ตอนที่ 5
1548 Words
ไอลดารีบตื่นทันทีที่ได้ยินวินเซนต์พูดออกมา..." ตะ ตื่นๆแล้วค่ะ อย่าทำอะไรไอเลยนะคะ!!
วินเซนต์ก็หัวเราะออกมา เมื่อเห็นไอลดากลัวเขาจะจับเธอปล้ำ "ยัยบ๊องเอ้ย!! ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า..รีบไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว..เดี๋ยวจะได้ไปทานข้าว เมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะเลยนิ" วินเซนต์พูดแซวเธอ ก่อนจะขยิบตาแล้วยิ้มให้เธอด้วยสายตากวนๆ
"คุณ!! เอ้ย!! พี่วิน ลามกลุกไปเลยนะ ไอจะไปอาบน้ำ~" ไอลดาที่ยังไม่ชินกับชื่อของเขาก็พูดผิดๆถูกๆ เธอเกลียดรอยยิ้มของเขา เพราะมันทำให้เธอหวั่นไหว ปกติเขาก็หล่อบาดตาบาดใจอยู่แล้ว นี่เขาดันมายิ้มหว่านเสน่ห์ใส่เธออีก จะไม่ให้เธอใจอ่อนได้ยังไง
"ไม่ได้!! เขาข่มขืนเธอนะยัยไอ ถึงแม้หลังๆเธอจะสมยอมก็ตามเถอะ.... จำใส่สมองไว้สิ!! ห้ามใจอ่อนกับเขาเด็ดขาด!! ไอลดาคิดอย่างมาดมั่น
"อาบด้วยได้ไหมอะ? วินเซนต์ส่งสายตาอ้อนเธอ
"ไม่ได้ค่ะ!! เดียวไอไม่ได้ไปเรียน..." ไอลดาเอ่ยอย่างรู้ทันเขา
ก็ได้~ รีบๆอาบแล้วกัน เดียวเรามีเรื่องจะคุยกันยาว
" เรื่องอะไรคะ? ไอลดาถามอย่างสงสัย
"งั้นให้ฉันอาบด้วยไหมล่ะ? ฉันจะคุยจนจบเรื่องเลย.... วินเซนต์พูดไปก็จูบตรงซอกคอของเธอ
"อือ~ อย่าค่ะ เดียวไออาบน้ำเสร็จค่อยคุยกันนะคะ" ก่อนจะผลักชายหนุ่มออกจากซอกคอของเธอแล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
ส่วนวินเซนต์ก็เดินออกไปอาบน้ำอีกห้องหนึ่ง ที่เขาให้มาร์คพักอยู่ เนื่องจากมาร์ค เป็นเลขาและการ์ดส่วนตัวของเขา มาร์คจึงอยู่ใกล้ตัวเขาเสมอ ส่วนลูกน้องที่เหลือก็พักห้องธรรมดาชั้นล่าง พวกเขาจะมาก็ต่อเมื่อ เขาเรียกใช้เท่านั้น มาร์คก็เช่นกัน
ห้องของเขาเป็นห้องชุดที่มี2ห้องนอน1ห้องครัว1ห้องนั่งเล่น และยังมีสระว่ายน้ำส่วนตัวอีก อีกทั้งยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกให้ครบครัน พอเขาเข้ามาในห้องมาร์ค มาร์คก็รีบเด้งตัวออกจากหน้าจอทีวีทันที
"มีอะไรครับนาย!! มาร์คถามออกไปอย่างงงๆ เมื่อเจ้านายมาหาเขาด้วยผ้าเช็ดพันเอวไว้
"ฉันจะมาอาบน้ำ!! แกไปเอาชุดไอลดามารึยัง? วินเซนต์ถามมาร์คกลับ
"เรียบร้อยครับ!! ให้ผมเอาไปให้คุณไอลดาเลยไหมครับ?
"อืม~ วินเซนเอ่ยออกไป ก่อนจะฉุดคิดได้ว่าไอลดากำลังอาบน้ำอยู่ ถ้ายัยนั่นออกมาเจอมาร์คเข้าล่ะ ไม่ได้!! เขาจะไม่ยอมให้ใครได้เห็นขาอ่อนของเธอเด็ดขาด!!
"เดี๋ยว!! เอามานี้... เดี๋ยวฉันจะเอาไปให้ไอลดาเอง~" พูดจบวินเซนต์ก็เดินไปหยิบเสื้อออกจากมือของมาร์ค แล้วเดินไปยังห้องของเขา
เขาเอาเสื้อผ้าของเธอมาแขวนตรงหน้าตู้เสื้อผ้าให้เธอก่อนจะเดินออกไปห้องมาร์คอีกครั้ง
มาร์คก็มองเจ้านายที่สงสัยจะหวงหญิงสาวแน่ๆ ถึงขั้นทำอะไรด้วยตัวเองขนาดนี้
"จัดเสื้อผ้าให้ฉันด้วย!! แล้วโทรสั่งอาหารไทยให้ขึ้นมาภายใน 20 นาที พูดจบเขาก็เดินเข้าไปอาบน้ำทันที ส่วนมาร์คก็รีบโทรสั่งอาหารแล้วก็รีบไปจัดเสื้อผ้ามาให้เจ้านายของเขาอย่างรีบเร่ง
20นาทีผ่านไป.....ทั้งวินเซนต์และมาร์คก็ออกมานั่งรอไอลดาที่ห้องอาหาร
"ฉันไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ จะอาบน้ำนานไปไหน? วินเซนต์บ่นออกมาเมื่อหญิงสาวยังไม่ออกมาจากห้องนอน
"คงแต่งตัวทำผมอยู่มั้งครับนาย.... ผู้หญิงเขาก็ต้องแต่งสวยกันเป็นธรรมดาครับ!! มาร์ครีบพูดเสริมเพราะกลัวชายหนุ่มจะอารมณ์เสียและเขาทั้งสองก็ต้องหันไปตามเสียง แก๊ะ!! ของประตู วินเซนต์เหมือนตกอยู่ในภวังค์
"เมื่อไอลดาในชุดนักศึกษาที่เสื้อรัดตัวจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งและหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวของเธอ กระโปรงที่เธอใส่อยู่ ก็สั้นมากจนทำให้เห็นเรียวขาวของเธอ อย่างชัดเจน มันทำให้เลือดในกายของเขา ร่อนรุ่มขึ้นมาทันที นี่ถ้าไม่เห็นว่าเธอมีเรียนนะ จะจับกดสักยกสองยกให้รู้แล้วรู้รอดไป....แต่เขาก็เริ่มชักจะหงุดหงิดที่ใครๆก็ต้องเห็นขาอ่อนและหน้าอกหน้าใจของเธอ
ไอลดาที่เดินออกมา ก็เห็นมาร์คและวินเซนต์ นั่งอยู่ตรงโต๊ะอาหาร ก็รีบเดินเข้ามาหา แต่ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ เธอก็เห็นสายตาของวินเซนต์ ที่มองมาหาเธอ อย่างกับจะกลืนกินเธอซะอย่างนั้น แต่เขาก็ปรับสีหน้าเป็นไม่พอใจแทน นี่เธอทำอะไรผิดงั้นหรอ? ไอลดาคิดอยู่ในใจ
"ทำไมแต่งตัวแบบนี้? วินเซนต์ถามด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ
"ไอก็แต่งตัวตามปกตินี่คะ!! ทุกวันไอก็ใสแบบนี้ผิดปกติตรงไหน?
"ก็ผิดที่เธอมีผัวแล้วไงล่ะ ต่อไปห้ามแต่งตัวแบบนี้อีก มันโป๊ฉันไม่ชอบ!! วินเซนต์พูดออกไปอย่างหึงหวง เขาไม่ชอบที่ไอลดา แต่งตัวรัดสัดส่วนแบบนี้ เขาชอบมองผู้หญิงเซ็กซี่ก็จริงแต่ไม่ใช่กับเมียของเขา เขาหวง
มาร์คได้แต่มองทั้งคู่ถกเถียงกันเรื่องการแต่งตัวของหญิงสาว เขาว่าไอลดาก็ไม่ได้แต่งโป๊สักหน่อย
เจ้านายจะหวงอะไรนักหนา ชุดนักศึกษาเขาก็ใส่กันอย่างนั้นอยู่แล้วนิ มาร์คคิดอย่างปลงๆ และก็ดูทั้งคู่ถกเถียงกันต่อไป....
"ไอจะใส่ชุดนี้ไปเรียนค่ะ!! มันไม่โป๊เลยนะคะ!! มีเหตุผลหน่อยสิคะ" ไอลดาพูดออกไปเพราะเธอไม่ชอบใจนักที่ชายหนุ่มมาบงการชีวิตของเธอ ไลฟ์สไตล์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
จะมาให้เธอทำตามเขาก็คงไม่ได้ เธอจะไม่ยอมเขาเด็ดขาด อย่างนี้ต้องใช้ไม้เด็ดสักหน่อย!! ไอลดาคิดอย่างมีเล่ห์นัย
"ฉันไม่ให้ใส่!! ถ้าเธอจะใส่ก็ไม่ต้องไปเรียน!! วินเซนต์พูดคำขาด เขาจะไม่ยอมให้เธอใส่ชุดนี้ ออกไปเด็ดขาด เมื่อก่อนเธออาจจะใส่ไปได้ แต่ตอนนี้เธอเป็นเมียของเขา เธอต้องแต่งตัวมิดชิดกว่านี้ !! เขาจะไม่ยอมให้ใครมองเมียของเขาด้วยสายตาหื่นๆ แน่นอน!!
ไอลดาได้ยินดังนั้นก็เดินไปนั่งตักของเขา ก่อนจะอ้อนชายหนุ่มเสียงอ่อนเสียงหวาน ให้ไอใส่ไปนะคะพี่วิน... ไอชอบแต่งตัวแบบนี้นะคะ พี่วิน นะคะ!!
"ไม่!! วินเซนต์ยังคงไม่ยอม
"คงต้องใช้ไม้เด็ดแล้วสินะ!! ไอลดาคิดอย่างมีชัย เขาต้องใจอ่อนแน่ๆ หึๆ
"พี่วินขา~ คนดีของน้องไอ ให้น้องไอใส่ไปนะคะ นะคะ พี่วินอย่าทำตัวไม่มีเหตุผลสิคะ!!~ คนดีของไอ หญิงสาวพูดไปก็บดสะโพกของเธอกับน้องชายของเขา แล้วก็ทำสายตายั่วยวนให้เขาหลงใหลเธอ เธอรู้ว่าชายหนุ่มชอบให้เธอเป็นฝ่ายรุกก่อน
"อ่า~ ไอจ๋า วินเซนต์เผลอครางออกมา เมื่อหญิงสาวบดสะโพกกับแก่นกายของเขา
"นะคะพี่วินให้ไอใส่นะคะ!! หญิงสาวอ้อนต่อจนวินเซนต์ยอมใจอ่อน
"ก็ได้ อ่า~ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ!!
ข้อแลกเปลี่ยนอะไรคะ ไอยอมทั้งนั้นค่ะ!!
"เธอต้องมาอยู่กับฉันที่นี่ และลาออกจากงานซะ!! วินเซนต์เอ่ยกับเธอก่อนจะกอดเอวเธอไว้
"ไอมาอยู่กับพี่วินได้ค่ะ แต่เรื่องงานไอคงออกไม่ได้ ไอต้องใช้เงิน" หญิงสาวบอกออกไปเมื่อเธอต้องส่งน้องชายเรียนอีกคนหนึ่ง
"เมียคนเดียวฉันเลี้ยงได้ !! มาร์คไปจัดการเรื่องลาออกของไอลดาด้วย!!พูดจบวินเซนต์ก็หันไปสั่งมาร์คทันที"
"พี่วิน ไอยังไม่ได้ตกลงเลยนะคะ!! ไอลดาแย้งชายหนุ่มที่อยู่ๆก็สั่งให้มาร์คทำเรื่องลาออกให้เธอ
"ไหนบอกยอมทั้งนั้นไง? วินเซนต์ถามกลับ
"ก็ได้ค่ะ ออกก็ออก!! ไอลดาดึงมือชายหนุ่มที่กอดเอวเธออยู่ออก แล้วลุกไปนั่งโต๊ะข้างๆเขาแทน
"เธองอนฉันหรอไอลดา? ฉันบอกแล้วไงเมียคนเดียวฉันเลี้ยงได้ ฉันจะให้เงินเธอใช้ไม่ขาดมือเลย
"ก็แล้วแต่พี่วินเถอะค่ะ จะทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ" ไอลดาตอบไปอย่างงอนๆ
ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหัวเมื่อเธอทำท่างอนใส่เขา เขาไม่เคยต้องมาใส่ใจกับผู้หญิงหรือมาง้องอนกันแบบนี้ แต่ทำไมเขาถึงต้องยอมเธอนะไหนจะเรื่องการแต่งตัวของเธออีก เขาจะหวงเธอทำไมกันนะ เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
- Writer
