ตอนที่ 7
“นะทูนหัว” จบคำขอที่ฟังแล้วชวนให้ขนลุก กางเกงก็ถูกรูดลงมาอยู่ที่หน้าขา ที่เจ้าของคว้าเอาไว้ไม่ทันเลยได้แต่ยืนหน้าแดงก่ำอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมไม่ต่อต้านให้ถึงที่สุด
“ตาแก่” เธอขานเรียกเสียงสั่นๆ และมองดูการกระทำของตาแก่ที่ตอนนี้ย่อตัวลงไปคุกอยู่ตรงหน้าของเธอ
“คอยดูตาแก่จะมอบความสุขให้ แต่เราจะต้องแลกเปลี่ยนกันนะทูนหัว” รามขยิบตาให้หนึ่งที ก่อนจะกดหน้าลงกับเนินอวบอูมที่ปกคลุมด้วยแพรไหมสีดำน่าค้นหา
“อ๊ะ! ตาแก่บ้ากาม” คนตัวเล็กร้องเสียงหลง พยายามผลักใบหน้าของตาแก่ออกจากหน้าขา ที่ตอนนี้สองขาของเธอสั่นระริกจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ เลยต้องเอนแผ่นหลังพิงกับรถเอาไว้เป็นที่พึ่ง และมือที่เพียรผลักไสเขาออกก็เปลี่ยนมาเป็นยึดเกาะบ่ากว้างเอาไว้
“แล้วทูนหัวจะชอบ เชื่อตาแก่คนนี้เถอะ” รามงึมงำบอก ก่อนจะจัดการรูดกางเกงตัวบางลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็ก แล้วฝังใบหน้าเกลือกกลิ้งกับเนินอ
