ลิขิตแห่งรัก

อดีตของท่านตา2

ซ่งจื่อหรูใช้เทียนส่องดู เห็นมีตะเกียงอยู่ตรงมุมห้อง จึงเดินไปจุดตะเกียงที่อยู่ตามมุม จากนั้นในห้องก็สว่าง พบว่าภายในห้องใต้ดินนางพบเจอหีบเรียงราย ในนั้นมีเครื่องมือช่างมากมาย มีชั้นหนังสือและมีหนังสือหลายเล่ม ในยุคสมัยนี้เหล็กและหนังสือล้วนแต่มีราคาแพง มีผ้าหลายพัยอยู่ในหีบ แต่ไม่มีอาหารใดๆนอกจากเมล็ดพันธุ์บางชนิด

ไม่เห็นว่าบ้านนี้จะปลูกอะไรสักต้นแล้วจะมีเมล็ดพันธุ์ไว้ทำไมกัน เฮ้อ!!ซ่งจื่อหรูถอนหายใจ ไม่มีอะไรแลกเป็นเงินได้สักอย่างมีแค่ของเหล่านี้

แต่ถึงกระนั้นสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ช่างไม้ธรรมดาคนนึงไม่น่าจะมีไว้ครอบครองได้ แต่เหตุใดท่านตาจึงทำตัวเหมือนคนยากจน จากนั้นก็สำรวจต่อค้นเจอสุราเหลืออยู่สองไห ซ่งจื่อหรูหยิบสุรามาหนึ่งไหเพื่อจะใช้เช็ดบริเวณบาดแผลที่ศรีษะ นางใช้ชามที่วางอยู่เอาสุรามาเช็ดทำความสะอาด

จากนั้นก็รินสุราลงไปก่อนจะใช้ผ้าค่อยๆจุ่มสุรามาเช็ดแผลบริเวณศรีษะ ซ่งจื่อหรูเช็ดเลือดที่เกอะกรังออก ทำให้ปากแผลเปิดเลือดจึงซึมๆ ออกมา อย่างน้อยก็ฆ่าเชื้อ พรุ่งนี้หาทางขึ้นเขาสักครั้งเผื่อเจอสมุนไพรมารักษาได้บ้าง

หลังจากจัดการบาดแผลเสร็จก็ดับตะเกียงก่อนจะขึ้นมาจากห้องใต้ดิน ความรู้สึกเหมือนกับว่าหลังกำแพงมีคนอยู่แต่คงไม่ใช่กระมัง ซ่งจื่อหรูจึงไม่ได้ยินเสียงสะอื้นนั้น เมื่อขึ้นมาจากห้องใต้ดินก็เห็นเด็กทั้งสองคนยังคงหลับ แต่สีหน้าไม่ค่อยดีนักกระสับกระส่ายเพราะอากาศหนาว

ซ่งจื่อหรูเติมฟืนอีกสองท่อนเพื่อให้ห้องอบอุ่นนำผ้าห่มติดมาหนึ่งผืน วันนี้เด็กทั้งสองเห็นสิ่งของที่ท่านตาแอบซ่อนแล้ว การมีผ้าห่มเพิ่มขึ้นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ห่มผ้าให้น้องๆแล้วจากนั้นก็คลานขึ้นไปนอนกอดน้องๆ เอาไว้ ที่นี่ต่างจากชาติที่แล้วมากนัก ชาติก่อนมีเงินมากมายตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนเดิม ชาตินี้นางยากจน ไม่มีแม้แต่ข้าวสักกำมือ

ซ่งจื่อหรูหลับตาลงและหลับไป อยู่ๆนางก็มาอยู่ในห้องขนาดใหญ่ มีคนเกือบร้อยคนนั่งอยู่ มีคุณยายกับอวิ๋นห่าวนั่งจับมือกัน ด้านบนมีผู้ชายท่าทางน่าเกรงขามนั่งอยู่บนบันลัง เหมือนจะเป็นห้องพิจารณาคดีในศาล

"ซ่งอู่ มีพยานและหลักฐานพร้อมมูล คุณจ้างวานฆ่าหลานสาวตนเองซ่งเหลียนฮวา คนขับรถบรรทุกรับสารภาพหมดแล้ว"

ทนายเอ่ยถามจำเลยตรงหน้าเขาถูกซ่งอว๋นห่าวฟ้องว่าเป็นผู้จ้างวานฆ่าพี่สาวของเขาซ่งเหลียฮวา

"ผมขอคัดค้าน..ทนายเหลียนคุณซ่งเป็นอาแท้ๆ เหตุผลจูงใจคืออะไร ซ่งเหลียนฮวาคือหลานสาวของเขา พูดอะไรควรให้น้ำหนักกับหลักฐานด้วย"

"ท่านผู้พิพากษา กระผมขออนุญาตินำคลิปมาเปิดเผยได้ไหมครับ"

ชายด้านบนพยักหน้า ทันทีที่คลิปถูกเปิดก็เห็นว่ารถบรรทุกจอดรถอยู่ตรงเนินเขาพอรถของซ่งเหลียนฮวามาถึงเขาก็พุ่งชนโดยตรงอย่างตั้งใจ หลังจากถูกจับกุมเขายอมรับสารภาพว่าถูกว่าจ้างให้ขับรถพุ่งชนซ่งเหลียนฮวา และเมื่อสืบไปคดีอุบัติเหตุของซ่งเหวินกับภรรยาก็เป็นฝีมืผู้ชายคนนี้

แต่ซ่งอู่ไม่ยอมรับเขาอ้างว่าไม่เคยรู้จักกับคนขับรถบรรทุกมาก่อน สุดท้ายจึงเบิกตัวพยานอีกสองคน นั้นก็คือนักวิจัยพฤษศาสตร์ ที่ขณะเกิดเหตุพวกเขากำลังทำการสำรวจอยู่บนเขา คลิปที่ได้มาจากโดรนที่พวกเขากำลังบินสำรวจเห็นทั้งคู่พูดคุยกันก่อนเกิดเหตุ ซ่งอู่จำนนต่อพยานหลักฐาน เขาถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตในคดีจ้างงานฆ่า

ซ่งอวิ๋นห่าวจับมือคุณยายแน่น น้ำตาค่อยๆ ซึม "พี่ครับ ผมบอกแล้วว่าพี่ต้องไม่ตายฟรี ตอนนี้ผมเข้มแข็งแล้วครับ"

ซ่งเหลียนฮวาลูบผมเขาด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะได้ยินเสียงไก่ขันมาไกลๆ ก่อนหน้าซ่งเหลียนฮวารู้สึกแปลกๆ หลายครั้ง เธอเป็นคนขับรถระมัดระวังมาแต่ไหนแต่ไร แต่พักหลังเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้งจนคิดว่าตัวเองสมควรจัดการมรดกทุกอย่างให้น้องชาย หากเธอยังอยู่จะให้เขาอยู่อย่างมีความสุข แต่งงานมีครอบครัวแต่หากเธอเกิดเหตุไม่คาดฝันต้องจากไปเขาจะได้มีชีตอยู่อย่างมั่นคง จึงทำพินัยกรรมยกทุกอย่างให้ซ่งอวิ๋นห่าวอย่างไม่ลังเล เธอเคยคิดว่าอาจเป็นคู่แข่งทางธุรกิจหรือเพื่อนร่วมงานที่อิจฉา ไม่คิดว่าคุณอาที่เธอเคารพมาตลอดจะเป็นคนเอาชีวิตเธอ ตอนนี้ซ่งอวิ๋นห่าวน่าจะเติบโตด้วยตัวเองได้แล้ว ไม่ต้องให้เธอคอยปกป้องอีก

เอ้อ อี้ เอ้ก เอ้กกกกกกก เสียงไก่จากในหมู่บ้านร้องขันยามเช้าที่ดูเหมือนว่าจะเป็นปลายยามอิ๋น (03.00 - 04.59 น.)

"อาห่าวน้องพี่ตอนนี้ชีวิตเธอมั่นคงและดูแลตัวเองได้แล้ว ชาตินี้พี่จะดูแลจื่อห่าวที่กำลังนอนหลับอยู่นี่ให้มีชีวิตดีเหมือนกับเธอตอนนี้ และนี่คือพี่สาวของเธออาเย่วไงซ่งอวิ่นเย่ว อีกหน่อยก็จะเป็นสาวงาม เติบโตไปพร้อมกับเธออีกคน"

ซ่งเหลียฮวาในร่างซ่งจื่อหรูน้ำตาไหล น้องชายของนางในชาติก่อนมั่นคงแล้ว หน้าที่นางคือดูแลปกป้องสองคนที่กำลังนอนหลับอยู่นี้ นางลูบหัวเด็กทั้งสองเบาๆ ในเมื่อมาอยู่ที่นี่ก็ควรใช้ชีวิตให้ดี

แม้ไม่อาจเป็นพี่ที่ดีพร้อมแต่นางพร้อมที่จะทำให้ดีที่สุดเพื่อน้องๆทั้งสองคน เรื่องด้านล่างนั้น น้องๆ ของนางยังไม่สมควรรับรู้เกี่ยวกับมัน อดีตของท่านตายังไม่ชัดเจน คนที่สามารถอดทนต่อคำดูหมิ่นเหยียดหยามได้ ยามเห็นลูกหลานถูกรังแกยังอดทนได้แสดงว่าเรื่องที่เกิดก่อนหน้าคงร้ายแรงมากกว่าหลายพันเท่าเป็นแน่ ตอนนี้เธอคือซ่งจื่อหรูของหมู่บ้านหลี่ซาน ดูท่าคงต้องขึ้นเขาสักรอบจริงๆ ฝนเพิ่งจะตก ทางขึ้นเขาลื่นยิ่งนักไม่สามารถเอาเด็กทั้งสองคนไปด้วยได้ แต่จะฝากใครล่ะ

คิดสักพักซ่งจื่อหรูก็คว้าตะเกียงที่หยิบมาจากห้องใต้ดินเดินออกไปนอกบ้านเพื่อขุดมันเทศสิบกว่าหัว จากนั้นก็เดินไปยังลำธารแสงจากตะเกียงเผยให้เห็นปลามากมาย เนื่องจากฝนเพิ่งจะตก ปลาเหล่านี้ได้น้ำใหม่ก็ออกมาแหวกว่าย ซ่งจื่อหรูกลับไปหยิบมีดมาเหลาไม้จนแหลมและค่อยไปรอจังหวะ ปลาตัวที่ว่ายช้าจากนั้นก็พุ่งไม้แหลมออกไป ไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็ได้ปลาขนาด5-6ชั่งมาได้5ตัว จากนั้นล้างขี้ดินที่ติดอยูกับหัวมันเทศ ทำการขอดเกล็ดผ่าท้องควักไส้ปลาจนสะอาด ใช้ไม้เสียบปลาไว้

เมื่อเดินกลับมายังกระท่อม ในครัวแทบจะไม่เหมือนครัวนักเพราะถูกแม่เฒ่าหลี่ทุบทำลาย ซ่งจื่อหรูหยิบฟืนที่เหลือเพียงมัดเดียวที่ซ่อนพ้นจากสายตาปีศาจอย่างแม่เฒ่าหลี่ออกมาก่อนเดินกลับไปในห้อง เพิ่มฟืนในหลุม ข้างนอกฝนตกดินชื้น ห้องครัวก็ถูกทำลายคงต้องอาศัยหลุมก่อไฟในห้องเผามันเทศย่างปลาไปก่อน วันนี้ต้องขึ้นเขาไปเก็บฟืนและหาอาหาร ป้าหูบอกว่าจะไปเยี่ยมญาติหลายวันคงออกเดินทางแล้ว เช่นนั้นคงต้องหาคนรับฝากเด็กๆก่อน