Yeşim, neredeyse bir haftalık aranın ardından kliniğe dönmüştü fakat o kadar çok işi vardı ki neredeyse çığlık atmak üzereydi. Tüm evraklar dağılmış, düzeni bozulmuş ve siparişleri henüz gelmemişti. Mahkeme için İstanbul’a gitmeden önce ecza deposundan klinik için gerekli olan sipariş listesini geçmişti. Fakat bir hafta sonra geldiğinde ise hala siparişlerin teslim edilmediğini öğrenmiş ve bu duruma cidden sinirlenmişti. Yani rüya gibi bir tatil geçirmişti. Kuzey, onu İstanbul’da birçok yere götürmüştü. Bu geziye annesini ziyarette eklenmişti. Ailesinden hiç kimseyi görmemiş olmasını yadırgamıyordu fakat, birkaç kere Rezzan hala diye hitap ettiği biri ile konuştuğuna şahit olmuştu. Kuzey’in mimiklerinden, ses tonundan ve telefonu hızla kapatmak istediği anlardan anladığı kadarıyla oda sevd
