ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง...
เสียงออดดังหน้าบ้านตอนนี้เกือบสามทุ่ม ถ้าฝันกับแม่ยังไงก็มีกุญแจ แล้วใครนะที่มาหากดออดเล่น
ครืด ครืด... (พี่ตั้ว)
"ฮัลโหลค่ะ" ฉันกดรับสายขณะที่กำลังพะวงว่าใครที่มากดออดหน้าบ้าน
(พี่ลืมเสื้อไว้ในห้องหนู เปิดประตูบ้านให้พี่หน่อยดิ) คำพูดของพี่ตั้วทำให้ฉันรู้ว่าใครมา ดีที่เป็นเขา
"อ้อ รอแป๊บนะคะเดี๋ยวฝ้ายหยิบไปให้" เดินไปหยิบเสื้อที่ซักไว้มาถือแล้วจากนั้นก็เดินมาเปิดประตูบ้าน เดินออกมาเปิดประตูข้างรั้วใหญ่
"นี่ค่ะ" ส่งยิ้มพร้อมยื่นเสื้อนักศึกษาให้พี่ตั้ว เสื้อที่เขาถอดไว้เมื่อคืนฉันซักไว้ให้เขาแล้ว
เขาจับมือฉันแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนเศร้า "คิดถึงฝ้ายนะ อยากกอด อยากหอม ไม่ได้คุยกับหนูพี่ใจจะขาดเลยรู้ไหม"
"ค่ะ เพิ่งกลับถึงบ้านเหรอคะ ฝ้ายโทรไปหาพี่แต่พี่วายุรับสายบอกว่าพี่เข้าห้องน้ำ"
"ครับ พอไอ้วายุบอกว่าหนูโทรมา พี่ก็รีบกลับมาหาหนูเลย หายโกรธพี่บ้างยัง พี่ไม่อยา
