ถึงเธอร้าย ฉันก็จะรัก

ตามหาตัวเจ้าบ่าว

พีรวัฒน์ตกลงกับเปรมมี่ว่าเขาจะแต่งงานกับเธอตามกำหนดเดิม โดยที่เขาขออยู่เคลียร์งานที่ภูเก็ตก่อน 2 อาทิตย์ ซึ่งตลอดช่วง 2 อาทิตย์นี้เปรมมี่ก็คอยเฝ้าเขาไม่ห่าง ส่วนมาริสาก็ถูกส่งตัวกลับไปทำงานที่กรุงเทพฯโดยมีแค่นนทชัยคนเดียวที่ยังอยู่เคลียร์งานที่นี่

"ดีใจด้วยนะคะที่คุณกับพี่สากำลังจะแต่งงานกัน."

เปรมมี่เดินเข้ามาทักทายนนทชัย แต่ดูเขาจะไม่ค่อยสนใจเธอนัก

"ขอบคุณครับ."

"ได้ฤกษ์แต่งหรือยังคะ แต่งเร็วๆเลยได้ยิ่งดีนะคะ"

"..."

"จับพี่สาเขาให้อยู่หมัดหน่อยนะคะ อย่าให้มายุ่งกับคนของคนอื่นเขา.."

นนทชัยหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าเธอ

"ไม่พอใจหรอคะ ที่ฉันพูดถึงว่าที่เจ้าสาวคุณแบบนั้น.?"

"เปล่าครับ.."

"พี่สานะเขาเสน่ห์แรง ชอบอ่อยผู้ชายไปทั่วแม้กระทั่งคนที่มีแฟนแล้วเขาก็ไม่สน แต่พี่สาเขาก็เลือกคุณถือว่าคุณโชคดีนะคะ.."

"..."

"ยังไงซะก็ช่วยดูแลพี่สาให้หน่อยแล้วกันนะคะ อย่าให้เข้ามาใกล้กับพี่พีทอีก..วันแต่งงานอย่าลืมชวนฉันด้วยนะคะ.."

เธอพูดจบก็เดินออกไปปล่อยให้เขามองตามไปด้วยความไม่ชอบใจนัก

.....

2 อาทิตย์ ผ่านไป

พีรวัฒน์เสร็จงานก็รีบกลับกรุงเทพทันทีแต่เขาไม่ได้กลับมาที่บ้านเขาหายตัวไปและติดต่อไม่ได้

“นี่จะถึงวันงานแต่งของเปรมมี่อยู่แล้วนะคะ ยังติดต่อพี่พีทไม่ได้เลย..เปรมมี่ไม่น่าขอกลับมาก่อนพี่พีทเลย.."

“ใจเย็นๆก่อนนะลูก พี่พีทเขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้."

“ติดธุระอะไรกันคะ นี่เหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง เจ้าบ่าวก็มาหายตัวไปติดต่อไม่ได้ แล้วยังนี้เปรรมมี่จะไม่กลายเป็นหม้ายขันหมากให้อายคนอื่นเขาแย่หรอคะ...”

แม่ของเปรมมี่มองหน้าเธอด้วยความกังวล เพราะเธอเองก็กลัวว่าจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

“พี่พีทต้องไปอยูกับพี่สาแน่ๆเลยค่ะ.."

“จะเป็นไปได้ยังไงละลูก พี่สาเขากลับเมืองนอกไปตั้งนานแล้ว”

“พี่สายังไม่กลับไปเมืองนอกค่ะ พี่สายังอยู่เมืองไทย แล้วพี่สาก็ยังตามพี่พีทไปทำงานที่ภูเก็ตด้วย เปรมมี่จะไปตามพี่พีทค่ะ พี่พีทจะต้องไปอยู่กับพี่สาแน่ๆ ...”

เปรมมี่รีบร้อนลนลุกขึ้นเพื่อไปตามหาพีรวัฒน์

“แล้วหนูรู้หรอว่าพี่สาเขาพักอยู่ที่ไหน.."

เปรมมี่ไม่ฟังทัดท้านของแม่รีบขับรถออกไปทันที

.....

เปรมมี่ไม่รู้ว่ามาริสาพักที่ไหนแต่เธอรู้ว่ามาริสาทำงานที่ไหน

“ฉันมาขอพบคุณมาริสาคะ.."

เปรมมี่เดินเข้าไปในบริษัทติดต่อพนักงานต้อนรับด้านหน้า

“คุณมาริสา ผู้จัดการฝ่ายการตลาดใช่มั้ยคะ.?"

“ใช่ค่ะ นั่นแหละ...”

“คุณมาริสาไม่อยู่หรอกคะ ออกไปพบลูกค้า”

“แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ อีกนานมั้ยคะ.?"

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ปกติคุณมาริสาจะออกไปพบลูกค้าจะกลับเวลาไหน ดิฉันไม่ทราบจริงๆค่ะ.."

“แล้วฉันนั่งรอตรงนี้ได้มั้ยคะ.?"

เปรมมมี่หันไปมองที่นั่งแล้วเธอก็เดินไปนั่งทันที

ผ่านไป 2 ชั่วโมง ก็แล้วมาริสาก็ยังไม่มา นนทชัยเดินลงมาข้างล่างก็หันไปเห็นเปรมมี่เข้าจึงเดินไปถามเจ้าหน้าที่ต้อนรับ

“ผู้หญิงคนนั้นมานั่งรอใคร..?"

“คุณมาริสาคะ เธอมาถามหาคุณมาริสาแต่สิริบอกแล้วนะคะว่าคุณมาริสาออกไปหาลูกค้าข้างนอก แต่เธอก็ยังยืนยันที่จะนั่งรอ นี่ก็รอมา 2 ชั่วโมงกว่าแล้วค่ะ..”

นนทชัยหันไปมองทางเปรมมี่แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร กำลังจะเดินออกจากบริษัท

“โอ๊ย...”

อยู่ดีๆเธอก็ร้องขึ้นมา เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปดูเธอ

“คุณเปรมมี่ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ..?"

“คุณ...ฉันเจ็บท้อง ฉันรู้สึกเจ็บท้อง..”

“เจ็บท้อง? ...”

“ใช่ ฉันเจ็บท้อง โอ๊ยย ....”

เธอเริ่มเจ็บมากจนไม่ไหวเขาจึงรีบพาเธอไปหาหมอก่อนที่เธอจะเจ็บไปมากกว่านี้

.......