CHAPTER 17

1822 Words

UMIIYAK pa rin ako. Hindi ko mapigilan ang pag-iyak ko. Gusto ko man pigilan pero kusa iyon tumutulo sa magkabilang pisngi ko. “Hey, Stop crying, Francheska. If you didn't do that, you shouldn't cry. Hindi sila karapat-dapat na iyakan,” saad niya sa akin. Napaangat ako nang tingin sa kanya pero ang aking magkabilang mata ay lumalabo pa rin, dahil sa patuloy pa rin akong umiiyak. Pinipilit kong pigilan ang pag-iyak ko pero ayaw magpapigil at patuloy pa rin itong tumutulo. “Gusto kong pigilan pero ayaw pa rin, C-Conrad...” naiiyak na sabi ko sa kanya. Lumiko siya pa-kanan at gano'n na lamang ang gulat ko nang mag-drive thru kami. “Hey, stay calm and mag-isip ka ng makeup? Mawawala iyong pag-iyak mo,” sabi niya sa akin. Napanganga ako sa kanyang sinabi. “Makeup?” natatawang sabi ko sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD