Chapter 21 Close to touch
“ตื่นแล้วก็มานั่งกินข้าวดี ๆ ”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาเบา ๆ คนตัวเล็กที่ยังคงตื่นไม่เต็มตาเดินงัวเงียมานั่งที่โต๊ะอาหารตัวกลม มือขาวยกขึ้นมาเท้าคางแล้วค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของซุปข้าวโพดลอยขึ้นมาเตะจมูก ริมฝีปากอวบอิ่มยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจกับอาหารจานโปรดที่วางอยู่ตรงหน้า
“ตาเป็นประกายเชียวนะ”
เปอร์มองน้องสาวตัวเองที่ตั้งหน้าตั้งตากินอาหารด้วยความอร่อย มือหนายื่นกระดาษทิชชูไปให้น้องสาวตัวเล็กที่กินเลอะเทอะเหมือนเด็กน้อยอายุสามขวบ
“เช็ดให้หน่อย มือน้องไม่ว่าง”
เด็กสาวตัวน้อยนามว่าขนมปังกำลังอ้อนพี่ชายของตัวเอง ใบหน้าหวานยิ้มแย้มอย่างมีความสุขเวลาคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก็พลันให้แก้มทั้งสองข้างแดงปลั่งดั่งลูกมะเขือเทศสีแดงสด
“ขี้เกียจล่ะสิไม่ว่า”
แม้จะพูดออกไปแบบนั้นแต่ก็ยังทำตามคำขอของน้องสาวตัวน้อยอยู่ดี ขนมปังในร่างเด็กสามขวบน่ารักน้อยสักที่ไหน
