เพลิงร้ายพ่ายรัก

ตอนที่6 ปากหวาน

"ปากหวาน หน้าอกหวาน แล้วช่วงล่างหวานแบบนี้รึเปล่าหื้ม"มือหยาบที่ซุกซนเลื้อยลงไต่ตามเนื้อนิ่มไปจนถึงติ่งตุ่มที่อยู่ภายใต้มวลน้ำอุ่น กลางกายสาวเริ่มฉ่ำแฉะจนอัคคีเองก็สัมผัสได้ ร่างบางยกสะโพกขึ้นนิดแอ่นอกเชิดหน้าท้าความเสียวเพื่อให้นิ้วหยาบบดขยี้จุดเชื่อมไหวที่ไวต่อการสัมผัสได้ง่ายขึ้น

"อยากรู้ก็ต้องลองเองค่ะ"เธอยิ้มร้ายจนอัคคีเองก็คาดไม่ถึง เซ็กซี่ที่มาพร้อมกับว่าร้ายเดียงสาเป็นแบบนี้นี่เอง ถูกใจอัคคีผู้ร้อนแรง

"งั้นคืนนี้ฉันต้องลองแล้วสินะ"

"ถ้าลองแล้วต้องหลงนะคะ"เธออ้อนอย่างที่แพรวพราวสอน ผู้หญิงต่อให้สวยแค่ไหนถ้าไร้มารยาหรือจริตก็เหมือนงูไม่มีพิษ

"ถ้าหลงแล้วเธอต้องรับผิดชอบ"อัคคีก็ไม่ยอมแพ้ยิ้มพราวอย่างมีเสน่ห์ในยามที่พูด

"ด้วยความยินดีค่ะเจ้าชีวิต"ยิ้มหวานพร้อมขยิบตาอย่างยั่ว

"ไอ้เด็กขี้อ้อนช่างพูดจริงนะ"

อ๊ะ!!

ร่างบางลอยขึ้นเหนือน้ำจนเธอรีบส่งเรียวแขนบางคล้องคอเพราะกลัวตก คนขี้แกล้งชอบทำให้เธอกลัว ขาแกร่งก้าวเดินจากห้องน้ำสู่ห้องนอน ร่างกายที่เปียกปอนทำให้ไอรักหนาวสั่นพอสมควร

"ระ…เรายังอาบน้ำไม่เสร็จกันเลยนะคะ"เสียงสั่น ปากเก่งแต่ในห้องน้ำพอเจอของจริงกลับกลัว ไอรักไม่ลืมใจยังพะวงอยู่กับเรื่องการผ่าตัดของน้องสาวแต่เธอก็ต้องทำหน้า ไม่อยากให้ใครตราหน้าว่าได้เป็นเด็กกำพร้าแล้วไม่มีสัจจะ

"งั้นก็มาอาบน้ำรักของฉันให้ทั่วตัวแล้วกันคืนนี้"

อื้อ!!

พูดจบอัคคีโฉบลงกดจูบที่ปากอิ่มอันแสนหวาน โพรงปากที่สะอาดสะอ้านความหอมที่กลมกล่อมทำให้อัคคีหลง หลงทั้งๆที่เพิ่งเจอกันวันแรก รอยยิ้ม ความช่างพูด เรือนร่างอรชรที่สวยงามถูกใจชายหนุ่มช่วงกลัดมันไปเสียหมด อัคคีอยากกลืนกินไอรัก ตอนนี้ เวลานี้ และเดี๋ยวนี้ไม่อยากรอจนถึงพรุ่งนี้อีกแล้ว

มือเล็กบีบลงที่ไหล่กว้างเมื่อปากหยักรุนแรงกับเธอมากขึ้นจนได้กลิ่นคาวจางๆ อัคคีผู้ใจดีแต่ไม่อ่อนโยนเรื่องบนเตียงข้อนี้ไอรักควรรับรู้ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

เมื่อปากเล็กเป็นอิสระเธอรีบโกยอากาศ สูดลมหายใจเข้าลึกที่สุดเหมือนคนกำลังจะขาดใจตาย

อ๊ะ!!

ปากหยักซุกไซร้ส่งงับซ้ำคอบางจนเกิดรอยช้ำหลายจุด ไอรักอุทานเพราะเธอรู้สึกเจ็บจี๊ด ร่างบางถูกผลักให้นอนราบบนความนุ่ม ความงามที่เป็นส่วนเว้าส่วนนูน ยิ่งกระตุ้นต่อมความต้องการทางเพศของอัคคี

ไฟราคะเริ่มมาไฟสวาทเริ่มมีเพราะในตอนนี้ลูกรักเริ่มตื่นตัว

ขาเล็กที่หนีบถูกจับอ้าออกให้กว้าง ดอกไม้แรกแย้มที่เปิดอ้าสีชมพูเด่นหราลอยมาอย่างน่ามอง อัคคียกยิ้มอย่างพอใจแทรกตัวพร้อมกับโน้มกายใช้ลิ้นทักทายกลีบดอกจนไอรักสั่นสะท้านภายในกาย เพียงแค่ปลายลิ้นแตะน้ำหวานกลับพรั่งพรูออกมาราวอัดอั้น มันช่างแสนหวานหอมยั่วยวนจนอัคคีเองก็อดใจไม่ไหวที่จะกวาดตวัดของเหลวเหนียวหนืดเข้าปากอย่างไม่ลังเล

"ฮื้ม หวาน หวานไปหมด"เสียงฮึมฮัมอยู่กลางหว่างขา ไอรักจิกเกร็งเท้าจนแทบบ้าเพราะลิ้นร้ายที่แสนมหัศจรรย์

อัคคีทั้งดูดทั้งเลียจนพระโพกน้อยลอยคว้าง ปากหยักกดจูบสูดดมความหอมตรงหน้าอย่างไม่รังเกียจ กลิ่นความสาวที่บริสุทธิ์มันรัญจวนหัวใจ

ลิ้นหนาเกร็งแหย่อย่างลึกสุด ร่องแคบนี้ที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสเขามั่นใจ ลิ้นร้ายถูกตอดรัดจนตัวอัคคีเองก็แทบจะไม่ไหว กลางกายมันพองผงาดจนเต็มลำ หัวหยักปลายบานเหมือนเห็ดมันหลั่งน้ำใสด้วยความอยากกระแทกกระทั้นอย่างถึงที่สุด

"คุณอัคคีขา อื้อ ช่วยหนูรักทีค่ะ อ่าาาส์"หน้าอกที่กระเพื่อมเพราะแรงหอบหายใจที่มีมากขึ้น มือบางส่งเคล้นคลึงนวดวนอกอิ่มเพื่อระบายความใคร่ของตัวเอง อัคคีถึงกับอึ้งไม่คิดว่าเด็กน้อยจะเซ็กซี่ร้อนแรงได้ถึงขนาดนี้ เขารัวลิ้นที่ตุ่มเสียวใช้ก้านนิ้วกลางอันยาวเหยียดแหย่ช่วยจนร่างบางบิดเร้าและสุดท้ายเธอก็ถึงฝั่งฝันจนร่างกระตุกเกร็ง

"ร่องรักหวานมาก ขอฉันตอกตรึงความใหญ่เข้าไปข้างในหน่อยนะ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะหวานมันเหมือนด้านนอกรึเปล่า"