UMAYOS siya mula sa pagkakasandal sa pinto at seryosong tumingin sakin. Wala kaming imik at lumapit siya sakin. "Are you okay?" umigting ang kanyang panga.
"I’m sorry.” Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Bakit ganyan ka Ashton? Sinaktan na kita pero ako pa din ang iniisip mo.
"Come, matulog ka ulit,” malamig na aniya pero ramdam ko ang pag aalala sakanyang boses.
Nakayuko akong akay niya habang patungo kami sa kama. Hiniga niya ako at binalot ng comforter. Matapos niyang gawin iyon ay lumabas siya ng kwarto namin. Hindi na ako nakatulog dahil sa poot na nararamdaman ko para sa aking sarili. Isang oras na simula nang lumabas si Ashton at hindi pa siya bumabalik.
Bumangon ako at binalot ng roba ang aking katawan. Hinanap ko si Ashton ngunit wala ito sa labas. Nagtungo ako sakanyang o
