กลับมาที่ห้องของคนเป็นแฟนด้วยความคับแค้นใจ ฝ่ามือบางของยาหยีกำเข้าหากันแน่น อุตส่าห์ดีใจว่าเขาพาไปบ้าน แต่ที่ไหนได้พาไปประชดเมีย
“ไหนบอกว่าวันนี้ไม่กลับไงครับ” แบงก์เห็นแฟนสาวอารมณ์ไม่ดีเลยพูดจาหวานใส่ ทว่ายิ่งทำให้ยาหยีหงุดหงิดเสียยิ่งกว่าเดิม
“อย่าเข้าใกล้ได้ป่ะ”
“อ้าว...” ยาหยีโมโห เดินไปนั่งที่ปลายเตียงพลางกอดอกอย่างใช้ความคิด เห็นอย่างนั้นแบงก์ก็นึกว่าแฟนสาวเป็นประจำเดือน
“อยากกินอะไรไหม เค้าทำให้” ว่าอย่างออดอ้อน เดินมานั่งข้างกายพลางลูบต้นแขนของแฟนสาว “ตัวเองเป็นประจำเดือนแน่ ๆ เลย รู้งี้ทำให้ไม่มีประจำเดือนไปสักเก้าเดือนดีไหม”
“โอ๊ย! รำคาญ พูดอะไรให้คิดหน่อยเถอะ เรียนก็เรียนอยู่ เงินก็ใช่ว่าจะมีถ้าท้องขึ้นมา...” รูม่านตาค่อย ๆ เบิกกว้างขึ้นมาเมื่อนึกอะไรดี ๆ ออก ริมฝีปากรูปกระจับคลี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“โธ่แบงก์ พูดอะไรก็ไม่รู้ แบงก์อยากเหรอ” ชายหนุ่มถึงกับผงะ อยู่ ๆ แฟนสาวก
