Annem üç gündür hastanede yoğun bakım ünitesindeydi. O gün anneannemin telefonda söylediklerinden sonra telefonu nasıl kapattım? Buraya nasıl geldim? Bilmiyordum. Çok korkmuştum. Hayatta annemi de kaybedebilecek olma korkusu beni mahvetmişti. Babam çok küçük yaştayken ayrılmıştı bizden. Annemle babamın acısını biraz olsun dindirmek için daha sıkı sarılmıştık birbirimize. Ne kadar başarılı olduk böyle bir acı nasıl unutulurdu bilmiyorum? Bizde unutamamıştık zaten ama yaralarımızı sarıp toplanmasını da bilmiştik. Şimdi annem de giderse ben nasıl toparlanır tekrar nasıl yaşardım bilmiyordum. Karşımda camın arkasında öylece hareketsiz yatıyordu. Şükür ki hala hayattaydı. Şükür ki yaşıyordu. Kendime söz vermiştim o uyanana kadar yanından hiçbir yere ayrılmayacaktım. Nitekim öyle de yapmıştım. Ü
