ตอนที่ 1
1318 Words
ตอนที่ 1
หน้าอาคารตึกสูง สถานที่ตั้งบริษัทโฮแมน โมเดลลิ่ง ของนักปั้นมือฉมังนามว่า มีมี่ ที่กำลังถูกจับตามองเมื่อเด็กในสกัดของ โฮแมนโมเดลลิ่ง กลายเป็นพระเอกนางเอกละครชั้นแนวหน้าของประเทศไปหลายคน และหนึ่งในนั้นก็คือ ราม รณกรณ์ นายแบบหนุ่มที่ผันตัวมาเป็นพระเอกละครจนกลายเป็นพระเอกคิวทองในขณะนี้ แต่ความดังของเขาก็มาพร้อมกับข่าวเรื่องผู้หญิง ทำให้พระเอกคนดังเริ่มเบื่อหน่ายที่ถูกจับจ้องชีวิตส่วนตัวมากเกินไป และในวันนี้ก็เช่นกัน เมื่อจู่ๆ ก็มีข่าวเล็ดลอดออกมา จนทำให้ตอนนี้ที่หน้าบริษัทมีนักข่าวมาทำข่าวกันมากมาย
‘เรื่องข่าวคุณรามที่จะหันหลังให้วงการ แล้วไปแต่งงาน เป็นความจริงหรือเปล่าคะคุณมีมี่’
‘แล้วเจ้าสาวของคุณรามเป็นใครเหรอครับคุณมีมี่’
‘ตกลงคุณรามจะลาออกจากวงการจริงเหรอคะคุณมีมี่’
‘หรือเจ้าสาวของคุณรามคือคุณเอรี่ครับ’
คำถามจากนักข่าวหลายสำนักต่างก็แย่งกันถามเจ้าของโมเดลลิ่ง เพราะข่าวที่เล็ดลอดออกมาถือเป็นข่าวใหญ่ในรอบปี เมื่อจู่ๆ ก็มีข่าวว่าพระเอกคนดังกำลังศึกษาดูใจอยู่กับนางเอกหน้าใหม่ในสังกัดเดียวกัน แต่บางแหล่งก็ว่าเป็นนางแบบสาวที่พระเอกคนดังควงไปถ่ายแบบด้วยกันหลายครั้ง
‘ตกลงข่าวที่ออกมาเป็นความจริงหรือเปล่าครับคุณมีมี่’
‘ตกลงเจ้าสาวคุณรามเป็นใครกันแน่ครับ นางแบบสาวหรือนางเอกคนดังที่คุณรามเพิ่งร่วมงานไปกันแน่ครับ’
“เอ่อ...” มีมี่ เจ้าของโมเดลลิ่งถึงกับตาลายเมื่อเจอคำถามจากนักข่าวที่ตอนนี้ก็เลือกตอบไม่ถูกเหมือนกัน
‘หรือคุณมีมี่ก็ยังไม่ทราบเรื่องที่คุณรามจะแต่งงานใช่ไหมคะ’
“เอาเป็นว่ามี่ขอยังไม่ตอบอะไรตอนนี้นะคะ”
‘ไม่ทราบจริงๆ เหรอครับ’
‘จากแหล่งข่าวที่ออกมา เห็นว่ามีการกำหนดวันแล้วนะคะ ทำไมคุณมีมี่ถึงไม่รู้คะ’
“มี่ขอให้รามออกมาแถลงข่าวเรื่องนี้ด้วยตัวเองจะดีกว่า วันนี้มี่ขอตัวก่อนนะคะ” เจ้าของโมเดลลิ่งรีบตัดบท
‘เดี๋ยวสิครับคุณมีมี่’
‘คุณมีมี่ แล้วคุณรามจะแถลงข่าวเมื่อไหร่คะ’
‘คุณมีมี่ เดี๋ยวก่อนค่ะ’
นักข่าวพากันเรียกเมื่อเจ้าของโมเดลลิ่งชิงหนี ก่อนพากันตามเข้าไปสัมภาษณ์ต่อ แต่ถูกการ์ดร่างยักษ์ของบริษัทกันเอาไว้ จนเกิดเสียงบ่นตามมา เพราะยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน หนำซ้ำเจ้าของข่าวลือก็ทำตัวหายเข้ากลีบเมฆ นับตั้งแต่มีข่าวเล็ดลอดออกมา ด้านเจ้าของโมเดลลิ่งที่หนีนักข่าวมาได้ก็ทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้นวมหนังอย่างดีด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจ
“หรือว่าเธอไปทำใครท้องไว้แล้วไม่บอกฉัน” มีมี่พูดคล้ายจะพึมพำกับตัวเองซะมากกว่า แต่เมื่อเห็นผู้ช่วยสาวเอามาน้ำมาให้ก็หันไปมองอย่างคาดคั้น เผื่อผู้ช่วยสาวจะรู้ เพราะโดยมากแล้วก่อนที่รามจะพาสาวๆ ขึ้นเตียง ก็มักจะให้ผู้ช่วยสาวช่วยสแกนให้ก่อน
“ไพลิน”
“คุณรามไม่ทำพลาดหรอกค่ะคุณมีมี่ แต่ที่คุณรามหายไป ไพลินว่าคุณรามคงอยากพักผ่อน แต่ไพลินว่าอีกไม่นานคุณรามคงติดต่อคุณมีมี่แน่นอนค่ะ” ไพลิน ผู้ช่วยสาวพยายามแก้ต่างให้พระเอกหนุ่ม ที่ทำตัวหายเข้ากลีบเมฆพร้อมนางเอกคนดัง ที่ก็มาหายหน้าหายตาไปในเวลาใกล้กัน จนผู้คนต่างพากันคิดสรุปกันไปเองว่ารามและนางเอกคนดังหายไปด้วยกัน
“ออกรับแทนกันเข้าไป แต่อย่าบอกนะว่ารามหายไปพร้อมน้องแคทจริงๆ เฮ้ย! คู่นี้ก็จริงๆ เลย ปากบอกว่าไม่มีอะไร แต่ชอบแอบหายไปพร้อมกัน แล้วนี่ติดต่อรามได้บ้างหรือเปล่า” มีมี่เปรยอย่างเอือมระอากับสองหนุ่มสาวในสังกัด ที่เพียงแค่ได้พบหน้ากันก็ส่งสายตาชวนกันขึ้นเตียง แต่โชคดีหน่อยที่รามเป็นคนมีความรับผิดชอบต่องาน ทำให้ตนวางใจ แต่คราวนี้ก็อดห่วงไม่ได้ เพราะนักข่าวตามไม่เลิก ด้านผู้ช่วยสาวก็พยายามที่จะติดต่อพระเอกคนดังให้ได้
“เป็นไงไพลิน ติดต่อรามได้หรือยัง” หลังรอมาครู่ใหญ่มีมี่ก็ถามผู้ช่วยอย่างร้อนใจ เพราะถ้าติดต่อได้จะได้ถามถึงเรื่องข่าว
“ติดต่อไม่ได้เลยค่ะ”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ แต่ปกติรามไม่เคยหนีปัญหา แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมรามถึงหนีหายไปเป็นอาทิตย์แบบนี้” มีมี่บอกเสียงเครียดและก็นึกห่วง จนนึกกลัวว่าเด็กในสังกัดจะไปประสบอุบัติเหตุหรือไม่
“สงสัยคุณมีมี่คงต้องรอให้ทางคุณรามติดต่อกลับมาเองแล้วค่ะ”
“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ แต่เธอออกไปทำงานเถอะ แล้วถ้าใครมาขอพบพี่ บอกไปว่าพี่ไม่ว่าง”
“ค่ะคุณมีมี่” ไพลินน้อมรับคำสั่งแล้วก็เดินออกไป ส่วนเจ้าของโมเดลลิ่งก็นั่งถอนหายใจอยู่บนเก้าอี้ หวนคิดไปถึงคำพูดของพระเอกหนุ่มที่อยากหันหลังให้วงการก่อนอายุสี่สิบ ซึ่งตอนนี้รามก็อายุสามสิบแปดแล้ว
‘พี่หวังว่าเธอจะเปลี่ยนใจออกจากวงการนะราม’ มีมี่พึมพำ เพราะยังอยากให้นายแบบหนุ่มที่ตอนนี้กลายเป็นพระเอกดังจนนักข่าวให้ฉายาว่าพระเอกคิวทอง ทำงานในวงการไปก่อนอีกสักห้าปี แต่หากเจ้าตัวจะออกจริงก็คงห้ามไม่ได้
‘ธีภพ’
มีมี่ที่กำลังหันไปหยิบแฟ้มเอกสารมาเซ็นเกิดนึกขึ้นได้ว่าบางทีเพื่อนสนิทของรามอาจรู้ก็ได้ว่ารามหายไปไหน จึงรีบไล่หาเบอร์ของอีกฝ่ายแล้วโทรหาทันที
“สวัสดีครับพี่มีมี่” ธีภพ กล่าวทักทายทันทีที่รับสายจากเจ้าของโมเดลดิ่งที่เพื่อนรักสังกัดอยู่
“สวัสดีค่ะ นี่พี่มี่คงไม่ได้โทรมารบกวนเวลางานใช่ไหมคะ” มีมี่เอ่ยถามอย่างเกรงใจ
“ไม่ครับ”
“งั้นพี่เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ พอดีพี่ติดต่อรามไม่ได้มาเป็นอาทิตย์แล้ว แล้วข่าวก็เยอะเหลือเกิน เยอะจนพี่ตอบนักข่าวไม่ถูก พี่เลยอยากรู้ว่ารามติดต่อหาเธอบ้างหรือเปล่า”
“รามไม่ได้ติดต่อหาพี่มี่เป็นอาทิตย์เลยเหรอครับ” ธีภพถามกลับอย่างตกใจเช่นกัน เพราะปกติเพื่อนจะไม่เงียบหายไปนานขนาดนั้น แล้วเจ้าตัวก็ไม่ได้ติดต่อหาเขาเลย นี่ก็สี่วันแล้วที่ไม่ได้โทรหา เขาเองก็ยุ่งๆ กับงาน เลยไม่ได้โทรไปหาเพื่อนเช่นกัน
“ใช่จ้ะ”
“ทางผมก็ไอ้รามก็ไม่ได้ติดต่อมาสี่วันแล้วครับพี่มี่”
“แย่จริงเลย แต่ปกติรามไม่เคยเงียบหายแบบนี้เลยนะ นี่พี่ก็ชักห่วงกลัวจะไปเกิดอุบัติเหตุแล้วนะเนี่ย”
“คงไม่หรอกครับพี่มี่ แต่เดี๋ยวทางผมจะลองโทรติดต่อเพื่อนคนอื่นดูนะครับ แล้วถ้าได้เรื่องยังไง ผมจะติดต่อหาพี่มี่ทันที”
“ขอบใจจ้ะ” บอกกล่าวแล้วมีมี่ก็วางสาย เพราะไม่อยากรบกวนเวลางานของอีกฝ่าย ก่อนที่ตัวเองจะวางเรื่องของรามแล้วหันไปเคลียร์งานเอกสาร แต่ใจก็ภาวนาขอให้รามติดต่อกลับมาโดยเร็ว
- Writer
