15
“ขึ้นเครื่องตอนห้าโมงเย็น แล้วนายบอกว่าโทรคุยกับณิชา โทรคุยได้ยังไงในเมื่อบนเครื่องบินเขา
ไม่ให้ใช้มือถือไม่ใช่เหรอ”
เรียวถึงกับหน้าเหวอเมื่อธนาพลพูดออกมา
‘นั่นไงเต็มๆ ถูกจับผิดจนได้ อุตส่าห์ระวังตัวแล้วนะไอ้เรียวนะไอ้เรียว...คุณณิชาเอาตายแน่กู งานนี้’
“เอ่อ...คือว่าเอ่อ...โอ๊ยๆ ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะครับพอดีปวดท้อง” เรียวหาจังหวะปลีกตัวออกจากธนาพลทันที งานที่ณิชาสั่งเขาทำประสบความสำเร็จทุกครั้ง ยกเว้นการโกหกที่เขาไม่ค่อยถนัด แต่ถ้าเป็นการกุมความลับของเจ้านายสาวและเรื่องงาน เรียวจะรูดซิปปากสนิทจนแทบจะไม่มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมาเลย
“เดี๋ยวเรียว เดี๋ยว” ธนาพลร้องเรียกเรียวที่วิ่งเข้าไปภายในคุ้มพระจันทร์ เขาเริ่มจับความผิดปกติได้ มันต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับณิชาแน่นอน และเป็นเรื่องที่ณิชาไม่ต้องการให้เขารู้ และเขาก็จะต้องสืบให้รู้ให้ได้
ณิชาลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก
