EP20
.
.
.
"คุณเป็นคนทำร้ายหมอจางหรอ?”
“เปล่า แค่บังเอิญเจอกันเลยทักทายนิดหน่อย” เขาตอบออกมาอย่างไม่ใส่ใจนัก มือหนาคีบมวลบุหรี่สูบไม่สะทกสะท้านอะไรกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
“คนไร้เหตุผล คุณไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเขาแบบนี้”
“ไร้เหตุผลหรอ?” เพิร์ธเลิกคิ้วถามแล้วเดินย่างกรายเข้าไปหากระถินที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น มือหนายื่นก้นบุหรี่เข้าไปจี้ที่ลำคอระหงทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้งตกใจพร้อมกับขยับตัวถอยออกห่าง “เหตุผลของฉันเพราะไม่ชอบอะไรสกปรกๆ ยังไงล่ะ…”
พูดจบสายตานึกรังเกียจก็ไล่มองเรือนร่างอรชรตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเค้นยิ้มออกมาระงับอารมณ์บันดาลโทสะที่กำลังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นสายตาแข็งกร้าวของกระถินที่มองกลับอย่างไม่ยอม
“ปราบใดที่เธอยังถูกฉันเอาอยู่ เธอไม่มีสิทธิ์ออกมากับผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น หรือที่เคยพูดไม่เคยจำใส่สมองเลยรึไง?”
“หนูจำได้ค่ะ แต่เขาไม่ควรถูกทำร้ายแบบนี้เพราะเราไม่ได้ทำอะไรสกปร
