แก้มใสมาพร้อมเมนูอาหารในมือแล้วมุ่งมาทางด้านห้องกระจกที่เธอต้องรับมารับออเดอร์จากกลุ่มคนทานอาหารราคาแพง คราวนี้หญิงสาวพกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม อีกทั้งช่วงที่ว่างยังตั้งใจทวนเมนูให้คล่องแคล่ว ตราบใดที่เธอยังทำงานอยู่ที่นี่เธอก็ต้องทำตัวให้ชิน ร่างเล็กเดินไปถึงก็เคาะประตูก่อนแล้วเปิดเข้าไป
"ขออนุญาตค่ะ" !!! ร่างบางสะตั๊นไปหลายวิแทบจะหยุดหายใจเสียให้ได้ คนที่ไม่คิดว่าจะเจอเขากลับมานั่งอยู่ต่อหน้า สาวน้อยกำเมนูในมือแน่นเหงื่อก็พานจะซึมออกมา เป็นหนาวๆร้อนๆวูบวาบตามตัวไปหมด อีกทั้งเขาเองก็มองเธออยู่เหมือนกัน นึกว่าจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว
ร่างบางสั่นระริกขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว เธอไม่สามารถบรรยายมันออกมาเป็นคำพูดได้ แต่เธอรู้สึกได้ว่าคิดถึงเขา ยอมรับว่าคิดถึงคนตรงหน้าจริงๆ แล้วเขาล่ะจะคิดถึงเธอบ้างไหมอยากถามเขาจัง
"คะ..คุณ" ขาเรียวค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ มองอีกคนไม่วางตาเ
