EP:3

1786 Words
"อื้อ!!ใจเย็นๆสิคะพึ่งมาถึงไม่กินน้ำกินท่าก่อนรึไง" เสียงจีน่าเด็กผมพูดขึ้นมาหลังจากที่ผมเดินเข้าห้องเธอมาได้ไม่กี่ก้าวผมก็กระชากตัวเธอมาซุกไซร้ซอกคอแล้วล้วงเข้าไปบีบขย้ำหน้าอกของเธอ "อย่าขัดใจฉันเธอมีหน้าที่อะไรอย่าลืมสิ" ผมบอกกับเธอไปอย่างหงุดหงิดคนยิ่งอารมณ์เสียอยู่อุตส่าห์มาหาที่ลงยังจะมาทำเป็นขัดใจอีก "อ๊ะ!! อื้ออ!! อย่ากัดสิคะ" "นมเธอนี้แม่ง!!" จีน่าครางออกมาเมื่อผมก้มลงไปดูดและกัดหน้าาอกไซส์พิเศษของเธอที่ดูก็รู้ว่าผ่านมีดหมอมาแต่ผมไม่สนหรอกครับจะนมจริงนมปลอมถ้าลีลาเด็ดเอาใจเก่งผมก็ไม่เกี่ยง จีน่าจัดว่าเป็นคนโปรดของผมก็ว่าได้เพราะลีลาบนเตียงของเธอมันเร้าใจผมกว่าทุกคน "อ๊าาา!! เบาๆค่ะ รุนแรงแบบนี้เดี๋ยวจีน่าซ้ำหมด" "อย่ามาลีลาจีน่านั่งลง" พรึบ!! "อ๊ะๆ...อ๊อกๆ" "อ่าส์!! ดูดแรงๆ..อืมม! แบบนี้แหละ..ซี๊ดดด" อย่างเช่นตอนนี้ที่ผมกดเธอให้นั่งคุกเข่าลงก่อนที่ผมจะถอดกางเกงตัวเองออกแล้วจับลูกชายผมยัดปากเธอจีน่ารู้งานครับเธอทั้งดูดทั้งเลียลูกชายผมอย่างไม่มีอิดออด "อ่าส์!! ซี๊ดดด ดีมากจีน่า" ผมโยกเอวตอกอัดลูกชายผมเข้าปากจีน่าเพื่อระบายความหงุดหงิดที่มีใส่เธอ เพราะยัยกาฝากนั่นคนเดียวที่ทำให้ผมอารมณ์เสียแล้วตอนนี้ยังตามมาหลอกหลอนให้อีกทำไมผมต้องนึกถึงหน้ายัยนั่นตอนนี้ด้วยวะ อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบๆ "ซี๊ดด!! อ่าาห์" ในที่สุดจีน่าก็รีดน้ำผมออกด้วยปากของเธอแต่ผมไม่มีอารมณ์ต่อแล้วว่ะในเมื่อตอนนี้ในหัวผมมีแต่หน้าหวานๆในตาเศร้าของยัยกาฝากนั่นเต็มไปหมดเธอร้ายกาจมากนะจนิตาที่ตามมากวนประสาทฉันได้ "ไปต่อที่เตียงเลยไหมคะ" "ไม่ล่ะ ฉันจะกลับแล้ว" ผมตอบจีน่าออกไปพลางเช็ดทำความสะอาดลูกชายของผมที่เปื้อนน้ำกามที่ผมพึ่งหลั่งใส่ปากเธอเมื่อกี้พร้อมกับดึงกางเกงขึ้นมาใส่ "อะไรกันคะจีน่ายังทำหน้าทีไม่เสร็จเลย" "ฉันเสร็จแล้วและตอนนี้ก็ไม่มีอารมณ์ละ" "แต่ว่า" "อย่างอแงจีน่า..ฉันไม่ชอบ" ปึก!! "วันนี้ฉันมีเงินสดติดตัวมาแค่นี้เอาเก็บไว้ช้อปปิ้งก็แล้วกัน" ผมควักเงินที่อยู่ในกระเป๋าตังค์ผมที่มีทั้งหมดให้จีน่าไม่รู้ว่าเท่าไหร่เหมือนกันน่าจะหลายหมื่นละมั้ง "ขอบคุณค่ะ วันหลังถ้าเครียดอีกก็มาหาจีน่านะคะจีน่าจะรอ" ก็แค่นี้แหละผู้หญิงที่ผมเลี้ยงไว้แก้ขัดแค่เซ็กส์กับเงินที่ได้จากผมมันก็เพียงพอสำหรับพวกเธอ พอให้เงินจีน่าเสร็จผมก็เดินออกมาจากห้องเธอทันทีได้ปลดปล่อยนิดหน่อยก็ถือว่าหายหงุดหงิดได้ในระดับหนึ่งแล้วไม่รู้ป่านนี้ป๊ากับแม่ผมปลอบใจลูกสาวกาฝากไปถึงไหนกันแล้วที่โดนผมเหวี่ยงใส่ขนาดนั้น ช่วยไม่ได้มาทำให้ผมหงุดหงิดเองแค่คิดก็ไม่อยากกลับเข้าบ้านตอนนี้เลยว่ะไปนั่งดื่มที่ผับไอ้ธิมดีกว่าตอนนี้ก็เหลือผมกับไอ้ธิมแหละครับที่ยังโสดและไปนั่งแดกเหล้ากันสองคนเพราะไอ้สามตัวนั้นพอมีลูกมีเมียแม่งถอดเคี้ยวเล็บกันหมดกว่าจะมาพร้อมหน้ากันได้ต้องรออีกนานกับไอ้พวกพ่อบ้านใจหมาสามคนนั้น อีกด้าน "จินไม่เป็นไรนะลูกแม่ขอโทษแทนพี่เขาด้วยนะ" "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ จินผิดเองที่เสนอหน้าไปทำให้คุณเสือหงุดหงิด" หลังจากที่เขาออกจากบ้านไปแม่ใหญ่ก็เข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้นฉันไม่ได้เป็นคนเล่าหรอกค่ะเป็น ณี กับ ป้านวล ที่เล่าแทนพอแม่ใหญ่ได้ฟังก็พูดปลอบใจแล้วพูดขอโทษฉันแทนเขา "คุณเสือ! ทำไมจินเรียกพี่เขาแบบนั้นล่ะลูก" "นับจากนี้ไปจินคงต้องเรียกแบบนี้แหละค่ะแม่ใหญ่เพราะคุณเสือเขาให้จินเรียกแบบนี้แต่มันก็ถูกของเขาๆไม่เคยยอมรับจินเป็นน้องตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วเป็น จินเองต่างหากที่หน้าด้านไปเรียกเขาว่าพี่มาตั้งนาน" "โธ่ลูก! ไม่เอาค่ะไม่พูดแบบนี้" "เจ้าเสือนี่มันบ้า มันทิฐิเกินไปจนไม่มองไม่รับรู้ความจริงของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีตสุดท้ายผลกรรมเลยมาตกที่จินป๊าขอโทษนะลูกป๊าผิดเองที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด" แม่ใหญ่เข้ามากอดแล้วพูดปลอบฉันก่อนที่ป๊าจะพูดประโยคนี้ออกมาอย่างรู้สึกผิด "ป๊าขาป๊าอย่าโทษตัวเองเลยค่ะมันไม่ใช่ความผิดของป๊าเลยสักนิด" ฉันกุมมือป๊าขึ้นมาแล้วพูดกับท่านฉันไม่อยากให้ป๊าโทษตัวเองถึงเรื่องราวที่เลวร้ายในอดีตที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเรา "ผิดสิลูกผิดตั้งแต่ที่ป๊าพาจินกับแม่ของจินเข้ามาในบ้านและสุดท้ายป๊าก็เป็นต้นเหตุทำให้แม่จินต้องตายแถมยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแม่จินไม่ได้ที่บอกจะดูแลจินให้ดี" ป๊ายังพูดต่ออย่างรู้สึกผิดจนฉันที่ได้ยินเกือบจะร้องไห้ออกมาเมื่อป๊าพูดถึงแม่ของฉัน "แค่ทุกวันนี้ป๊ากับแม่ใหญ่เลี้ยงดูอุ้มชูหนูเหมือนเป็นลูกแท้ๆคนหนึ่งมันก็ดีมากพอแล้วค่ะ" "แม่รักจินนะลูกแล้วแม่ก็รักแม่ของจินมากถ้าวันนั้นไม่มีแม่จินแม่คงตายไปแล้ว" "เราไม่พูดเรื่องนี้กันแล้วนะคะจินไม่เป็นไรค่ะแม่ใหญ่แล้วจินก็ไม่เคยคิดโกรธเคืองอะไรคุณเสือด้วยเพราะเขาคือลูกชายของผู้มีพระคุณของจิน ๆ รักแม่ใหญ่กับป๊าแค่ไหนจินก็รักคุณเสือพอๆกับแม่ใหญ่กับป๊าจินเชื่อว่าสักวันคุณเสือเขาต้องเข้าใจแล้วก็จะทำให้เขามองจินเป็นน้องคนหนึ่งได้ค่ะ" ฉันพูดกับแม่ใหญ่กับป๊าเพื่อให้ท่านทั้งสองสบายใจขึ้นเพราะท่านบอบซ้ำกับเรื่องในอดีตมามากแล้วฉันไม่อยากให้ความไม่เข้าใจกันของฉันกับคุณเสือมาทำให้ท่านไม่สบายใจอีกคิดไปคิดมาการที่เรียกคนที่เรารักและเคารพเหมือนพี่ชายว่าคุณมันดูห่างเหินกันจังเลยเนอะเขาคงเกลียดฉันมากจริงๆที่มาเป็นกาฝากในบ้านของเขา "หวัดดีครับคูณลุงคุณป้า" "อ้าว! เจ้ากันต์มีอะไรมาค่ำๆมืดๆ" ในขณะที่พวกฉันกำลังคุยกันอยู่กันต์ลูกพี่ลูกน้องของคุณเสือก็เข้ามาในบ้านกันต์เป็นลูกชายของน้องชายป๊าค่ะ "ได้ยินว่าเฮียเสือกลับมาอยู่บ้านผมก็เลยจะมาหาสักหน่อยแล้วนี่เฮียไปไหนล่ะครับ" "ออกไปข้างนอกน่ะลูกไม่รู้ว่าคืนนี้จะกลับรึเปล่าโมโหหงุดหงิดออกไปแบบนั้น" "อ้าว!! ทำไมครับป้ามีเรื่องอะไรกันอย่าบอกนะว่า..." กันต์ถามกลับแม่ใหญ่ก่อนที่จะหันมามองทางฉันแล้วฉันก็พยักหน้าใส่เขาเพราะฉันรู้ว่ากันต์คิดอะไรอยู่ "อีกแล้วเหรอจินคราวนี้ไปทำอะไรให้เฮียแกหงุดหงิดอีกล่ะ" "ไม่น่าถาม กันต์ก็รู้ว่าแค่จินยืนหายใจอยู่เฉย ๆ ในบ้านร่วมกับเขา ๆ ก็หงุดหงิดแล้ว" ฉันตอบกันต์กลับไปฉันกับกันต์สนิทกันพอสมควรค่ะเพราะเราสองคนอายุเท่ากันเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละสาขากันต์เป็นเหมือนคนที่คอยปกป้องฉันจากคำพูดถากถางของคุณเสือมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเราเลยค่อนข้างสนิทกัน "ทำไมเฮียแม่งไม่ยอมเข้าใจอะไรสักทีครับลุง" "ลุงก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันเรามาก็ดีแล้วอยู่คุยกับจินก่อนวันนี้โดนมาเยอะเลยเดี๋ยวลุงกับป้าจะขึ้นไปพักก่อน" ป๊าพูดกับกันต์อย่างเหนื่อยๆก่อนที่จะบอกให้กันต์อยู่เป็นเพื่อนฉัน "ถ้างั้นคืนนี้ผมขออนุญาตพาจินออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกนะครับ" "ไม่เอาอ่ะ! จินไม่ไปกันต์ก็รู้ว่าจินไม่ชอบเที่ยวกลางคืน" ฉันรีบพูดปฏิเสธทันทีเพราะรู้ว่ากันต์จะพาฉันไปไหนดึกๆแบบนี้ไม่พ้นผับแน่นอน "ไปเถอะน่าแปปเดียวเปิดหูเปิดตาบ้างจะได้ไม่เครียด" "ไปเถอะลูก แม่ก็อยากให้หนูออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง กันต์ฝากดูแลจินด้วยนะลูก" "เท่าชีวิตเลยครับ" สุดท้ายฉันก็ยอมไปกับกันต์ค่ะเพราะแม่ใหญ่ช่วยพูดจะว่าไปก็ดีเหมือนกันนะไปไหนกับกันต์ปลอดภัยกว่าออกไปคนเดียวหลังจากตกลงกันได้ฉันก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้วก็เดินลงมาหากันต์ที่นั่งรออยู่ "รู้งานเหมือนกันนี่เรา" "อะไร" ฉันถามกันต์อย่างงงๆเมื่อเขาทักฉันแบบนี้ "ก็ตอนแรกกันต์ก็นึกว่าจินจะแต่งตัวหวานๆเหมือนตอนอยู่ร้านดอกไม้ไปเที่ยวผับซะอีกแอบมีชุดแซบๆเหมือนกันนะเราถึงแม้ว่าจะไม่แซบสุดๆก็ตามแต่ลุคคุณหนูเรียบร้อยหวานๆอย่างจินแต่งแค่นี้ก็เซ็กซี่แล้วนานๆทีจะได้เห็นลุคนี้ขอถ่ายรูปสักหน่อยนะ" กันต์ตอบฉันพร้อมกับทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉันก่อนที่เขาจะหยิบมือถือของเขามาถ่ายรูปฉันไว้ "พอเลย!! นี่เพื่อนไหมเลิกแทะโลมได้แล้วว่าแต่กันต์จะพาจินไปที่ไหน" ฉันพูดกับกันต์ก่อนที่จะถามว่าที่ ๆ จะไปคือที่ไหน "Halem Pub" กันต์ตอบฉันแล้วก็เดินนำฉันออกไปที่รถของเขาที่จอดรออยู่แต่ชื่อผับนี้คุ้นๆอยู่นะเหมือนฉันจะเคยได้ยินบ่อยๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD