“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะคุณแทน” เจนจิราถามเมื่อเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะของแทนไทและบุษกร หญิงสาวมองสบตาอดีตคนรักสลับกับเด็กสาวที่นั่งคีบอาหารเข้าปาก
“เจน” แทนไทเรียกชื่ออดีตคนรัก
“ค่ะ เจนเอง” เจนจิราตอบกลับเสียงหวาน เหลือบมองปฏิกิริยาของเด็กสาวที่นั่งร่วมโต๊ะกับอดีตคนรัก
บุษกรมองอดีตคนรักของแทนไทด้วยสีหน้าราบเรียบ ถ้าจำไม่ผิดผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาวคนโตของเจ้าของธุรกิจส่งออกอาหารสำเร็จรูป และเป็นพี่สาวของมณีวรรณคู่อริอีกคนของเธอ
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ สบายดีหรือครับ”
ดอกเตอร์หนุ่มเอ่ยถามอดีตแฟนเก่าด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น เขาไม่ได้โกรธหรือเกลียดเจนจิรา อดีตก็คืออดีต เมื่อเลิกกันไปแล้วก็ถือว่าไม่เกี่ยวข้องกัน ต่างคนต่างไปไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกันก็พอ
“สบายดีค่ะ คุณแทนล่ะคะสบายดีหรือเปล่า ว่าแต่ใครล่ะค่ะเนี่ย ไม่เห็นแนะนำให้เจนรู้จักบ้างเลย”
เจนจิราหันมองเด็กสาวในชุดสูทด้วยสายตาดูถูกเล็กน้อย
