“จับไม่ได้ไล่ไม่ทันหรอก ลูกชายคุณฉลาดเป็นกรด” นายธาวันขำภรรยา ที่อยากจะล้วงความลับของลูกชาย แต่เจ้าตัวกลับตีเนียนลุกหนีไปดื้อ ๆ
ด้านลูกชายคนโปรดนั้น กำลังเดินตรงไปหาน้องสาวของตัวเองที่อยู่ด้านนอก เหมือนไปรยาจะสังเกตเห็นเขาก่อน หญิงสาวหันหน้าไปพูดอะไรสักอย่างกับธารินันท์ ก่อนจะปลีกตัวเดินหนีไปทางอื่น
“เห็นพี่แล้วหนี สงสัยมีคดีติดตัว” ชายหนุ่มเปรยกับน้องสาวด้วยสีหน้าไม่พอใจ สายตามองตามหลังของไปรยาไปอย่างเคือง ๆ
“ยัยเป้ก็แค่ไปเข้าห้องน้ำเองค่ะ คิดมากไปน่ะพี่ทัช”
“ไม่ใช่หรอกพี่รู้ จงใจหนีหน้าพี่ชัด ๆ” อินทัชกลับคิดไปอีกทาง
“นี่นันท์ชักอยากรู้แล้วนะคะพี่ทัช ว่าอะไรทำให้พี่ทัชทำแบบนั้นลงไป คิดได้ยังไงไปบอกว่าเป็นเอ่อ ผัวของยัยเป้” เรื่องนี้ทั้งเพื่อนและพี่ชายก็พูดตรงกัน เธอจึงไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อมอะไร
“พี่เคยบอกแล้วไงว่าเป็นห่วงและหวังดี แต่ดูเหมือนเพื่อนของนันท์จะไม่เข้าใจอะไรเลย ดื้อและโ
