บทที่ 12 โหมกระหน่ำ NC 20++ (1)

1333 Words

อัศวินเหยียบคันเร่งอย่างรีบร้อนไม่นานเขาก็มาถึงคอนโดมิเนียมหรูที่มีอีกคนอาศัยอยู่ และเหมือนอารมณ์ของเขาจะถูกกระตุ้นมากกว่าเดิมเพราะหญิงสาวที่คิดถึงกำลังยืนดื่มน้ำอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวตัวบางท่ามกลางความมืด “อ๊ะ ! คุณ-” เสียงหวานร้องตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็มีคนเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลัง “อื้มม หอม” พิกุลรู้สึกกระหายก่อนนอนจึงลงมาดื่มน้ำในชุดที่ไม่เรียบร้อยนักเพราะคิดว่าอัศวินคงไม่กลับมาง่าย ๆ ร่างเล็กมีเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่ปกคลุมร่างกายกับชั้นในตัวบางและปราศจากเสื้อชั้นใน และเพียงแค่กลิ่นหอมเย็นปะปนกับกลิ่นแอลกอฮอล์และบุหรี่ยี่ห้อโปรดของอัศวินก็ทำพิกุลร้อนวูบไปทั้งร่างกาย ไหนจะลมหายใจอุ่นที่เป่ารดท้ายทอยจนเธอต้องย่นคอหนีนั่นอีก เห็นกายขาวสั่นน้อย ๆ อัศวินก็ยิ่งต้องการ มือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนราบผ่านเนื้อผ้าก่อนจะใช้ปากร้อนขบเม้มไปทั่วลำคอระหงและไม่ลืมขบกัดเบา ๆ แต่เพราะฟันซี่คมทำให้พิกุลที่กำล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD