เธอเป็นของฉัน
1353 Words
[ ชาร์ล part ]
เมื่อคนบนตักเริ่มนิ่ง กลิ่นหอมอ่อนๆจากผิวกายขาวนวลเนียนก็เริ่มเบาบางลง นั่นคงเป็นเพราะอุณหภูมิของร่างกายไซซี ที่มันกลับไปเป็นปกติแล้วนั่นเอง ผมยกมุมปากขึ้นยิ้มเล็กน้อย เมื่อผู้หญิงตัวจ้อยในอ้อมกอด เลิกพยศใส่ผมสักที
“ฟาร์! จะ จะจับทำไมเนี่ย!”
เสียงของขนม ผู้หญิงที่ตอนนี้กลายมาเป็นพี่สาวคนละแม่ของผมดังขึ้น ใบหน้าสวยหวานของสาวลูกเสี้ยวหลายเชื้อชาติบนตัก ฉายความเขินอายออกมา เมื่อเห็นว่าไอ้ฟาโรห์เพื่อนสนิท กำลังลูบไล้ฝ่ามือเข้ากับท่อนขาขาวเนียนของพี่สาวผม
“อยากจับ!”
“อ๊ะ! อายชาร์ลกับซีบ้างสิ! อื้อ! นี่!”
“อายทำไม พวกมันยังไม่อายเราเลย”
ดวงตาสีอ่อนจนเกือบจะเทาของฟาโรห์เหลือบมองมาด้านหลัง คำพูดของมันทำให้ผมฉุน จะกระตุ้นให้ยัยซีอายทำไมก็ไม่รู้ คนบนตักเริ่มดิ้นรนหนี ผมจึงอ้าปากออก งับเอาเนื้อบริเวณไหล่เข้าไปกัดเบาๆ
“อึก! อื้อ!”
“อย่าเสียงดัง! ถ้าไม่อยากโดนทำอะไรแปลกๆ ให้สองคนนั้นดู!”
ผมเงยหน้าขึ้นจากไหล่มาพูดขู่ข้างใบหูคนตัวเล็ก ความน่ารักแดงอมชมพู่ของมัน ทำให้ผมลากลิ้นไปมาตามความโค้ง เมื่อคนในอ้อมกอดมีปฏิกิริยาตอบสนอง ผมก็อ้าปากงับมันเบาๆ
เป็นเวลาเกือบปี ที่ผมเสียโอกาสในการทำแบบนี้ไป เพราะอยากให้ซีเปลี่ยนตัวเอง และสำนึกผิดกับเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นจากความเข้าใจผิดของเธอ ผมจึงทำตัวเย็นชาใส่เธอ กว่าจะรู้ว่าไม่ควรทำแบบนั้น เธอก็หนีหายไปจากสายตา ซ้ำช่วงเวลาเหล่านั้น เธอดันไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น แถมยังตกปากรับคำคบหากันเป็นแฟนอีก
แต่ผมไม่สนหรอก! ผมจะแย่งซีกลับมา เธอเป็นของผม เป็นแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว
“ฉันหยุดแล้วไง แกก็หยุดสักทีสิ”
“ไม่!”
ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ ไม่สนพี่สาวและเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่เบาะหน้า เลื่อนฝ่ามือขึ้นมาบนความอวบหยุ่น ขย้ำช้าๆโดยมีใบหน้าสวยหวานหันมาส่งสายตาขุ่นๆใส่
“อยะ! / เก็บเสียงดีๆหน่อยสิ อยากให้พี่ฉันกับไอ้ฟาร์รู้เหรอ ว่าเธอโดนฉันทำอะไรอยู่”
“เลว / ฉันเลวได้มากกว่านี้ เผื่อเธอไม่รู้”
ผมยิ้มเยาะ ทั้งที่ในใจรู้สึกต่างออกไป ต่อให้ต้องเลวจนคนทั้งโลกเกลียด แต่ถ้ามันเป็นการทำเพื่อให้เธอกลับมาเป็นของผม ผมยอม
ตั้งแต่เรามีอะไรกันและตกลงคบกันเป็นแฟน ผมก็ไม่คิดจะปล่อยไซซีไปเป็นของคนอื่น มีแต่ยัยนี่ทั้งนั้น ที่เริ่มตีตัวออกห่างจากผม เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เราทะเลาะกันรุนแรงก็จริง แต่ผมไม่เคยบอกเลิกเธอเลยนะ เธอยังเป็นแฟนผมอยู่ มันน่าโมโหไหมละ ที่เธอไปคบกับไอ้หมอบ้าๆนั่น ทั้งที่เป็นคนรักของผม เป็นเมียของผม
“อึก! / กลั้นเสียงให้ดีกว่านี้หน่อยสิ ไซซี!”
“อะ ไอ้โรคจิต! อื้อ!”
ไซซีเอี้ยวใบหน้ามาด่า ผมจึงกดริมฝีปากลงไปครอบครองความนุ่มนิ่ม ดูดกลืนทุกเสียงด่าทอของเธอลงไป ฝ่ามือลูบไล้หน้าอกหนักๆ ให้เธอได้รู้สำนึก ว่าถ้าด่าผมจะโดนหนักกว่าที่ควรโดนหลายเท่า
“อือ … อ่า อย่า นะ อื้อ”
ผมหลุดหัวเราะผ่านลำคอเบาๆ ทั้งที่ลิ้นยังคงปั่นป่วนความปรารถนาคนตัวเล็กไม่หยุด เสียงห้ามกลายเป็นเสียงครางหวานซะขนาดนั้น ไซซียังคงดื้อรั้นที่จะปฎิเสธ ผมทั้งโกรธ ทั้งรู้สึกสนุก ที่มีโอกาสได้แกล้งเธอคืน
“เห้อ! กูไม่อยากขัดจังหวะหรอกนะ! แต่ถึงร้านกูแล้วเว้ยเพื่อน!”
“ขับเร็วมาตามหาควายให้พ่อมึงเหรอ!”
ผมเงยหน้าขึ้นไปพูดกับฟาโรห์ มันยักไหล่ขึ้นลงช้าๆ ขยับตัวลงจากรถเดินอ้อมไปอีกด้าน เปิดประตูรถออกกว้างดึงร่างพี่สาวต่างแม่ผมลงไป ปิดประตูรถเสียงดังทิ้งผมไว้ โดยมีไซซีนั่งหน้าตึงอยู่ท่าเดิม
“ปล่อย!”
คนตัวเล็กพยายามจะหันหน้ากลับไปตรงๆ ผมจึงเลื่อนมือซ้ายขึ้นเร็วๆ ยึดใบหน้าเธอไว้แล้วบดจูบลงไปใหม่ คราวนี้ไม่ต้องแคร์สายตาใครแล้ว ผมจึงมอบทุกความรู้สึกทั้งหมดไปให้ ผ่านจูบที่ทั้งเร่าร้อน และรุนแรง
โกรธ เหงา น้อยใจ และคิดถึง
ยัยนี่ทำให้ผมจมอยู่กับความรู้สึกพวกนี้มาเพียงลำพัง ส่วนตัวเธอนะเหรอ หลังจากเหตุการณ์นั้น ก็ไประริกระรี้มีความสุขอยู่กับไอ้พี่หมอหัวควx!ของเธอ
“อื้อ! พอ แล้ว! ฉัน หายใจ! ไม่ อื้อ!”
เมื่อเปิดโอกาสให้เธอสูดเอาอากาศมาใช้หายใจ แต่เธอดันเสียมันไปกับการร้องห้าม ผมจึงกดริมฝีปากลงหนักๆ เคล้าคลึงทั่วกลีบปากหวานที่แสนคิดถึง ดูดดึงลิ้นเล็กด้านในแรงๆ มือแกร่งข้างขวาลูบไปทั่วร่างนุ่มนิ่ม เลื่อนต่ำผ่านหน้าท้องราบเรียบ หยุดลงตรงกลางกาย ลูบไล้วนเวียนช้าๆ เมื่อคนบนตักอ้าปากจะประท้วง ก็ขยับมือเร็วขึ้น
“อึก! อื้อ! เจ็บ!”
“… ทำไมไม่ใส่เดรสล่ะ?”
ผมขยับริมฝีปากออกห่าง ถามชิดใบหูเล็กอย่างเสียดาย ถ้าหากเธอใส่เดรสไม่ใช่กางเกงยีนส์ ผมคงได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำกับเธอไปแล้ว ได้สอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปด้านใน ได้เคลื่อนไหวท่อนล่างหนักๆ เข้ากับร่างกายรัดๆของเธอ
“ไม่… ไม่ชอบแล้ว!”
“งั้นเหรอ?”
การเปลี่ยนแปลงของไซซี มีให้เห็นตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น เธอเปลี่ยนไปเยอะมาก แทบจะเรียกได้ว่าจากหลังตีนเป็นหน้ามือ ผู้หญิงนิสัยร้ายกาจแต่งตัวเซ็กซี่ กลายมาเป็นผู้หญิงเก็บตัวแต่งตัวเรียบร้อย มันดีแหละ แต่จะดีกว่านี้ถ้าเธอเปลี่ยนมัน แล้วยืนอยู่ข้างๆผม
“พี่หมอชอบแบบนี้เหรอ? จืดๆแบบนี้?”
ผมถามอย่างอยากรู้ ว่าสาเหตุที่ไซซีเปลี่ยนไป จริงๆแล้ว มันเป็นเพราะเหตุการณ์ในครั้งนั้น หรือว่าเป็นเพราะพี่หมอ(อับ)ปีร์คนนั้นกันแน่
“ไม่ ไม่รู้”
“เสียงสั่นทำไม”
“ก็ ก็แก! ทำตรงนั้นฉันอยู่!”
“ฮ่าๆ งั้นเหรอ! ชอบละสิ พี่หมออัปรีย์ของเธอเคยทำแบบนี้ไหมซี เคยทำอย่างนี้ เคยทำอย่างที่ฉันได้ทำหรือยัง!”
ผมถามเพราะอยากรู้ และเพราะรู้สึกโกรธ ในขณะที่ผมพยายามเข้าใกล้ ไซซีเอาแต่ตีตัวออกห่าง ซ้ำยังไปขลุกอยู่กับไอ้หมอ ถ้าไม่โดนมันล่อ จะให้คิดยังไงวะ ในเมื่อยัยซีเปลี่ยนไป ตั้งแต่เริ่มไปคลุกคลีอยู่กับมัน ไม่ใช่ว่าไปติดใจควxมัน จนลืมไปแล้วว่าเป็นของผม
เพี๊ยะ!
ในขณะที่กำลังคิด และกำลังเคลื่อนไหวนิ้วมือคลึงจุดกระสันใต้เนื้อผ้าหนา ฝ่ามือเล็กๆก็ฟาดลงบนแก้มจนสติกลับมาอยู่กับตัว คนที่ขืนตัวออกห่างเพื่อให้วาดมือลงมาได้ ไม่มีแววรู้สึกผิดเลย ใบหน้าสวยหวานของสาวลูกผสม เต็มไปด้วยความโกรธ และความเกลียดชัง
สายตาแบบนี้ของไซซี แม่งโคตรไม่ชอบเลย!
“ระยำ! ความคิดโคตรต่ำเลย!”
“ความคิดฉันต่ำตามการกระทำของเธอนั่นแหละ เอาตัวเองไปติดอยู่กับมันขนาดนั้น ถ้าบอกว่าท้องนี่ไม่แปลกใจเลยนะ”
หมับ!
“ลองฟาดลงมาอีกสิไซซี กูจะเอาให้แม่งแหกตรงนี้แหละ!”
ผมรับมือที่จะฟาดหน้าไว้ บีบแรงๆจนเธอเบ้หน้า ไซซียังพยายามจะขืนมือออก ผมจึงยกมือข้างนั้นขึ้นสูง กดใบหน้าลงบนไหล่เล็กแล้วกัดแรงๆ
- Writer
