ภัทริยากำมือแน่น เม้มปากเข้าหากันอย่างฉุนขาด ถ้าไม่ติดว่าปองธรรมจะโทรศัพท์ไปหาอาหนุ่มของเธอ เชื่อเถอะว่าเธอปรี่เข้าไปตบสั่งสอนให้เขาได้รู้สำนึกแน่ คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้ามาสั่งสอน ข่มขู่เธอ
“นายแน่มาก แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้แค่นี้ ฉันต้องเอานายออกจากบริษัทนี้ให้ได้ ไม่เชื่อก็คอยดู”
“แล้วผมจะรอแล้วก็แล้วกัน ตอนนี้เชิญคุณออกไปจากห้องประชุมได้แล้ว ก่อนที่ผมจะเรียก รปภ. มาลากตัวคุณออกไป”
ปองธรรมสั่งเสียงกร้าว เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่เขาพูดเสียงดังและทำตัวร้ายกาจขนาดนี้ ภัทริยาคงเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลก ที่ถูกความโกรธของเขาเล่นงาน หลังจากประชุมเสร็จเขาคงต้องโทรศัพท์ไปบอกพี่สาวเสียหน่อย เพราะเขาไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทคนนี้ของพี่สาวจะพูดความจริงออกมาทั้งหมดหรือใส่สีตีไข่เรื่องไม่เป็นจริงเพิ่มไปด้วย โทรไปเล่าให้ฟังเสียก่อน จะได้ไม่มีปัญหาตามมาทีหลัง
“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”
“ผมจะรอก็แล
