“เธอ จ่ายดื่มฉันมาเลยนะ”
“ทำไมฉันต้องจ่าย?”
“ก็ฉันมาทำหน้าที่แทนโฮสต์คนนั้นไง”
“เสนอหน้ามาเองเถอะ!”
หมับ!
“ปากเล็กๆนี่ น่ากัดจริงๆเลย”
ชาร์ลใช้มือบีบปากฉันไว้ ฉันจ้องเขานิ่ง เมื่อเขารู้สึกตัวก็เริ่มคลายมือออก แต่ไม่ทั้งหมด เขาใช้มือข้างนั้นพาดไปด้านหลัง การสวมกอดกลายๆของเขา เรียกสายตาไม่พอใจจากพี่ซาร์
“มึง! อย่ารุ่มร่ามกับน้องกู”
“อ๊ะ!”
“ขอโทษครับ! ขอโทษครับ”
สายตาของพวกเรา มองไปยังพี่ยี่หวาและโฮสต์หนุ่มด้วยความสงสัย ฉันยกมุมปากขึ้นยิ้ม เมื่อเห็นสีหน้าของพี่ยี่หวา ท่าทางของผู้ชายคนนั้นก็ด้วย มันดีเสียจนใครบางคนเม้มริมฝีปากแน่น
“คือ ฉันทำมันแข็งเหรอ?”
“เปล่าครับ แต่คือ ลงไปก่อนนะครับคุณ”
โฮสต์ที่นี่ห้ามมีอารมณ์กับแขก ถ้าหากไม่ได้ตกลงกัน หรือเกิดความพึงพอใจต่อกัน การที่โฮสต์คนนั้นลนลาน ส่วนหนึ่งเพราะเขามีอารมณ์กับพี่ยี่หวา อีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะ สายตาเหมือนจะเข่นฆ่าให้ตายของพี
