Sabah uyanır uyanmaz eşyalarımızı toplamış geldiğimiz şekilde eve dönmüştük. Bizim tatilimiz de bu kadardı işte ama bu kadarı bile güzeldi.
Çok yorulmuş sabah gelir gelmez biraz uyumuştum şimdi ise tekrar pastaneye gidiyordum. Pastane birkaç gündür bensizdi. Bilmiyordum pastane beni ne kadar özlemişti ama ben onu çok özlemiştim. Ayakkabılarımı da ayağıma geçirip yengeme;
-Ben çıktım yengem diyerek çantamı da alıp çıktım. Bu yolu çok kez gelip geçmiş adımlamış her defasında da çok farklı düşüncelere dalmış birçok his yaşamıştım. Şimdi nasıl mıydım? Mutluydum. Bu yolları Oğuz'un başka biriyle olduğu düşüncesiyle adımladığım halimi hatırlıyordum da ben şuan çok mutluydum. Önümüzün karmaşası bile benim mutluluğumu bozamıyordu. Yüzümdeki gülümsemeyi daha da arttırmıştım ki mutluluğumu bozaca
