PAGOD akong napaupo sa sofa ko. Nakasandal ako rito habang nakapatong ang aking paa sa table. Sobrang nangawit ang aking paa sa paglalakad kanina, bakit kasi nagtakong pa ako.
Hassle tuloy.
Tulala akong napatingin sa kisame ng unit ko, inaalala ko pa rin ang pagkakita ko kay Conrad kanina. Siyang-siya talaga iyon. Sa hubog ng kanyang katawan at sa kanyang tindig ay walang nagbago, maliban sa kanyang tangkad, tumangkad na siya ng ilang inches.
Ang pinagtataka ko lamang sa aking sarili, gusto ko siyang makita, gusto ko siyang lapitan pero hetong mga paa ko ay ayaw. Hindi naman ako iyong may kasalanan sa amin, ʼdi ba? Siya itong nakalimot na i-chat, i-text at puntahan ako. Kaya bakit ako itong natatakot na magkita kaming dalawa?
Napailing na lamang ako at tumayo na sa pagkakaupo ko sa sof
