NAGULAT AKO NANG makita ang driver ng kotse. Ano’ng ginagawa ng lalaking ito rito? Hindi ba at sabi niya ay out of the way ang office niya? Nasa kabilang dulo ng university? In fairness, sweet niya ha. Nag-aalala ba siya at gabi na ay wala pa ako sa bahay o talagang napadaan lang siya? Regardless, it was a blessing. Kahit malapit na akong makasakay ng jeep ay kailangan ko pa ring sumakay ng tricycle pabalik papasok sa side road. At hindi lang ’yon, maglalakad pa ako mula sa kanto ng village hanggang sa bahay. Ngayon ko lang naisip, dapat pala may baon akong sneakers araw-araw. Mapupudpod nang mabilis ang flat shoes ko.
“Astrid, I don’t have all night. Ano ba?” paangil na sabi niya.
Hindi kasi ako kaagad nakakilos pagdating niya. S’yempre nagulat rin ako. Dali-dali kong binuksan ang pin
