Hanggang ngayon nandito parin kami ni Asher sa tabing dagat at madilim na dito at ang ilaw na nanggagaling sa kotse niya ang ilaw naming dalawa. Hindi parin kami umuuwi dahil hindi naman gumagalaw ang lalaking ito at nanatiling nakatingin siya sa karagatan at ilang bote naba ng beer ang kanyang nainom pero parang hindi naman siya nalalasing at kung malasing man siya hindi naman ako papayag na siya ang magmamaneho mamaya baka mabangga kami at kahit na palaging nasa panganib ang buhay ko hindi ko naman gusto na mamatay kasama ang lalaking ito. Wala na akung kinakain dito at magaling lang siguro ang doctor na iyon at mabilis ang aking recovery at hindi ko naman kilala ang doctor na iyon tapos hindi naman ako hinahayaan ni Asher na kumausap ng ibang lalaki kasi iwan ko sa lalaking ito at kung
