบก่อนแล้ว ออกจากบ้านบ่อยๆ จะได้ไม่โดนสงสัย ”
“เอาอีกล่ะ เมือไหร่แกจะเลิกให้เค้ามาวุ่นวายกับชีวิตแกเนี่ย ฉันว่าพี่ชายแกนี่เวอร์มากมายอ่ะ มายุ่งเรื่องเรียนด้วย” สายไหมว่า
“เอาน่า ถ้าเขาไม่ห่วงเขาคงไม่สนใจฉัน ที่เขาดูแลอย่างดีแบบนี้ ฉันเองก็รู้สึกดี แม้ว่าบางอย่างอาจจะดูมากไปแต่เขาก็แค่ทำหน้าที่พี่ชายที่ดีที่สุดเท่านั้น”
“จ้ะ ฉันจะไม่แตะแม่ เอ๊ย พี่ชายสุดที่รักของแกอีกแล้ว ประเดี๋ยวจะไม่มีที่นอน” สายไหมว่า
“แล้วเราก็มาดริงค์ต่อเฉลิมฉลองความสำเร็จล่วงหน้ากันดีกว่าว่ะ ถ้างานนี้ฉันทำให้แกเป็นเจ้าสาวเฮียปู่ไม่ได้ อย่ามาเรียกฉันว่าเพื่อน” สายไหมยกแก้วชนกับแก้วน้ำส้มของกันย์ธารา
“บ้า ฉันขอแค่ไปอยู่ข้างๆ พี่ปู่ให้เหมือนที่เคยใฝ่ฝันมาตลอด เท่านั้นฉันก็ดีใจแล้ว”
“ส่วนฉันไม่ขอภาวนาอะไรมากในชีวิตนี้ ขอให้มีคนเลิกมองว่าฉันเป็นทอมก็พอ” การชนแก้วฉลองครั้งที่สองก็ดังขึ้น
สายไหมเป็นที่เลื่องลือในหมู่เพื่อนว่าคอแข็ง แต่ว่าวันนี้มีทีท่าว่าแอลกอฮอล์จะชนะคอทองแดงของหญิงสาวได้มากกว่า ต่างกับกันย์ธาราที่เอาแต่กินน้ำส้มเพราะไม่เคยกินเหล้าเลย และเพื่อนก็ไม่เคยคะยั้นคะยอให้กิน กันย์ธาราจึงก๊งน้ำส้มกันกับเพื่อนๆ ในวงเหล้าเสมอ แต่พอไปดูคอนเสิร์ตทีไร กันย์ธาราวางท่าลวดลายการเต้นได้น่าเวียนหัวกว่าคนที่เมาซะอีก นี่จึงเป็นที่มาของฉายา ไอ้ส้มซ่าส์ เพราะว่าเธอเมาน้ำส้มได้นั่นเอง
- Writer
