ตอนที่ 3
สามเดือนต่อมา
ที่บ้านไร่ฉัตรธราลักษณ์ ภายในห้องนั่งเล่นลูกสาวคนเดียวของบ้านไร่ฉัตรธราลักษณ์นั่งกดรีโมทเปลี่ยนช่องทีวีไปช่องนั้นช่องนี้อย่างเบื่อหน่าย เพราะวันนี้ทั้งวันเธอรู้สึกเบื่อและเบื่อแบบไม่รู้สาเหตุ
“คุณหยา ทำไมกดรีโมทเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแบบนั้นล่ะคะ” มะลิ พี่เลี้ยงสาวเอ่ยถามเจ้านายคนสวยด้วยความสงสัย เพราะตนกำลังให้สนใจข่าวของพระเอกหนุ่ม ที่แม้จะหันหลังให้วงการบันเทิงมาสามเดือนแล้ว แต่ก็ยังมีข่าวบนหน้าจอทีวีตลอด โดยเฉพาะข่าวเรื่องผู้หญิง
“ก็หยาเบื่อ! แล้วพี่มะลิไม่เห็นเหรอ มีแต่ข่าวอีตาพระเอกทุกช่องเลย ไหนว่าออกจากวงการไปแล้วไง ทำไมยังมีข่าวอยู่อีก” หยา หรือ นิรัสยา ฉัตรธราลักษณ์ ลูกสาวคนเดียวของแม่เลี้ยงพริ้งในวัย 23 ปี บิดปากออกอย่างนึกชัง เพราะจำได้ดีว่าอดีตพระเอกคนนี้เคยสร้างความอับอายให้เธอไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อน
‘อีตาแก่บ้ากาม เจอหน้าเมื่อไหร่ แม่จะซัดด้วยไม้หน้าสามให้นวมเลย ชิ! เกลียดหน้านัก’
“พี่มะลิเห็นค่ะ แล้วพี่มะลิก็อยากดูข่าวคุณรามด้วย ขอ พี่มะลิดูข่าวคุณรามสักเดี๋ยวนะคะคุณหยา” มะลิทำหน้าอ้อนเจ้านายคนสวย ที่ดูจะไม่ชอบข่าวของอดีตพระเอกคนนี้เอามากๆ เพราะเจอทีไรก็กดหนีทันที
“พี่มะลิ ชอบเขามากเหรอ ถึงได้อยากดูข่าวเขาจัง”
“คนงานผู้หญิงแถวนี้ก็ชอบกันหมดทุกคนเลยนะคะคุณหยา ว่าแต่คุณหยาไม่ชอบเหรอคะ คุณรามออกจะหล่อ คนงานในไร่เราพูดถึงกันทุกวันเลยนะคะ บางคนถึงกับเซฟรูปใส่โทรศัพท์เยอะจนโดนผัวด่าเลยนะคะ” มะลิไม่ได้พูดเกินจริงเลยสักนิด แล้วที่สำคัญตอนนี้คนงานผู้หญิงพากันเม้าท์ว่าตอนนี้อดีตพระเอกได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังใหญ่ที่ติดกับไร่ฉัตรธราลักษณ์แล้วด้วย
“หยาไม่ได้ชอบคนหล่ออย่างเดียว” เพราะผู้ชายที่เธอชอบต้องขยันและต้องมีความเป็นผู้นำด้วย แล้วที่สำคัญ ต้องไม่เจ้าชู้!!
“แต่พี่มะลิขอหล่อไว้ก่อน เพราะเวลาอยู่ด้วยแล้วมีความสุขดี”
“คนหล่อมักเจ้าชู้นะพี่มะลิ”
“ผู้ชายขี้เหร่ ก็เจ้าชู้ได้เหมือนกันแหละนะคะคุณหยา”
“เพราะแบบนี้ใช่ไหม พี่มะลิถึงได้อยู่เป็นโสด”
“แล้วคุณหยาจะโสดเป็นเพื่อนพี่มะลิหรือเปล่าคะ”
“หยาก็ตอบไม่ได้หรอก เพราะคุณแม่บอกว่าเราทุกคนเกิดมาพร้อมคู่ของตัวเอง แต่อยู่ที่ใครจะเจอช้าหรือเจอเร็ว แล้วหยาก็คิดว่าพี่มะลิคงจะเจอเนื้อคู่ก่อนหยาแน่นอน”
“ถ้าพี่มะลิจะเจอ ป่านนี้พี่คงเจอไปแล้วค่ะคุณหยา ว่าแต่คุณหยาอย่าเปลี่ยนช่องอีกนะคะ เพราะเมื่อกี้พี่ได้ยินว่าจะมีภาพของคุณรามกับคนรักมาให้ดู พี่มะลิขอดูสักเดี๋ยวนะคะ” มะลิอยากจะยื่นมือไปแย่งรีโมทมา แต่ก็เกรงใจเจ้านายเลยได้แต่ทำหน้าขอร้อง เพราะเธออยากเห็นหน้าคนรักของอดีตพระเอกว่าจะสวย เซ็กซี่แค่ไหน
“นี่ข่าวของอีตานั่นยังไม่จบอีกเหรอเนี่ย”
“อย่าเปลี่ยนช่องนะคะคุณหยา” มะลิรีบร้องห้ามเอาไว้
“งั้นพี่มะลิเอารีโมทไปเลย แต่ถ้าข่าวอีตานั่นจบ หยาขอรีโมทคืนด้วยนะ” นิรัสยายื่นรีโมทให้พี่เลี้ยงสาวเสร็จแล้วก็หันไปหยิบหนังสือมาเปิดอ่าน แต่เนื้อหาในหนังสือไม่ได้เรียกความสนใจจากเธอสักนิด เพราะตอนนี้หูของเธอกำลังฟังเสียงของพิธีกรรายการบันเทิงช่องหนึ่ง รายงานข่าวของอดีตพระเอก เธอฟังจนสรุปได้ว่าที่แท้ข่าวเรื่องคนรักก็เป็นข่าวโคมลอยที่นักข่าวกุขึ้นมาเอง เพราะผู้หญิงที่พระเอกหนุ่มควงไปไหนมาไหน ก็คืออาแท้ๆ ที่บินกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อเยี่ยมหลานชายในวันเกิดอายุครบสามสิบแปดปี
‘แก่จัง’ เจ้าของเสียงพึมพำพร้อมเบ้ปากออกนิดๆ
“บ่นอะไรคะคุณหยา” มะลิส่งรีโมทคืนให้เจ้านายคนสวย และก็โล่งใจที่พระเอกในดวงใจยังไม่มีแฟน
“หยาไม่ได้บ่นอะไรสักหน่อย พี่มะลิหูฟาดเอง” นิรัสยาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วรีบกดไปที่ช่องโปรด เพราะตอนนี้ใกล้เวลาที่ละครจะมาแล้ว
“ข่าวคุณรามจบแล้ว พี่มะลิไปนะคะ”
“แล้วพี่มะลิไม่ดูละครเป็นเพื่อนหยาก่อนเหรอ” เจ้านายคนสวยทำหน้างอนิดๆ เพราะอยากให้พี่เลี้ยงอยู่เป็นเพื่อน
“ละครเรื่องนี้พี่มะลิไม่ชอบนางเอกค่ะ พี่ไปก่อนนะคะ” พูดจบพี่เลี้ยงสาวก็ลุกเดินออกไป เพราะเพื่อนคนงานที่นัดแนะกันว่าจะออกไปเที่ยวงานวัด คงจะมารอกันแล้ว
ภายในห้องนั่งเล่นจึงเหลือเพียงเจ้านายคนสวยที่นั่งดูละคร แต่เธอก็ดูไปแบบใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว เมื่อในหัวคิดแต่เรื่องข่าวของอีตาแก่บ้ากามที่พี่เลี้ยงชื่นชอบ
‘เฮ้ย! เป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมจะต้องไปคิดแต่เรื่องอีตาแก่คนนั้นด้วย’
นิรัสยาบ่นพึมพำก่อนจะกดปิดทีวีแล้วเดินเข้าห้องนอน มาถึงก็ล้มตัวลงนอน แต่ข่มตาหลับไปได้ไม่ถึงสิบนาทีโทรศัพท์ก็แผดร้องขึ้น
ติ๊ด...ติ๊ด...
“ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย” ปากบ่นแต่ก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มากดรับโดยไม่มองชื่อคนโทรเข้ามา
“สวัสดีครับน้องหยา นี่พี่โทรมารบกวนเวลาน้องหยาหรือเปล่าครับ” อินทัชทักทายมาตามสายอย่างเกรงใจ
“พี่อินทัช” คิ้วเรียวสวยขมวดยุ่งเมื่อเจ้าของเสียงน่าฟังคือลูกชายของเพื่อนบิดา “ครับพี่เอง ว่าแต่พี่ไม่ได้โทรมารบกวนน้อง หยาใช่ไหมครับ
“ไม่ค่ะ แล้วพี่อินทัชมีธุระอะไรกับหยาเหรอคะ” คิ้วเรียวสวยยังไม่คลายความสงสัย เพราะเธอกับพี่อินทัชก็เพิ่งจะโทรคุยกันไปเมื่อตอนหัวค่ำ แต่พอตกดึกอีกฝ่ายก็โทรมาหาอีกรอบ
“พี่จะโทรมาชวนน้องหยาไปดูหนัง น้องหยาว่างหรือเปล่าครับ”
“ว้าว! หยาก็อยากไปเหมือนกันค่ะ แล้วพี่อินทัชจะไปรอบกี่ทุ่มคะ” หญิงสาวถามกลับอย่างสนใจ เพราะสัปดาห์นี้มีหนังเข้าใหม่ไปสองเรื่อง และหนึ่งในนั้นก็เป็นเรื่องที่เธออยากดู แต่ติดตรงที่เพื่อนรักของเธอไม่ว่างไปดูด้วย
“เอารอบที่น้องหยาสะดวกเลยครับ เพราะพี่มีเวลาสำหรับน้องหยาเสมอ”
“วันนี้พี่อินทัชปากหวานบ่อยจัง มีความรักเหรอคะ แต่สาวคนนั้นเป็นใครกันน้า” นิรัสยาได้โอกาสแซว ก่อนจะได้รับคำตอบเป็นเสียงดุๆ จากอีกฝ่าย เธอจึงหัวเราะชอบใจแล้วบอกไปว่าพรุ่งนี้สายๆ จะโทรไปบอกว่าดูหนังรอบกี่ทุ่ม เพราะเธอต้องไปขออนุญาตจากมารดาก่อนว่าจะให้ไปหรือไม่
“งั้นพี่ไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของน้องหยาแล้ว ฝันดีนะครับ” อินทัชรอจนสาวเจ้าตัดสาย เขาจึงนั่งยิ้มกับโทรศัพท์ประหนึ่งว่านั่นคือใบหน้าของนิรัสยา สาวน้อยคนสวยที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งตอนเด็กกับตอนโตก็ต่างกันพอสมควรทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็น่ารักไม่เคยเปลี่ยน