บทรักรุนแรงจบลงในเวลาไม่ถึงสิบห้านาที และพิกุลรู้สึกเจ็บตึงไปทั้งร่างกาย คนตัวเล็กพยายามหยัดกายลุกขึ้นโดยมีคนใจร้ายยืนล่อนจ้อนมองอยู่นิ่ง ๆ
“จะไปไหน”
“...”
“ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง”
“ไปให้พ้นหน้าคุณ”
“ปากเก่ง เธอจะไปไหนไม่ได้”
“ทำไม แค่นี้ยังไม่พอใจคุณหรือไง คุณจะเอาอะไรจากฉันอีก !” ร่างกายเธอบอบช้ำแต่อัศวินก็ยังไม่ยอมให้พิกุลออกไปเยียวยาตัวเอง
“ใช่ เพราะฉันจะเอาเธออีก”
“!!!”
ทันทีที่พิกุลตวัดสายตากลับไปมอง ทั้งร่างก็ถูกช้อนเข้าไปในห้องนอนใหญ่ ก่อนที่บทรักร้อนแรงจะเริ่มต้นอีกครั้งร่างขาวถูกจัดแจงท่าทางอย่างไร้เรี่ยวแรง และกว่ามันจะจบลงก็ตอนที่อัศวินตักตวงความหวานจนสาแก่ใจเขาแล้ว...
พิกุลตื่นมาบนเตียงกว้างพร้อมกับอาการบอบช้ำไปทุกส่วนของร่างกาย ข้างกายเย็นชืดบ่งบอกว่าคนที่เคี่ยวกรำเธอตลอดทั้งคืนลุกออกไปนานแล้ว
แน่ล่ะ...เธอเป็นเพียงคู่นอนไม่ใช่คู่รัก เพราะฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องดูแลห
