แอรด.. "โห..กว่าจะมาได้นะมึง" พอเห็นใบหน้าเพื่อนเท่านั้นล่ะเคถึงกับเอ่ยออกมาด้วยความเซ็ง ก็จะอะไรล่ะ เขาเป็นคนเดียวที่มานั่งรอเพื่อนราวสี่สิบนาทีได้แล้วมั้งยังไม่เห็นมีใครมา แบบนี้มันหลอกให้เขามาก่อนชัดๆ "โทษที ไอ้กราฟล่ะ" เจไดถามหาคนที่ไม่อยู่ในห้องนี้ด้วยเพราะวันนี้มันเลยเวลามามากแล้ว และเป็นเขาเองที่มาช้า นี่กราฟเองก็ยังไม่มาหรอกเหรอ นึกว่ากราฟกับเคมารอเขาจนหัวเสียแล้ว แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะเขาเห็นแค่เคเพียงคนเดียว "ไม่รู้เหมือนกัน ตามจริงกูไม่เจอมันตั้งแต่วันปาร์ตี้หมู่มึงแล้วนะ" "จริงเหรอวะ กูก็ไม่เจอเหมือนกัน" แปลกจัง สาวๆก็ใกล้จะมาแล้วเอาไงดี "หรือมันจะมีธุระด่วน" เจไดคิดตามที่เคพูด "แล้วทำไมมันไม่โทรมาบอก" ปกติแล้วพวกเขาต้องเจอกันตลอดทุกวันถึงจะแค่เวลาสั้นๆก็เหอะ พวกเขาตัวติดกันเป็นเกลียว หากใครมีธุระอะไรด่วนก็บอกกันก่อนได้ "แล้วห้องมันล่ะ ได้ไปเคาะดูยัง" บางทีเพื่อนอาจจะ