คีรีเริ่มสอนงานให้กับพนักงานคนใหม่ ซึ่งเธอก็ตั้งใจเรียนรู้งานอย่างเต็มที่เช่นกัน จากเคยได้อยู่กลางป่ากลางเขา ก็ได้มาอยู่ในห้องแอร์ ซึ่งคีรีได้สั่งรีโนเวตขึ้นมาพิเศษสำหรับดวงยิหวาโดยเฉพาะ แม้ว่าเธอจะปฏิเสธเขาแล้วก็ตาม
“วันนี้ยิหวาขอไปสวนยางท้ายเขาด้วยนะ อยากไปหาป้าเอียด” ดวงยิหวาหันไปบอกกับคีรี ที่นั่งอยู่ข้างกัน
“ไปสิ น้าเอียดก็บ่นคิดถึงอยู่เหมือนกัน” เขาตอบ ก่อนจะหันไปตรวจดูเอกสารที่พนักงานคนใหม่ทำ ถึงเธอจะพูดอยู่ตลอดว่าไม่ถนัด แต่ก็ถือว่าทำงานออกมาได้เป็นที่น่าพอใจของเขา
“ถือว่าเก่งขึ้นเยอะมากแล้วนะ ไม่มีผิดเลยวันนี้” เขาหันไปกล่าวชมหญิงสาว เธอเปรยยิ้มหวานบนใบหน้า เพื่อรับคำกล่าวชมเชยของเขา
“ทำมาเป็นอาทิตย์แล้ว ถ้ายังทำผิดอีกก็คงจะโดนไล่ออกแน่ๆ” เธอแกล้งว่า ทั้งสองคนพากันหัวเราะชอบใจ จนเสียงดังออกมาถึงคนที่แอบฟังอยู่ข้างนอก
“มีความสุขกันเหลือเกินนะ นายหัวนะนายหัว ลืมไปหมดแล้วหรือไง
