พาท...
‘หยก นิศรา’
เงียบอยู่หลายนาทีไอ้คนเลวก็ลุกขึ้นมาคร่อมฉัน "อยากว่ะ ขอเอาทีดิ"
"ไม่อะ กูหายอยากแล้ว เพิ่งเอามามึงก็รู้" กับคนหน้าด้านแบบนี้ฉันต้องหน้าด้านยิ่งกว่า
"เดี๋ยวกูทำให้อยากเอง" วายุมันเริ่มไซ้ที่ซอกคอฉัน พยายามจะจูบที่ปากฉัน แต่ฉันเบี่ยงหน้าหลบ
"อย่ากวนดิ๊ ถอยจะไปอาบน้ำ" ฉันพยายามผลักมันออก
"กูอยาก ช่วยหน่อย" พูดจบก็หอมที่แก้มฉัน มือใหญ่ถลกเสื้อของฉันขึ้น
ในเมื่อผลักมันออกไม่ได้ ฉันจึงกำผมมันขึ้นให้มันเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน "ไม่ฟรีนะ มึงจ่ายได้เท่าไหร่ ถ้าพอใจกูอาจจะยอมช่วย"
"มึงแม่งแรด" เอ่ยเสียงเรียบ
"กูง่ายด้วย" ยกมุมปากแสยะยิ้ม
"...กูเกลียดมึง" ก้มหน้ากลับไปซบที่อกฉัน
"ไม่ต่างกัน" ฉันก็เกลียดมัน
"มึงมันร่าน เอาไปทั่ว มั่วไปหมด ทำตัวแย่ ผู้หญิงอย่างมึงไม่มีใครเขาจริงจังด้วยหรอก" อืม ก็ถูก พูดมาก็ใช่ทุกอย่าง
"กูก็ไม่ได้จะเอาใครจริงจัง" คิดว่าคำพูดของมันจะมีผลต่
