บทที่ 11 : ปองร้าย 2

1295 Words

ชิดเห็นท่าไม่ดี ที่ว่าที่ลูกเขยเจ้านายกำลังมุ่งหน้าตรงมาทางตน จึงรีบเก็บปืนใส่กระเป๋า เตรียมหนี แต่แล้วประกาศิตก็เข้าประชิดตัวเขาได้เสียก่อน ร่างสูงใหญ่กระโจนล็อกคอของมือปืนไว้แน่น ก่อนที่ทั้งสองจะล้มกลิ้งลงบนหาดทราย ซัดกันนัวเนียพักใหญ่ จนในที่สุดประกาศิตก็เป็นฝ่ายได้เปรียบ “ใครส่งมึงมา ตอบกูมาเดี๋ยวนี้” เขาคำรามถาม พร้อมรัวหมัดใส่ใบหน้าของอีกฝ่ายไม่ยั้ง ชิดที่ไม่อาจหลบเลี่ยงได้เลย ต้องยอมรับกับแรงกระแทกของหมัดหนักๆ จนใบหน้าระบม มีเลือดซิบออกมา นอกจากเก่งด้านธุรกิจแล้ว ประกาศิตยังเด่นด้านศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าอีกด้วย ทั้งนี้ก็เพราะเม็ดเงินของพี่ ที่ส่งเสริมให้น้องเรียนพิเศษวิชาการต่อสู้เพื่อไว้ป้องกันตัวตั้งแต่เด็กๆ นั่นเอง เพียงไม่นาน มือปืนก็ถูกซัดจนหมอบ ใบหน้าบวมฉึ่ง “ถ้ามึงไม่อยากให้กูส่งมึงไปหาตำรวจ บอกกูมา ว่าใครส่งมึงมาทำร้ายคนของกู” ลูกสมุนของ สส. เปรม นิ่งเงียบไม่ยอมปริป

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD