ตอนที่ 19
“ไม่เช็ดตัวให้เหรอ” คนป่วยที่นอนนิ่งให้คนตัวเล็กเช็ดให้เอ่ยถามเมื่อสาวเจ้าเตรียมจะลุกหนี
“เอ่อ...” นิรัสยาอ้ำอึ้ง เพราะถ้าจะเช็ดตัวก็ต้องปลดเสื้อออก ทำให้เธอไม่กล้าทำขนาดนั้น แม้จะห่วงว่าไข้อาจจะไม่ลด แต่เธอก็ลำบากใจจริงๆ ที่จะต้องไปถอดเสื้อผ้าผู้ชาย
“ผมอยากให้เช็ดตัวด้วย” รามทำหน้าอ้อน อยากให้พยาบาลจำเป็นดูแลให้มากกว่านี้
“แต่ว่า...”
“ถ้าไม่อยากทำ ผมก็ไม่บังคับ แต่ก็ขอบคุณที่มาดูใจคนใกล้ตายอย่างผม” ปากบอกไม่เป็นไร แต่สีหน้าที่แสดงออกมา ทำให้พยาบาลจำเป็นรู้สึกผิด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังลังเลว่าจะเช็ดตัวให้ดีหรือไม่
“แค่เป็นไข้ คงไม่ถึงกับตายหรอกมั้ง” พยาบาลจำเป็นแย้งเสียงอ่อน
“ถ้าไข้ผมไม่ลด ผมก็อาจตายได้เหมือนกัน คนอะไรใจดำจริงๆ มาทั้งทีก็ดูแลกันไม่เต็มที่”
“ก็ได้ๆ เดี๋ยวจะเช็ดตัวให้” นิรัสยาลุกเดินเข้าห้องน้ำเพื่อนำผ้าไปชุบน้ำมาใหม่ ไม่ถึงนาทีก็เดินกลับมาแล้วทิ้งตัวน
