ตอนที่ 14
“พระเจ้า โอวห์ นะ แน่นมาก มะ ไม่ไหวแล้ว”
แทนที่เขาจะปลดปล่อยความสุขทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็พูดออกมาว่าไม่ไหว แต่เขากลับถอนความกร้าวแกร่งออกจากกลีบสาว จับร่างเล็กระทวยอ่อนมาที่ริมเตียง พลิกร่างสาวให้นอนคว่ำหน้า หัวเข่าทั้งสองข้างคุดคู้อยู่ริมเตียง เธอยืดลำตัวด้วยการใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างยันรับน้ำหนักตัว ส่วนตัวของเขาลงมายืนอยู่ริมเตียง สอดแทรกร่างกายที่ปวดร้าวเข้าไปหาความอุ่นร้อนแสนหฤหรรษ์ และเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายอีกครั้งเมื่อทุกอย่างพร้อม
“คุณภาคย์ คุณภาคย์ขา อื้อ”
เจนจิราร้องครางตามจังหวะที่เขากระหน่ำเข้าใส่ ร้อนแรงแฝงไว้ซึ่งความดุดัน มือหนาจับเอวเล็กแน่น แล้วดึงเข้ามากระแทกอัดกับกายใหญ่อย่างเมามัน บีบกระชับบั้นท้ายงามสวยจนเกิดรอยแดงไปทั่ว ขาข้างหนึ่งของเธอถูกยกขึ้นสูง เช่นเดียวกับขาของเขาข้างหนึ่งยกขึ้นมาตั้งชันริมเตียง แล้วนำขาของเธอที่ถูกเขายกขึ้นสูงมาพาดวางไว้ที่หน้าขาของเขา หญ
