ร่างสูงเก้งก้างของเด็กวัยรุ่นวัย17ปี ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ในหมู่บ้านนี้ เค้าเป็นผู้ชายที่มีสาวๆหลายคนมาหมายปองมากที่สุด อาจเป็นเพราะพ่อที่เป็นผู้นำของชาวบ้าน มีอำนาจในการผูกดวงชะตา และดูแลฟ้าฝนให้คนในหมู่บ้าน เงินทองจึงมีมากมายกว่าบ้านไหน และ หญิงสาวที่พอจะเข้าตาที่สุดในตอนนี้ คือ อิง ลูกสาวของอาซอ
“อาปา ไปขออิงให้หน่อยสิ “ ลูกชายคนเล็กของผู้อาวุโสอ้อนวอนคนเป็นพ่อ ชายชราหลับตานิ่งลงแล้วบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า
“ไปพามา แล้วข้าจะบอกเจ้า ว่าขะตาต้องกันหรือไม่ “
อาซอ ยิ้มอย่างดีใจที่ผู้อาวุโส เรียกหาลูกสาว นี่อาจจะเป็นเรื่องดีอย่างเดียวที่อิงเกิดมา การผูกครอบครัวทั้งสองครอบครัวเอาไว้ด้วยกัน ทำให้การเกื้อกูลกันเป็นไปได้ง่าย
“ค่ำนี้ ข้าจะพาอิงไปพบกับพ่อเจ้า อาโจ “
อิงถูกเปลี่ยนชุดจากชุดผ้าทอมือที่อามาทอให้เปลี่ยนเป็นชุดสวยที่ใช้ในพิธี ผ้าพันคอสีขาว เปรียบดังสาวบริสุทธิ์ พันโพกที่หัวเอาไว้ อิงร้องไห้ออกมาน้ำตาไหลเป็นทาง แม้จะไร้เสียง ชีวิตที่เกิดมายากลำบากเพียงใด ก็ไม่เคยทำให้ต้องทุกข์ใจถึงขนาดนี้
“อิง เก็บเงินไว้ที่ไหน “ อามากระซิบถามระหว่างช่วยแต่งตัว
กระเป๋าห้อยคอใบเล็ก ถูกคล้องเอาไว้ในคอแล้วมีเสื้อทับอีกหลายชั้น
“ดีแล้ว ดีแล้ว “ อามาบอกแค่นั้น แล้วพาลูกสาวออกมาหน้าเรือน น้องชายทั้ง4มองพี่สาวเป็นตาเดียว
“อิงจะเอาผัวแล้วโว้ย “ เสียงอุ้มตะโกนออกมา เรียกให้คนในหมู่บ้านมาดู ร่างของเด็กตัวเล็กถูกสวมชุดพิธีการอย่างสวยงามเดินออกมาจากเรือน ตรงไปยังบ้านผู้อาวุโส
อาโจมองอิงที่เดินเข้ามาบนเรือนด้วยหัวใจสั่นสะท้าน แม้จะเคยเห็นแต่ไกล แม้จะเคยพูดคุยผ่านๆ แต่ไม่นึกเลยว่า ว่าที่เมียจะงามขนาดนี้
“สวัสดีท่านผู้อาวุโส “ เสียงอาซอ กล่าวทักทาย และพาลูกสาวมายืนข้างๆ ด้วยกัน
“นี่ไง ลูกสาวข้า “
น้ำอิงสะดุ้งตื่นจากความฝัน คุณหมอสาวลุกขึ้นมากลางดึกเปิดไฟที่กลางห้อง แล้วหยิบกระเป๋าผ้าใบเล็กสีดำออกมา