“เจ้าพ่อ เห็นว่าลุงหลีปลดระวางแล้วให้ลูกสาวแสนสวยขึ้นมาเป็น ผอ.รพ ภักดีอีสานแทนหรอครับ”
เชิดชัย มือขวาคนสนิทของเจ้าพ่อได้เอ่ยถามเจ้าพ่อเอเดนหัวหน้ามาเฟียแห่งแก๊งเก่าแก่ที่ชื่อว่าภักดีอีสานแห่งนี้
“มึงมาถามกูแล้วกูจะรู้มั้ย หรือกูควรรู้ ก็แค่หมอเปลี่ยนรุ่น”
เอเดนสบถหัวเสียกับลูกน้องที่ตื่นเต้นเกินเหตุกับสิ่งที่มันไม่ควรจะตื่นเต้นมากนัก ถึงแม้เขากับลุงหลีจะสนิทกันแต่ให้แกพักไปอ่ะดีแล้ว
เพราะลำพังยืนก็จะไม่ไหวอยู่ละ จับมีดผ่ากระสุนก็สั่นไปหมด มีคนขึ้นมาแทนมันก็ดีไม่ใช่หรอ แล้วคนอย่างลุงหลีก็ไม่มีทางเอาใครไม่รู้มาแทนแน่ๆ เพราะเขารักแก๊งนี้ยิ่งกว่าอะไร คนที่ขึ้นมามันต้องไว้ใจได้ เขาก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นประเด็นที่ต้องเอามาพูดถึงเลยนี่หน่า
“แค่หมอเปลี่ยนรุ่นอ่ะไม่เท่าไหร่ครับ แต่หุ่นหมอกับหน้าตาหมอคนใหม่นี่ อย่างงี้เลย พวกที่เขาไปรักษาเขาพูดกัน” เขาทำท่าวาดรูปนาฬิกาทรายบนอากาศให้ผู้เป็นนายดู แล้วทำหน้าตาหื่นกามออกมาอย่างเห็นได้ชัด
"เหอะจะขนาดไหน กูแดกมาทั่วแล้วผู้หญิงก็ใช้แล้วทิ้งแหละ จะสักเท่าไหร่เชียว" เจ้าพ่อไหวไหล่ใส่ท่าทีของผู้เป็นมือขวาหาได้สนใจเขาไม่
"ถ้าเจ้าพ่อไม่สนใจเดี๋ยวผมจะไปจัดการเองนะครับ"
เชิดชัยพูดด้วยความหื่นกระหาย จริงอยู่ว่าเป็นถักดีอีสานก็มีเครดิตติดตัวอยู่มาก และเป็นคนสนิทเจ้าพ่อก็ใช้เบ่งได้ตามต้องการ ไม่ว่าสาวที่ไหนก็พร้อมพลีกายให้หมด เชิดชัยไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่แถมยังหนุ่มยังแน่น เขาไม่เคยพลาดในการตกผู้หญิงเลยสักครั้ง
"เรื่องของมึงเถอะ"
เจ้าพ่ออีสานพูดแบบไม่ได้สนใจมากนัก เชิดชัยทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีนั่นคือที่สุดแล้ว เขาไม่เคยวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของลูกน้อง ขอแค่อย่าทำงานเสียก็พอ
เชิดชัยกระหยิ่มยิ้มย่องและเริ่มวางแผนที่จะเข้าหาหมอสาว อยากรู้ว่าจะสมคำร่ำลือมั้ย
.
.
ที่โรงพยาบาลเถื่อน
"อะแอ่ม คุณหมอครับ ผมป่วยเป็นไข้"
น้ำเสียงกะลิ้มกะเหลี่ยของพวกมาเฟียที่มาเฝ้าเธอกันเพื่อมาดูความงามของคุณหมอคนใหม่ไม่ขาดสาย พยาบาลต้องวิ่งวุ่นเพราะไอ้พวกคนไข่ปลอมพวกนี้หาเรื่องมาเพื่อมาหาหมอสาวเหม่ยหลี
"พยาบาลตรวจแล้วไม่มีไข้ค่ะ" หมอสาวพูดหน้าตาเรียบเฉยพร้อมกับเอือมระอาในใจ
"แต่ผมปวดไปหมดเลยครับตรงที่หัวใจก็เหมือนจะมีอะไรเข้ามาอยู่ก็ไม่รู้" คนไข้ปลอมๆ ยังไม่หยุดหางานให้คุณหมอคนสวย
"งั้นหมอจะผ่าออกให้ดีมั้ยคะ คนไข้ปลอม" เธอหยิบมีดผ่าตัดออกมาขู่จนพวกนั้นหน้าเสีย
"โหด" พวกเขาพูดขึ้นมาแต่สายตาไม่หยุดแทะโลมหมอสาวในชุดกาวน์ที่ใส่กระโปรงรัดรูปเหนือเข้าขึ้นมาพอสมควรเลย
"ถ้าไม่เลิกมาหาหมอโดยไร้สาเหตุแบบนี้หมอคงต้องลาออกแล้วค่ะ เพราะไม่ไหวจะตรวจพวกคนไข้ปลอมๆ ถ้าเจ้าพ่อถามหมอก็จะบอกว่าหมอทำไม่ไหว ถ้าเจ้าพ่อถามอีก หมอก็จะบอกว่าให้ไปถามกับพวกคุณเอาเองดีมั้ยคะ"
หมอสาวข่มขู่พวกนักเลงอยู่หมัด เล่นเอาพวกเขาหน้าเหวอไปตามๆ กัน และรีบออกไปจากตรงนั้นอย่างว่าง่าย
"รู้วิธีขู่พวกนักเลงด้วยเก่งจังนะครับคุณหมอ" เชิดชัยที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่สักพักเอ่ยขึ้น พร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าที่ทั้งสวยและเซ็กซี่อย่างไม่ลดละ
"ทำงานกับพวกนักเลงก็ต้องอยู่เป็นค่ะ" หมอเอ่ยนิ่งๆ เพราะดูจากการแต่งตัวคนนี้ไม่ใช่ปลายแถว
"สวยตั้งแต่หัวจรดเท้า แถมยังเก่งและรู้จักสู้คน สมแล้วครับที่เป็นลูกสาวของลุงหลี" เขาเอ่ยชมเธอไม่หยุด จริงๆ ก็แค่อยากมาตกสาวสินะ ทำไมเหม่ยหลีจะไม่รู้
"ขอบคุณที่ชมค่ะแต่ถ้าไม่มีธุระอะไรหมอขอตัวค่ะ"เธอเดินเชิดออกไปจากตรงนั้นเล่นเอาคนมองตามลูบคางกลืนน้ำลายกับบั้นท้ายสะบึ้มใหญ่โตนั่นไม่วางตา
ได้สักทีจะเป็นพระคุณ เชิดชัยบ่นพึมพำกับตัวเองแล้วเดินออกมาจากโรงพยาบาล
.
.
"เจ้าพ่อครับผมไปดูมาแล้ว ผมขอถอนคำพูดเมื่อเย็นนะครับ" เชิดชัยเอ่ยขึ้นมาหน้าตาตื่นหลังจากเห็นเจ้าพ่อเดินมา
"กูว่าแล้วไม่ได้สวยขนาดนั้นใช่มั้ย" เจ้าพ่อค่อนขอดขึ้นมาอย่างเหนื่อยหน่าย ก็นะ ดารา นางแบบ เน็ตไอดอลเขาก็กินมาหมดแล้ว มันจะมีสาวสวยที่ไหนหลุดรอดสายตาเขาไปได้อีก
"ที่ว่าถอนคำพูดคือ สวยเกินเบอร์ไปมาก หุ่นก็สะบึ้มสุดโต่ง นมนี่เท่าหัวเด็ก ตูดเป็นตูด เรียกว่าขาวสวยหมวยเอ็กซ์ แบบคูณสิบแล้วติดคริอีกสี่พันแปดเลยครับ"
เชิดชัยไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาบอกเอเดนเลยใช้ศัพท์โอตาคุที่เอเดนไม่เข้าใจหรอก แต่ดูจากหน้าเชิดชัยแล้วมันขนาดนั้นเลยหรอว่ะ เล่นเอาเขาแอบอยากเห็นแล้วละสิ
"พูดจาเพ้อเจ้อนะมึงอ่ะ มันจะขนาดนั้นเลยรึ"
เจ้าพ่อยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่โดยนิสัยของเชิดชัยเขาไม่เคยโกหกหรือเพ้อเจ้อ นั่นทำเอาเจ้าพ่ออยากเห็นเข้าไปอีก
"เจ้าพ่อลองเข้าไปดูเองแล้วกันครับ ตอนนี้เธอยังไม่เลิกงาน คาดว่าอีกสักพัก"
เชิดชัยพยายามพูดให้เจ้าพ่อเข้าไปดูเองให้ได้เพื่อให้เขายอมรับในสิ่งที่เชิดชัยพูด
เจ้าพ่อไม่พูดอะไรแต่เดินขึ้นรถสปอร์ตคันหรูแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ปกติเจ้าพ่อแก๊งอื่นจะมีคนขับรถ แต่ว่าเอเดนเขาเป็นคนสบายๆ และไม่ชอบพิธีรีตองอยู่แล้ว เขาขับรถเองเสมอ และเขากับรถสปอร์ตมันก็ดูกร้าวใจลดอายุลงมาได้มากมายนัก
"จะขนาดไหนกันเชียว"
เขาบ่นพึมพำและเดินเข้าประตูอัตโนมัติของโรงพยาบาลมา สายตาก็สำรวจเรื่อยๆ มีแต่คนที่คุ้นหน้าคุ้นตาและทุกคนก็ทำความเคารพเจ้าพ่ออย่างเห็นได้ชัด เขาเดินมาถึงห้องสุดท้ายและป้ายห้องเขียนว่า ผอ.เหม่ยหลี
เขาเปิดประตูเข้าไปอย่างวิสาสะ เหม่ยหลีกำลังนั่งไขว่ห้าง เอนกายเพราะพึงได้พัก กระโปรงสั้นเลิกขึ้นมาจนเกือบเสมอหูเพราะเธอคิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาแล้ว เหม่ยหลีเงยหน้ามองคนตัวใหญ่อย่างงุนงง และลุกขึ้นยืนอย่างไวเพราะเธอนั่งแบบสบายใจมาก
"เข้ามาได้ไง คนไข้หมดแล้วไม่ใช่หรอ"เธอเหลือบตามองที่วางประวัติแฟ้มก็ไม่มีแฟ้มใครแล้วนี่หน่า
เอเดนที่กำลังตกตะลึงกับหน้าตาและหุ่นของเธอแถมท่านั่งเซ็กซี่ยั่วตายั่วใจนั่นอีกเขาอ้าปากค้างเหวออยู่แบบนั้น
อึดใจหนึ่งก็ได้สติขึ้นมา
"นี่เธอไม่รู้จัก เอเดน เจ้าพ่อภักดีอีสานจริงๆ หรอ"
ร่างใหญ่เอ่ยถามเสียงเข้มขรึม
.
.
.