Chapter 15 Not friend
ร่างบางเดินงัวเงียออกจากห้องรับรอง เปลือกตาสีน้ำนมคู่สวยอยู่ในระหว่างกึ่งหลับกึ่งตื่น ขาเรียวก้าวไปตามทางเดิน ห้องทำงานขนาดใหญ่ที่มีโซฟาตัวยาวสีเบสวางอยู่นั่นคือเป้าหมายต่อไปของร่างบาง ขออีกซักงีบแล้วกัน ตื่นมาพี่อิทคงจะประชุมเสร็จพอดี ปากอิ่มพึมพำกับตัวเอง แต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจเพราะเสียงร้องทักจากด้านหลัง
“คุณเป็นใครคะ”
ใบหน้าหวานหันไปตามเสียงร้องทัก ดวงตากลมโตพยายามเพ่งมองคนตรงหน้า คิ้วบางเริ่มขมวดเป็นปมเพราะเริ่มคุ้น ๆ แต่แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ใช่จริง ๆ ด้วย...นี่มันคนเดียวกันกับที่เอาขนมมาให้พี่อิทแถมยังเป็นคนที่มาทานข้าวกับพี่อิทวันนั้นอีก....
“ฉันถามก็ตอบสิคะ คุณเป็นใครเข้ามาในนี้ได้ยังไง แล้วยังเดินออกมาจากห้องพักด้านในอีก”
ดูท่าคนตรงหน้านี้จะเอาแต่ใจไม่ใช่น้อย บุคลิกก็ดูเหมือนคุณหนูเอาแต่ใจจริง ๆ นั่นแหละ แม้หน้าตาจะดูน่ารักน่าเอ็นดูแต่นิสัยแบบนี้ขอบายดีกว่
