13

1243 Words

บทที่ 13 ชายหนุ่มหัวเราะด้วยความพอใจ พยักหน้ายอมรับความคิดของอีกฝ่าย “คุณเองก็ไม่ต่างจากผมหรอกลิก้า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ และขอบคุณที่เข้าใจผม ระหว่างนี้ผมจะหาเช่าคอนโดอยู่ไปก่อนก็แล้วกัน” “คุณเพิ่งมาประเทศไทยครั้งแรก คงไม่รู้เรื่องเส้นทาง ฉันจะหาให้ก็แล้วกันค่ะ” เขาคงอดรนทนไม่ไหวเลยกระมัง เพราะเธอก็พอจะรู้มาบ้างว่าเขาคือนักรักตัวยง “ขอบคุณที่รัก ผมไปนอนก่อนนะ กู๊ดไนต์” เขาผิวปากจากไปอย่างอารมณ์ดี เพราะทุกอย่างมันช่างง่ายดายและลงล็อกไปหมด ก่อนนอนเขาต้องถ่ายรูปส่งไปให้สาวน้อยของเขาดูสักหน่อยว่าไม่ได้ผิดสัญญาต่อเธอ สองอาทิตย์ผ่านไปแล้วนับจากวันแต่งงาน แต่บนโต๊ะอาหารที่มีเพียงคนสามคนกลับไม่ราบรื่นเอาเสียเลย ทุกครั้งที่ไบรอันทักทายน้องภรรยา หรือจะเรียกให้ถูกก็คือภรรยาตามพฤตินัยของเขา สิ่งที่เขาได้รับกลับมาก็คือสายตาไม่เป็นมิตร โดยเฉพาะในช่วงหนึ่งอาทิตย์หลังที่ไม่มีผู้ใหญ่ร่วมโต๊ะ เพราะ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD