ราชนาวีเสน่หา EP.12
1252 Words
“ฉันเหนื่อยแล้วภัทร เมื่อไรเธอจะเลิกทำตัวแบบนี้เสียที อายุเธอก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว ไม่สงสารคุณแม่กับอาของเธอบ้างหรือไง ถ้าเธอยังทำตัวไร้สาระ ไม่มีเหตุผลแบบนี้ ฉันว่าพวกเราเลิกติดต่อกันสักพักเถอะ”
“ไม่นะใบเตย ภัทรทำผิดอะไร ภัทรไม่ดีตรงไหน ทำไมใบเตยถึงไม่ยอมรับรู้ถึงความรู้สึกของภัทรเสียที ภัทรรักใบเตยนะ”
“เราเป็นเพื่อนกันนะภัทร” โชติกาย้อนภัทริยาเสียงเข้ม สองมือกำแน่นเข้าหากันเพื่อพยายามระงับอารมณ์ที่เดือดปุดอยู่ในใจ ไม่นึกเลยว่าเธอต้องมาทะเลาะกับภัทริยาด้วยเรื่องเดิมๆ อีกครั้ง หลายเดือนก่อนก็เพิ่งคุยกันไปเอง เรื่องความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเธอ ในขณะที่พีรวิทย์โกรธจนหน้าดำหน้าเขียว ตอนนี้เขาบอกไม่ได้เหมือนกันว่าความโกรธที่เกิดขึ้นปัจจุบันทันด่วนนี้มันมาจากไหน ที่แน่ๆ มันมาจากหลานสาวของเขาส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งไม่แน่ใจว่ามาจากโชติกาหรือตัวเขาเองกันแน่
“แต่ภัทรรักใบเตย” ภัทริยาร้องบอกเสียงสั่น
“ถ้ารักแบบเพื่อนฉันก็ไม่มีปัญหาหรอกภัทร แต่ถ้าภัทรรักฉันในเชิงชู้สาว ฉันก็ขอยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่ได้คิดอะไรกับภัทร”
“ใบเตยมีคนอื่นใช่ไหม! ใช่ไหมใบเตย”
“พอเถอะภัทร” รวิพรเตือนภัทริยาอย่างเป็นห่วง
“แกนะหุบปากไปเลยนะพร ถ้าไม่ช่วยก็อยู่เฉยๆ” ภัทริยาหันมาตวาดแว้ดใส่รวิพร ไม่ช่วยเธอแล้วยังเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเธอกับโชติกาอีกทำไม?
“มันจะไม่มากไปหน่อยหรือครับคุณภัทริยา จะพูดอะไรก็คิดให้ดีก่อนไม่ดีกว่าหรือครับ คุณน่ะไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะครับ”
ปองธรรมพูดแทรกขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์กับคำพูดของภัทริยา ไม่แปลกใจเลยว่าเพราะเหตุใดหล่อนถึงไม่สามารถทำให้พี่สาวเขารักได้ ก็เพราะนิสัยเอาแต่ใจตัวเองนี่แหละ ถึงได้อกหัก!
แฟรงค์ที่ยืนฟังบทสนทนาตั้งแต่ต้นจนจบ ส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจ รู้สึกเห็นใจสาวสวยที่ยืนอยู่ข้างเขาไม่น้อย สรุปเรื่องที่เกิดขึ้นมันเกิดจากหลานสาวของเพื่อนสนิทล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับใครเลย
“นายน่ะหุบปากไปเลย ฉันจะพูดกับใบเตยคนเดียวเท่านั้น”
“ภัทริยา กลับบ้านกับอาเดี๋ยวนี้”
“ไม่ค่ะอาพีท ภัทรจะคุยกับใบเตยให้รู้เรื่อง”
“เธออยากได้คำตอบอะไรจากฉันหรือภัทร แล้วถ้าเธอได้คำตอบจากฉันแล้ว ทุกอย่างจะจบลงในคืนนี้ใช่ไหม?”
“ใช่ ภัทรอยากได้คำตอบเดี๋ยวนี้”
“เธออยากได้คำตอบอะไรจากฉัน”
“แน่ใจหรือใบเตย ที่จะตอบทุกคำถามของภัทร” รวิพรถาม เธอกังวลว่าคำตอบที่ภัทริยาจะได้ในคืนนี้ คงไม่ใช่คำตอบที่ถูกใจแน่ เผลอๆ อาจพวกเธออาจต้องเลิกคบกันไปเลยก็ได้ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมภัทริยาต้องรักโชติกา ผู้ชายหรือผู้หญิงหน้าตาดีๆ มีออกเยอะแยะ เพราะอะไรภัทริยาถึงไม่รัก
“แน่ใจสิพร ฉันก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน” โชติกาบอกแล้วมองผ่านภัทริยาไปสบตาอาพีทของภัทริยา แล้วส่งยิ้มบางๆ ไปให้เพื่อยืนยันในสิ่งที่เธอต้องการบอกในตอนนี้
พีรวิทย์เห็นรอยยิ้มเบาบางที่โชติกาพยายามฝืนยิ้มมาให้ เขาก็รู้แล้วว่าคำตอบที่หลานสาวจะได้รับต้องไม่ธรรมดา
“ทำไมใบเตยถึงไม่รักภัทร ใบเตยมีคนอื่นใช่ไหม?”
“คำถามข้อแรกก็คือ ฉันชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้หญิง ส่วนคำถามข้อหลัง ฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว และฉันก็รักเขามากด้วย”
“ใบเตยโกหก”
“ฉันไม่ได้โกหก นี่คือคำตอบที่เธออยากได้ไม่ใช่หรือภัทร”
“ไม่จริง ใบเตยโกหก ภัทรไม่เคยเห็นใบเตยคบผู้ชายเลยสักคนในตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา” เธอไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด เรื่องที่โชติกาบอก มันเชื่อไม่ได้เลยสักประโยคเดียว ผู้ชายหรือผู้หญิงที่เข้ามาตีสนิทกับโชติกา เธอรู้จักแทบทุกคน
แฟรงค์หันมามองสาวสวยข้างกาย แปลกใจไม่น้อยกับคำพูดของหลานสาวเพื่อนสนิท เป็นไปได้อย่างไรที่ผู้หญิงหุ่นดี สวย สง่าและดูดีขนาดนี้ ใช้ชีวิตโสดมาตลอดเจ็ดปี โดยไม่ยอมให้ผู้หญิงหรือผู้ชายเข้ามาใกล้เลย
พีรวิทย์รู้สึกแปลกใจไม่ต่างกันกับคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของหลานสาว ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลขจรเดชใช้ชีวิตโสดมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยที่ไม่ข้องแวะกับผู้ชายคนไหนเลย ไม่อยากเชื่อเลย เป็นไปได้อย่างไรกันทั้งๆ ที่หญิงสาวเป็นถึงผู้บริหารใหญ่ของอินฟินิตี้ ควอลิตี้ เอ็นจิเนียริ่ง แต่กลับไม่มีข่าวกับผู้ชายหรือผู้หญิงออกมาให้เห็นตามหน้าหนังสือพิมพ์
“ฉันจะคบหรือไม่คบผู้ชายคนไหน จำเป็นที่ฉันต้องรายงานเธอทุกเรื่องหรือไงภัทร”
“แต่...”
“เพื่อนต้องไม่ก้าวกายเรื่องส่วนตัวของเพื่อนไม่ใช่เหรอ?”
“แต่ใบเตยก็รู้ไม่ใช่เหรอภัทรคิดยังไงกับใบเตย”
“รู้ แต่ฉันเคยบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือภัทร ว่าฉันชอบผู้ชาย แล้วฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนไปชอบผู้หญิง”
“ภัทรไม่เชื่อหรอกว่าใบเตยมีแฟนแล้ว ถ้าใบเตยไม่พามายืนยันตรงหน้าภัทรและทุกคน ภัทรก็จะไม่เชื่อเด็ดขาด” ภัทริยาต่อว่าโชติกาพร้อมสะอื้นออกมาอย่างเสียใจ ถึงโชติกามีคนรักแล้ว เธอก็ไม่ยอมยกโชติกาให้เด็ดขาด เธอรักของเธอมาตั้งหลายปี แล้วจะมาแย่งคนรักของเธอไปได้ไง
“พี่ใบเตยครับ ผมว่าเรากลับกันเถอะครับ อย่าไปสนใจผู้หญิงคนนี้เลย ถึงพี่ใบเตยจะพาคนรักของพี่ใบเตยมาให้รู้จัก คุณภัทริยาก็ไม่ยอมตัดใจจากพี่ใบเตยหรอกครับ” ปองธรรมพูดแทรกขึ้นเมื่อสถานการณ์เริ่มตึงเครียดยิ่งกว่าเก่า โชคดีที่นักท่องราตรีเริ่มทยอยกันออกจากผับ ตรงโต๊ะที่พวกเขายืนอยู่จึงไม่ต้องเป็นเป้าสายตาของใครๆ
“ไหนล่ะใบเตย ผู้ชายที่ใบเตยรัก” ภัทริยาถามย้ำปนสะอื้น
พีรวิทย์ ปองธรรมและรวิพรต่างลุ้นกันอยู่เงียบๆ ในใจว่าโชติกาจะตอบภัทริยาไปว่าอย่างไร ในขณะที่แฟรงค์เลิกคิ้วมุ่นมองสาวสวยข้างกายอย่างอยากรู้คำตอบเช่นกัน
โชติกาหยักไหล่ เหลือบมองสีหน้าของสองอาหลานและน้องชายกับเพื่อนสนิทอย่างเหนื่อยใจ ทำไมทุกคนถึงอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเธอนัก ถ้าจะโทษก็คงต้องโทษภัทริยา เพราะภัทริยาคนเดียว เรื่องถึงได้วุ่นวายขนาดนี้ เธอคงต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง เรื่องบ้าๆ เหล่านี้จะได้จบลงเสียที
“ว่าไงล่ะใบเตย เงียบทำไม ถ้ามีแฟนแล้ว ใบเตยก็พามาให้ภัทรรู้จักหน่อยสิ เอานี่โทรศัพท์...”
////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- Writer
