Twenty one

1486 Words
Twenty one Napatakbo si Joshua sa emergency room ng tawagan siya ng papa niya na itinakbo nila si Kali dahil hindi maka hinga. Naginginig ang katawan niya ng nilalapatan ng lunas ang bata.  "relax san, he will be alright, everything is gonna be alright san, manalig ka lang" tinapik ni Jake ang balikat niya.  Si Kaliyah, she was just regained her self from unconscious state. And then now, Kali, on this unstable breathing.  "f**k this!, what's going on? What did i do wrong?" he murmured.  "relax, don't be so chicken in time like this san, we know you love the kid like your own, it's our first tume to see him but honestly speaking, magaan ang loob ko sa bata, i mean, ramdam kong may kakaiba sa pagtingin ko sa kanya" Roderick said in amazement.  Tumango naman ang iba na nakasalampak sa sahig ng hospital malapit sa emergency room.  Lumapit si Thadeius sa kanya at biglang sinunggaban ang kamay niya saka tinapik tapik sa pulsuhan niya at tinusukan ng malaking syringe at kinuhanan siya ng dugo. "what the f**k san?!" nagtataka niyang tanong. Nagkibit balikat lang ito saka lumayas ng napuno ang syringe.  Nagtataka siyang tumingin s amga pinsan niyang naka kunot noo ding nagtatanong ang mga mata sa isat isa. "seriously, what is that for?" naka ngangang tanong ni Jake sa kanya. Lumabi siya sabay ng pagkibit ng balikat.  Nanatili silang nakaupo at tumayo after few minutes nang inilabas na sa emergency room ang bata at inilipat sa pribadong silid kung saan naglagi si Kaliyah.  Hindi na siya pinasama ng mga pinsan dahil nag text daw si Thadeius na huwag siyang paalisin.  Lahag sila napa mata sa pagdating nito after ng isang oras mahigit na paghihintay. Tinapik nito ang balikat niya—na ikina pagtaka niya. "what's wrong san?" naguguluhan niyang tanong. "you i took your blood right?" he nodded. "and you know I will use it fro something yeah?" he nodded again. "well, you and Kaliyah's son is 99.9 percent positive in DNA paternity testing"  "w-what?!, how?! W–w—why?! Kulang ang salitang 'shock' para sa kanya sa oras na iyon. Kali—whom he asked and wished for God, that he is his own blood and flesh, came out to be his!   How is that possible? Unless—" naalala mo 'yong na ikwento mo noon na gusto mong hanapin na babae? Baka siya' yon" sambit ni Geoffrey— na nakabawi agad sa pagka bigla.  No.  Kaliyah.. And the girl that night, doesn't resemble each other. Though, every time he hugged, kiss and have intimate scene with her, reminds her that girl ay wala nang iba pang pagka pareho ng mga ito— ang nunal na malaki sa mukha ng babae tatlong taon na ang nakaraan.  "talk to her san, alamin mo ang totoo, anak mo ang bata san, though the test result should be come out from three to four days from now, nagawan ko ng paraan, syempre dahil isa akong genius!" Thadeius grinned.  Wala sa isip niyang tumakbo patungo sa silid na pinagdalhan sa bata. Kali was rushed to the hospital where Kaliyah stayed, minutes after she known Joshua's identity. "I'm so sorry Kaliyah hija, we don't know that he's allergic to peanut, we gave him adobong manu, kasi humingi siya, kung alam lang namin na pareho sila ni Joshua na allergic sa gan'on 'di sana namin siya binigyan" halos mangiyak ngiyak na sambit ng mama ni Joshua. "it's okay tita, hindi niyo naman' yon sinadya eh, saka okay naman na po siya" after all the rushes came ot, naging maayos na ang paghinga nito. Kali has this severe allergy from peanut, ilang beses ng nalagay sa panganib ang buhay nito dahil doon. "sorry talaga hija" she smiled and hugged the old woman. She wanted to tell her the truth, but she needs to tell Joshua first, after ng nalaman niya, pinagana niya ang isip at hindi ang damdamin bilang inang nawalan ng anak. Joshua didn't do anything wrong, like her, Joshua was a victim also—but she wants to know who the woman is. May idea na siya, but till she doesn't have any proof, she will not take any actions about it. Humahangos na bumungad ai Joshua sa hospital room na pinagdalhan kay Kali. "Ma, what happened?!" he asked hysterically —larawan ng isang ama na natatakot para sa kaligtasan ng anak. "kumain ng adobong mani, e hindi naman namin alam na kapareho mong allergic sa gano'n" sabi ng ina nito na halatang nagi-guilty pa din.  "tita okay na ho, huwag na kayong malungkot, nasa maayos na siyang kalagayan" pang aalo niya dito dahil nagsisimula na itong umiyak.. "husshh, ma, don't cry please" niyakap nito ang ina nito. May ngiti sa mga labi niyang pinapanood ang mga ito. Indeed a great man. "we need to talk" seryoso itong nakatingin sa kanya. Yeah. Its time.. Lumabas ang mama nito dahil sinabi ni Joshua na may pag uusapan silang importante. " tell me, you asked me those questions, because you have something to it, am I right?" seryoso nitong sambit. Huminga siya ng malalim. Inhale. Exhale. Nakamata lang sa kanya ang lalaki na para bang 'pag kukurap ito ay mawawala siya sa harapan nito. "CJ Bautista, three years ago, i met you from the club, we hang out, we did one night stand—well not to be exact because we did s*x a lot.. After three months of giving birth, i came to that condo unit, only to found out, that you, was already engaged and about to be married! " napasinghap ito at nanlaki ang mga mata. " how the hell should i be engaged that time? I was at the rehabilitation center for Christ sake! " he said in shocked. She shrugged her shoulders. Sinabi niya sa madaling paraan ang iba, kung paano nawala ang isa pa nilang anak, habang nagsasalita siya ang nakita niya kung paano tinakasan ng kulay ang mukha nito. A lone tear escaped his eyes. Tears after tears. Hanggang sa yumugyog na ang mga balikat nitong yumakap sa kanya. "you don't know how hurt I am, holding my son in my arms, pinning him in my chest while he is dying" she sobbed, tears keep falling in her eyes " how I'm terribly hurt, knowing that i didn't do anything for him to survive, how i asked God so many why's, it hurts Joshua, it hurts and its suffocating, its killing me!" hindi niya napigilang tumaas ang boses dito. Humagulgol din ito habang yakap yakap siya ng mahigpit." I'm sorry, I'm so sorry baby, please forgive me, if only i didn't let myself be wasted like that, maybe—maybe we have our twins right now! Sorry baby.. Sorry!"  "i hated you since then, when we accidentally met, i felt the familiarity of your touch. Your kisses.. And when we had s*x, i wished that's you is him—at thesame time, i asked God that it's No. Because, what i know was, that man was already engaged to someone. And i blamed you for Calvin's death, but now, I am relieved, honestly, I prayed for you, to be the father of my son" pinakawalan  siya nito at hinawakan siya sa magkabilang balikat saka tinitigan. "every minute of my life since i met you, i asked God to give you to me, and when i met Kali, i even prayed and beg Him to allow me to take care both of you, to give me the chance to have a happy life with both of you, to just let me be the father of this kid, and now, it's already granted —and I thank God for that" sambit nito. Wala nang poot at hinanakit na nararamdaman niya sa lalaki. Now, all she has, is her love for him. Cj or Joshua, it doesn't matter. Pareho nilang ginusto ang ginawa nila noon, wala ng mababago pa kahit pa magsisihan sila ngayon. "forgive me baby, please? For Kali? I beg you" lumuhod ito sa harapan niya. Mabilis siyang gumaya dito. "tumayo ka nga" sita niya dito. Umiling ito, may luha muli sa mga mata nito "patawarin mo ako Kaliyah, masakit para sa'kin na nawala ang isa kong anak na hindi ko man lang nahawakan, hindi ko man lang natulungan,  pero alam kong doble ang sakit sa'yo dahil ikaw ang nagdala sa kanya sa sinapupunan mo ng siyam na buwan, ikaw ang nanganak, ang lahat lahat dahil wala naman ako sa tabi mo sa panahong 'yon, kaya please baby, forgive me, sorry is not enough to ease the pain, but I will try to make up to you and Kali " madamdamin nitong sambit." though I'm wondering what happened to your big mole in your face? That's the only mark that I'm longing to see since i laid my eyes on you, but let's forget that, there are right time in every story " dagdag pa nito.  " let's forget the past Joshua, but not his memories —for me, he is my angel, our angel.. We better forgive each other, and focus for the future, Kali needs a father, and it's you, so i forgive you Josh" hinalikan siya nito sa mga labi.. Buong alab at pinakawalan siya saka niyakap ng mahigpit.. "thank you" he murmured. No. Thanks God.. It should be.. 

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD